|
Σήμερα είδαμε για άλλη μια φορά την εσκεμμένα κοντή μνήμη των μμε αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Το μένος και ο υπερβάλλων ζήλος των σωμάτων ασφαλείας απέναντι στον λεηλατημένο και κατεστραμμένο λαό της πατρίδας μας σε όλες τις πορείες και συγκεντρώσεις στο καιρό των μνημονίων ήταν μια γροθιά στο στομάχι της κατ’ όνομα μόνο δημοκρατίας. Η ανταλλαγή πολεμοφοδίων πίσω από τους θάμνους μεταξύ ένστολων και παρακρατικών-ασφαλιτών για την δημιουργία επεισοδίων και εκφοβισμό των πολιτών, ο θάνατος ενός συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ από τα χημικά που τόσο απλόχερα άδειαζαν επάνω σε πολίτες, η καταδρομική ενέργεια για την παύση των πομπών της ΕΡΤ, το ξύλο που έφαγαν οι καθαρίστριες, οι μαρτυρίες για τις πλάτες των ενστόλων στις καταδρομικές επιχειρήσεις της χρυσής αυγής (ακόμα και μπροστά στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα) μαρτυρούν αν οι ένστολοι μέχρι στιγμής τουλάχιστον είχαν ως λειτούργημα την ονομασία του Υπουργείου στο οποίο ανήκουν...Προστασία Του Πολίτη.
Θα μπορούσα να κάτσω να γράψω τόμους ολόκληρους για τα ανδραγαθήματα των αστυνομικών προ και κατά την διάρκεια των μνημονίων. Ακόμα και μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, εκτυλίχθηκαν πανέμορφες στιγμές στην Αμυγδαλέζα, την στιγμή που ο Άνθρωπος πήγε να διεκδικήσει Δικαιώματα για τον συνάνθρωπό του.
Αλλά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι που δεν το έχει καταλάβει μάλλον το ευρύ κοινό. Ο αστυνομικός από τον απλό μέχρι και τον ανώτατο αξιωματικό είναι ένας δημόσιος υπάλληλος στην υπηρεσία της Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος Πολίτης φορολογείται για να παίρνει το μισθό του ο αστυνομικός. Επίσης ο αστυνομικός όπως και οι πολιτικοί ορκίζονται να σέβονται και να μάχονται για το σύνταγμα και την δημοκρατία. Προστασία του Πολίτη δεν σημαίνει να αδειάζεις όλα τα χημικά στην μούρη του επειδή ο Πολίτης θέλει να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται. Τόσα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα που δικάστηκαν και καταδικάστηκαν έτυχαν ευγενικότατης αντιμετώπισης από την αστυνομία παρά το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις είχαν καταχραστεί εκατομμύρια και δικάστηκαν για κακούργημα. Όλοι οι πολίτες αυτής της δύστυχης πατρίδας είναι Ίσοι απέναντι στο Σύνταγμα και τους νόμους ή μήπως όχι.
Χθες η πρόεδρος της βουλής έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει για να δώσει επικοινωνιακά αλλά και ουσιαστικά το σύνθημα ότι η αστυνομική βαρβαρότητα πρέπει να σταματήσει. Ο πολίτης μπορεί να πάει να διαμαρτυρηθεί εκεί όπου οι υπηρέτες του νομοθετούν. Το Σύνταγμα λέει επίσης ότι ο βουλευτής- υπουργός είναι υπηρέτης του λαού και της Δημοκρατίας. Της πραγματικής δημοκρατίας όμως όπως στ’αλήθεια αποτυπώνεται στο Σύνταγμα αυτής της δύστυχης πατρίδας που οι πολιτικοί υπηρέτες της την έχουν κατακρεουργήσει. Τα μμε και τα συμφέροντά τους θίγονται. Τα δανεικά και αγύριστα που πήραν θίγονται, οι ραδιοσυχνότητες που είναι περιουσία αυτού του δύστυχου λαού ήταν παράνομα παραχωρημένες και δωρεάν στα κανάλια της κυρίας Τρέμη, της κυρίας Χούκλη και του κυρίου Πορτοσάλτε. Αυτά ήταν τα συμφέροντα τους και σε αυτά έχουν ταχθεί. Οι κύριοι και οι κυρίες αυτές πολεμούν λυσσαλέα και με οποιοδήποτε κόστος το καινούριο που ήρθε. Το πολεμούν για να φύγει και να ξαναρθεί το σκοτάδι της κλεπτοκρατίας. Θυμάμαι σαν χθες το Σάββατο-παραμονές των ευρωεκλογών να έχω αφρίσει διότι παραμονές των εκλογών απαγορεύεται ρηττά από το Σύνταγμα η προεκλογική εκστρατεία αλλά οι κυρίες και οι κύριοι αυτοί που προανέφερα απειλούσαν τον λαό για μια ενδεχόμενη λανθασμένη επιλογή να ψηφίσουν κάτι το αντιμνημονιακό. Απειλούσαν αυτοί τον λαό διότι οι πολιτικοί που συτρώγουν μαζί τους ήταν παράνομο να αγορεύσουν στα τηλεπαράθυρα. Για τέτοιο δημοσιογραφικό ήθος μιλάμε.