Παρασκευή βράδυ, λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Σέρνουμε όλοι τα πόδια μας, αράζουμε στους καναπέδες και βαριόμαστε στη σκέψη έστω να κλείσουμε την τηλεόραση για να πάμε να κοιμηθούμε.
Ξαφνικά όμως βγαίνει η λεζάντα περί επικείμενου διαγγέλματος και δημοψηφίσματος. Η αγωνία θα κρατήσει περίπου 60 λεπτά ώστε να σιγοβράσει το κοινό.
Στις 01:00 τη νύχτα ο πρωθυπουργός απευθύνει ένα δραματικό, πατριωτικό διάγγελμα στον ελληνικό λαό θυμίζοντάς τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο λίγο πριν την πτώση της Κωνσταντινούπολη με αναφορές στην ιστορία, τους Ελληνες κτλ.
Όσες φορές δεν είχε αναφερθεί στην Ελλάδα, τους Ελληνες και την ιστορία ο σημερινός πρωθυπουργός τα προηγούμενα χρόνια, το κάνει τους τελευταίους μήνες.
Θα περάσει λίγη ώρα, θα αρχίσουν να παίρνουν φωτιά τα πάνελ και τα τηλέφωνα και τότε ξεκινά η παρέλαση των υπουργών από τις πύλες του Μεγάρου Μαξίμου. Δε βγήκαν όλοι μαζί, ή δύο δύο ή τέλος πάντων με μια σειρά που θα φάνταζε τυχαία. Τα κυβερνητικά στελέχη εξέρχονται με συχνότητα λεωφορείων, αναφέρονται στα παιδιά μας, τη Δημοκρατία, τα γνωστά σκοτεινά ακραία κέντρα (που ποτέ δεν κατονομάζονται) και τα περήφανα ΟΧΙ.
Το Δημοψήφισμα λοιπόν ήταν πολύ καλά δουλεμένο στην επικοινωνία και την εισαγωγή του. Σαν έτοιμο από καιρό.
Ωστόσο το πραγματικό παιχνίδι σε σχέση με την προπόνηση εμφανίζει τις χτυπητές αδυναμίες:
Α. Η πρόταση των τροϊκανών αποσύρθηκε. Άρα ποιο θα είναι το ερώτημα;
Β. Η προφανής μπλόφα. Γιατί η κυβέρνηση δεν έθεσε σε δημοψήφισμα τη δική της πρόταση; Άλλωστε όποιος αρνηθεί τα 8,5 δις, λογικά απορρίπτει και τα 11. Διότι τι θα έπραττε η κυβέρνηση όταν θα εισέπραττε ένα τρανταχτό ΟΧΙ και στη δική της άκρως μνημονιακή υφεσιακή πρόταση; Δε θα έπρεπε να παραιτηθεί;
Γ. Ο ένας εκ των παικτών της ομάδας, ο πιο άστατος με τα περισσότερα λάθη, κι ενώ τον πέταξαν έξω από το ματς οι διαιτητές, εμφανίστηκε περιχαρής στις δηλώσεις του λέγοντας όμως ότι αν οι δανειστές βελτιώσουν την πρότασή τους, τότε η κυβέρνηση μπορεί να επηρρεάσει το λαό και το ένδοξο ΟΧΙ (που την ίδια ώρα διατυμπάνιζαν από βήματος της Βουλής οι κυβερνητικοί) να ρίξει το ΝΑΙ.
Δ. Ελάχιστος χρόνος για σωστή ενημέρωση του ελληνικού λαού με αντικειμενικότητα για μια τόσο σοβαρή ενέργεια.