·
Πριν από την ρωμαϊκή διαστρέβλωσή του σε ‘hellenismus’, το μέγιστο επίτευγμα του ελληνικού πολιτισμού είναι η κατάργηση της εξουσίας. Διότι, ριζωμένη στον απολυταρχικό ζωροαστρισμό, η εξουσία παρά-φύσιν διαιρεί τους ανθρώπους σε εξουσιαστές και εξουσιαζομένους.
·
Χωρίς κανένα κεντρικό συντονισμό, τα κοινά δεοντολογικά, ηθικά και πολιτικά ιδανικά των ελληνικών κοινών οδηγούν στην κατά τόπους δημιουργία της κατά-φύσιν σφαιρικής δομής λήψης συλλογικών αποφάσεων της κάθε πολιτείας της κλασικής Ελλάδος, όπου: όποιος άρχει ανθρώπων, ταυτόχρονα άρχεται από την συλλογικότητά τους.
·
Με την δημιουργία των κατά-φύσιν δομικών αυτών προϋποθέσεων, αφ’ εαυτής αναδύεται η πολιτεία, η οποία αναίμακτα και ειρηνικά καταργεί την παρά-φύσιν εξουσία, επιτρέποντας στους πολίτες της να ζουν αρμονικά, ως άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία. Ανάλογα δε με την κατά τόπο ιδιαιτερότητά της, εκάστη πολιτεία επίσης αναδεικνύει κατά-φύσιν πολιτεύματα ή πολιτικά συστήματα, ικανά να στηρίζουν την πολιτεία διαχρονικά.
·
Δυστυχώς, μετά από 2.337 έτη συναπτά κατοχής μας υπό την εξουσία του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας του απολυταρχικού ζωροαστρισμού ―μέσα στα οποία έτη είναι 1.599 έτη κατοχής μας υπό την ρωμαϊκή αυτοκρατορία και 400 περίπου έτη κατοχής μας υπό την οθωμανική αυτοκρατορία― ο ελληνικός μας κόσμος έχει πλέον ξεχάσει την υψίστη τεχνολογία της πολιτείας της κλασικής Ελλάδος. Ευτυχώς όμως για το ανθρώπινο είδος μας, επειδη συλλογικά επιθυμούν να ζήσουν αρμονικά, ως άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, ήδη έχουν αρχίσει να την ενθυμούνται πολλοί άνθρωποι στην Γαλλία:
·
http://www.freepen.gr/2015/06/blog-post_7348.html