Του Χρήστου Βαγενά
Τελικά, η σκληρή διαπραγμάτευση των «Τσίπρας και Σια» με τους δανειστές συνίσταται στο εξής:
«Κύριοι δανειστές, πρέπει να μας δώσετε και να συνεχίσετε να μας δίνετε λεφτά για να διορίζουμε στο Δημόσιο, να μειώσουμε την ανεργία μας και να λάμψουμε εμείς σαν οι επιτυχημένοι αριστεροί στο Ευρωπαϊκό τόξο (γιαταγάνι, τουφέκι, σπαθί, λόγχη, κανόνι, στερέωμα, αγκύλωση, συνονθύλευμα, ή όπως αλλιώς προτιμάτε να το πείτε).
Αν δεν το κάνετε, θα σας τα κάνουμε μαντάρα μέσα στην Ευρώπη. Θα δείτε τότε τι σημαίνει αληθινή Αριστερά. Θα σας κάνουμε τον περίγελο κάθε γήινης κρατικής ομοσπονδίας, και θα βλαστημήσετε την ώρα που αποφασίσατε να μας κόψετε τη χρηματοδότηση».
Η απάντηση των Ευρωπαίων είναι κατ’ επανάληψη:
«Δεν σας δίνουμε άλλα λεφτά, διότι το μοντέλο του ανεξέλεγκτου και ασταμάτητου φουσκώματος του Δημοσίου έχει αποδειχτεί η πιο καταστροφική πολιτική σε κάθε χώρα της υφηλίου. Αν αυτό είναι η πάγια λύση-πανάκεια της Αριστεράς και κατ’ επέκταση η δική σας, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθούμε με τίποτα. Πάρτε το λαό σας και ψάξτε αλλού την τύχη σας. Α, και μην ξεχνάτε: Προτού αναχωρήσετε, πληρώστε μας όσα χρωστάτε. Μετά, πηγαίνετε στη ευχή της Παναγίας, του Λένιν, του Μαρξ, ή τέλος πάντων, όποιου θεωρείτε παραταξιακό σας ιδεολογοφύλακα. Εμείς, αυτές τις αηδίες τις έχουμε πληρώσει χρυσές στην ιστορία μας, και άλλα τέτοια δεν θέλουμε. Όσο για την γεωγραφική σας θέση-κλειδί, για την οποία πιστεύετε τόσο ακράδαντα ότι αξίζει να σας πληρώνουμε όλοι μας πλουσιοπάροχα κι ασταμάτητα, βάλτε την για πούλημα στη γεωπολιτική δημοπρασία, κι ότι πιάσετε δικό σας. Εμείς δεν θα ανακατευτούμε. Να δούμε τελικά τι θα καταφέρετε. Άντε μπράβο. Άντε να τελειώνουμε».
Διαπραγμάτευση; Να μην τρελαθούμε τώρα. Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση. Είναι μια τιτάνια ιατρική προσπάθεια να βρεθεί κάποιος τρόπος να παραμείνει στην οικογένεια, χωρίς να κινδυνεύουν τα υπόλοιπα μέλη ένας βαριά άρρωστος ψυχασθενής (η «Πρώτη φορά Αριστερά» που μας κυβερνάει). Η θεραπεία όμως δεν αποδίδει, όσο «σοκ» και να είναι, διότι ο ασθενής έχει επιλεκτική ακοή και όραση (π.χ. ούτε βλέπει, ούτε ακούει τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας), λόγω του ότι πάσχει από σοβαρές τμηματικές εγκεφαλικές ανεπάρκειες.
Η περίπτωση ενός τέτοιου ασθενούς, δυστυχώς, δεν γιατρεύεται. Είναι μόνο για αυστηρά φρουρούμενο φρενοκομείο.
Τελικά, η σκληρή διαπραγμάτευση των «Τσίπρας και Σια» με τους δανειστές συνίσταται στο εξής:
«Κύριοι δανειστές, πρέπει να μας δώσετε και να συνεχίσετε να μας δίνετε λεφτά για να διορίζουμε στο Δημόσιο, να μειώσουμε την ανεργία μας και να λάμψουμε εμείς σαν οι επιτυχημένοι αριστεροί στο Ευρωπαϊκό τόξο (γιαταγάνι, τουφέκι, σπαθί, λόγχη, κανόνι, στερέωμα, αγκύλωση, συνονθύλευμα, ή όπως αλλιώς προτιμάτε να το πείτε).
Αν δεν το κάνετε, θα σας τα κάνουμε μαντάρα μέσα στην Ευρώπη. Θα δείτε τότε τι σημαίνει αληθινή Αριστερά. Θα σας κάνουμε τον περίγελο κάθε γήινης κρατικής ομοσπονδίας, και θα βλαστημήσετε την ώρα που αποφασίσατε να μας κόψετε τη χρηματοδότηση».
Η απάντηση των Ευρωπαίων είναι κατ’ επανάληψη:
«Δεν σας δίνουμε άλλα λεφτά, διότι το μοντέλο του ανεξέλεγκτου και ασταμάτητου φουσκώματος του Δημοσίου έχει αποδειχτεί η πιο καταστροφική πολιτική σε κάθε χώρα της υφηλίου. Αν αυτό είναι η πάγια λύση-πανάκεια της Αριστεράς και κατ’ επέκταση η δική σας, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να συνεννοηθούμε με τίποτα. Πάρτε το λαό σας και ψάξτε αλλού την τύχη σας. Α, και μην ξεχνάτε: Προτού αναχωρήσετε, πληρώστε μας όσα χρωστάτε. Μετά, πηγαίνετε στη ευχή της Παναγίας, του Λένιν, του Μαρξ, ή τέλος πάντων, όποιου θεωρείτε παραταξιακό σας ιδεολογοφύλακα. Εμείς, αυτές τις αηδίες τις έχουμε πληρώσει χρυσές στην ιστορία μας, και άλλα τέτοια δεν θέλουμε. Όσο για την γεωγραφική σας θέση-κλειδί, για την οποία πιστεύετε τόσο ακράδαντα ότι αξίζει να σας πληρώνουμε όλοι μας πλουσιοπάροχα κι ασταμάτητα, βάλτε την για πούλημα στη γεωπολιτική δημοπρασία, κι ότι πιάσετε δικό σας. Εμείς δεν θα ανακατευτούμε. Να δούμε τελικά τι θα καταφέρετε. Άντε μπράβο. Άντε να τελειώνουμε».
Διαπραγμάτευση; Να μην τρελαθούμε τώρα. Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση. Είναι μια τιτάνια ιατρική προσπάθεια να βρεθεί κάποιος τρόπος να παραμείνει στην οικογένεια, χωρίς να κινδυνεύουν τα υπόλοιπα μέλη ένας βαριά άρρωστος ψυχασθενής (η «Πρώτη φορά Αριστερά» που μας κυβερνάει). Η θεραπεία όμως δεν αποδίδει, όσο «σοκ» και να είναι, διότι ο ασθενής έχει επιλεκτική ακοή και όραση (π.χ. ούτε βλέπει, ούτε ακούει τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας), λόγω του ότι πάσχει από σοβαρές τμηματικές εγκεφαλικές ανεπάρκειες.
Η περίπτωση ενός τέτοιου ασθενούς, δυστυχώς, δεν γιατρεύεται. Είναι μόνο για αυστηρά φρουρούμενο φρενοκομείο.