Από το Σάλπισμα του Στρατηγού Ντε Γκώλ τη 18-6-1940
To πιο κάτω κείμενο είναι ένα μήνυμα των Γάλλων Γκωλλιστών, της «Επιτροπής Βαλμύ» που εκδόθηκε χθες με την ευκαιρία της επετείου του ιστορικού διαγγέλματος του Στρατηγού Ντε Γκώλ το 1940, από το Λονδίνο, μετά την γαλλική συνθηκολόγηση, με το οποίο ο μεγάλος Γάλλος ηγέτης καλούσε τους συμπατριώτες του σε αντίσταση κατά του Γερμανού κατακτητή.
Το χθεσινό μήνυμα απευθύνεται σε Γάλλους, όμως οι ΄Ελληνες αλλά και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί και άλλοι ίσως Ευρωπαίοι αναγνώστες του θα δονηθούν στο διάβασμα του, αναγνωρίζοντας στο γαλλικό κείμενο τους ίδιους εφιάλτες που τους μαυρίζουν τη ζωή.
Γι’ αυτό το μεταφράζουμε:
Μιχ. Στυλιανού
« Η σημερινή μέρα είναι η 75η επέτειος του προσκλητηρίου της 18 Ιουνίου 1940 που απηύθυνε ο Στρατηγός Ντε Γκωλ από το Λονδίνο.
Αυτή η επέτειος του σαλπίσματος σε αντίσταση του 1940 πέφτει και πάλι σε μια Γαλλία σε μεγάλα προβλήματα.
Η κατάσταση στη χώρα μας χαρακτηρίζεται και πάλι από την εθνική προδοσία και από την ιδεολογική συγκατάθεση στην υποδούλωση της χώρας μας από ηγετικές τάξεις οπαδούς της συνθηκολόγησης και του παραμερισμού του εθνικού συμφέροντος.
Αυτή η προδοσία είναι έργο των ηγετών υπεργολάβων στη χώρα μας, οι οποίοι εσκεμμένα επιδιώκουν να βγάλουν τη Γαλλική Δημοκρατία από την Ιστορία, εν ονόματι της οικοδόμησης μιας υπερεθνικής Ευρώπης στην υπηρεσία μιας χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας, υπό γερμανό-αμερικανική ηγεμονία.
Όπως το 1940, όταν ο Στρατηγός Ντε Γκώλ απηύθυνε το προσκλητήριο του, το πνεύμα της συνθηκολόγησης και της συνεργασίας με τον κατακτητή διαπνέει τις ηγετικές τάξεις.
Είναι γενικευμένο στα ευρωλατρικά κόμματα, τα οποία –δεξιά και «αριστερά»- διαδίδουν στον λαό μας την παιδαγωγική της παραίτησης και της εγκατάλειψης της εθνικής κυριαρχίας. Σε τελευταία ανάλυση ετοιμάζουν την καταστροφή του γαλλικού έθνους.
Όπως το 1940, η ελευθερία του λαού της Γαλλίας, η κυριαρχία και η ανεξαρτησία του γαλλικού έθνους έχουν καταστραφεί. Ζούμε σε ένα καθεστώς δικτατορίας, που όσο και αν δεν είναι τόσο ορατό όσο εκείνο των ναζί, δεν είναι ωστόσο λιγότερο αποτελεσματικό. Οι Γερμανοί μιλιταριστές δεν παρελαύνουν με θρασύτητα στα Ηλύσια Πεδία όπως το 1940, αλλά η γερμανό-αμερικανική κυριαρχία και κατοχή, ιδιαίτερα στον ιδεολογικό τομέα,είναι πιο γενικευμένη από εκείνη των ναζί.
Σήμερα οι «συνεργάσιμες» μαριονέττες που κυβερνούν δεν θα παραλείψουν να ποζάρουν υποκριτικά σε εκδηλώσεις και τηλεοράσεις και να βγάλουν ωραίους λόγους για τον Στρατηγό Ντε Γκωλ, αλλά ο γαλλικός λαός ξεγελιέται ολοένα λιγότερο από τα καμώματα του Φρανσουά Ολάντ. Από δεκαετίες τώρα ο λαός της Γαλλίας διαπιστώνει ότι η πολιτική της Αμερικανότροπης Σοσιαλδημοκρατίας όσο και της Ευρωλατρικής Δεξιάς είναι η αντίθεση προς το νόημα του Καλέσματος της 18 Ιουνίου για την ελευθερία της Γαλλίας, για την ανακατάληψη της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της.
Είναι σήμερα απαραίτητο να ξαναβάλουμε στο πρόγραμμα μας το πνεύμα του σαλπίσματος της 18 Ιουνίου, το πνεύμα της αντίστασης. Η Επιτροπή Βαλμύ καλεί και πάλι να εμπνευστούμε από αυτό. Ο Σαρλ Ντε Γκωλ, ο Ζαν Μουλέν, οι άλλοι ήρωες της αντίστασης μας άφησαν, αλλά το παράδειγμά τους παραμένει στην Ιστορία.
Ο λαός της Γαλλίας θα πρέπει να στηριχθεί στις ίδιες του τις δυνάμεις, που δεν θα λείψουν να αναδείξουν νέες δημοκρατικές ηγετικές προσωπικότητες για την σφυρηλάτηση μιας νέας εθνικής δημοκρατικής αντίστασης. Είναι επείγον να συγκροτήσουμε έναν πλουραλιστικό και αντι-ολιγαρχικό λαϊκό συναγερμό, πέριξ του ΄Εθνους, της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Προστασίας, προκειμένου να αποκαταστήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του λαού-έθνους μας.
Επιβάλλεται επίσης εγρήγορση και συνειδητοποίηση της ανάπτυξης στην Ευρώπη ενός φασισμού νέου τύπου, που εγκαθιδρύεται σταδιακά και που απορρέει κατ’ ευθείαν από τον ενδογενώς ελευθεροκτόνο χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αυτός ο εξαπλωμένος και αναπτυσσόμενος φασισμός είναι –κατά πρώτον στη Γαλλία- το έργο των δύο κομμάτων εξουσίας και των δορυφόρων τους. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ, όπως το 1940, η νέα αντίσταση που οικοδομείται θα είναι επομένως πατριωτική, δημοκρατική (εναντία σε όλους τους φασισμούς) και κοινωνική.
Ταυτόχρονα οι Γάλλοι οφείλουν επίσης να αντιταχθούν σε όλους τους υπαίτιους των δυτικών πολέμων, που, ειδικότερο στη Συρία και την Ουκρανία, απειλούν την παγκόσμιο ειρήνη.»