23-6-15
Η παρακμιακή μεταπολεμική Ελλάδα, σημείωσε χθες νέο ιστορικό σταθμό στην κατακόρυφη πτώση της προς τον αφανισμό και την ανυπαρξία, που επισημαίνεται με την σύγκλιση τριών γεγονότων υψηλού συμβολισμού. Των εξής -σε σειρά ίσης βαρύτητας, όσο και αν τούτο δεν γίνεται αντιληπτό:
1.- Νέες απίστευτες εκπτώσεις στον αριθμό απαιτουμένων «μορίων» για την εισαγωγή σπουδαστών στην ανωτάτη εκπαίδευση και μάλιστα σε επιστήμες αιχμής, όπως μαθηματικά, τεχνολογία, ιατρική.
2.- Τελική ήττα και συνθηκολόγηση της Ελλάδας στις Βρυξέλλες, μετά πεντάμηνο αγώνα οπισθοφυλακών ( μετά τη συμφωνία της 20-2-15), έστω για την διάσωση της τιμής των όπλων…
3.- Συγχρονισμένη, με την τελική μάχη των Βρυξελλών, μεγάλη διαδήλωση προ της Βουλής, υπέρ της εθνικής προσήλωσης στο Ευρώ, πάση θυσία.
Δεν αναφέρεται, για λόγους αβρότητας -στην 1η θέση όπου ανήκει- ο τουλάχιστον ισοδύναμος σε συμβολισμό, τρόπος υποδοχής από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας του προκαταρκτικού πορίσματος της Επιτροπής της Αλήθειας για το Ελληνικό Χρέος, ακριβώς την ημέρα της κρισιμότερης μάχης, όπου θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρό όπλο…
Η λακωνική αυτή απαρίθμηση των συμπτωμάτων μιας βαρύτατα παθολογικής κατάστασης απλώς ορίζει το κάδρο, για τη συμπλήρωση της αντίστοιχης εικόνας , για την οποία ο αναγνώστης έχει στοιχεία και άλλων πηγών. Αποβλέπει μόνο να συμβάλει στη σωστή πρόσληψη και αξιολόγηση τεσσάρων γεγονότων της ίδιας ημέρας , όχι ως τυχαίων και ασύνδετων, αλλά ως αυτό που πραγματικά είναι:
Παράλληλες εκδηλώσεις τερματικής εθνικής παρακμής, με εξαφάνιση, σε εθνική κλίμακα, του αγωνιστικού σθένους για την ανάκτηση του δικαιώματος στη ζωή με ελευθερία και αξιοπρέπεια και επικράτηση του συνδρόμου της Στοκχόλμης, όπου ο όμηρος γίνεται εθελόδουλος, συνεργός των βασανιστών απαγωγέων του.
Ιδιαίτερου φωτισμού ίσως χρήζουν τα χαρακτηριστικά της τρίτης εικόνας, όπως παρουσιάσθηκε και με τις συνήθεις «ερμηνευτικές περιγραφές» στα κανάλια της διαπλοκής.
Η καλειδοσκοπική εικόνα των δελτίων των 8 μ.μ. παρουσίαζε «πλάνα» της εισόδου του πρωθυπουργού της χώρας στο πεδίο της τελικής μάχης και την κατάληψη της θέσης του στο κέντρο μιας εχθρικής συμπαράταξης των ηγετών της Ευρωζώνης. Και -σε αντιπαράθεση περίπου- ευρεία μετάδοση πλάνων και περιγραφών της συγκέντρωσης στην Πλατείας Συντάγματος, « ωραίας . . . με απλωμένη τεράστια ελληνική σημαία στα προπύλαια της Βουλής», κατά την περιγραφή ενός από τους τρείς απεσταλμένους του Αντένα, «μεγαλύτερης –κατά τον άλλο- από την χθεσινή», με πολλές χιλιάδες πολίτες, όλους με σφυρίχτρες, και με συνθήματα» για τη διατήρηση της χώρας πάση θυσία ( κατά τον παρόντα πρόεδρο Θοδωράκι του Ποταμιού) στο αγκυροβόλιο του Ευρώ. Ο τρίτος των απεσταλμένων του Καναλιού επεσήμαινε τη «ανισότητα μεταχείρισης σε βάρος των χθεσινών διαδηλωτών», οι οποίοι τελικά εμποδίστηκαν να καταλάβουν (μόνο;) τα προπύλαια της Βουλής.
Διέφευγε άραγε στους οργανωτές της διαδήλωσης, στους αποστολείς της «εντολής» με SMS (κατά ρεπορτάζ της ΕΡΤ)και στους τηλε-αστέρες της «μαζικής ενημέρωσης» ότι, με την χρονική σύμπτωσή της, αυτή η παράταξη ανθρώπινης μάζας υπερασπιστών του Ευρώ, στα τηλεσκόπια του Βερολίνου και των Βρυξελλών, υπονόμευε τις διαπραγματευτικές θέσεις αλλά και το μαχητικό σθένος της ελληνικής αντιπροσωπείας;
Θα ήταν τουλάχιστον περίεργο…
Το δραματικό –κυριολεκτικά αξιοδάκρυτο- στοιχείο αυτής της εξόχως αποκαλυπτικής ακτινογραφίας της παρακμιακής ελλαδικής κοινωνίας, προέκυπτε -στην κορυφαία του έκφραση- με την αντιπαράθεση «πλάνων» από τη συγκέντρωση σφυριχτών στην Πλατείας Συντάγματος και πλάνων από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις Αυστριακών και Βέλγων, που εκτυλίσσονταν την ίδια ώρα στην Βιέννη και στις Βρυξέλλες, σε στήριξη της ελληνικής αντιστάσεως και καταδίκη των μνημονίων της λιτότητας και της λεηλασίας και της Ευρώπης των Τραπεζών.
Παρουσίαζαν δηλαδή, τα ελληνικά δίκτυα, κατά την ώρα της πιο κρίσιμης αναμέτρησης, από τη μια, τεράστιες παρελάσεις Αυστριακών και Βέλγων διαδηλωτών, με σημαίες, τύμπανα και καρναβαλικές μάσκες των «θεσμών», να διατρανώνουν την συμπαράταξή τους με τους «μαχόμενους ΄Ελληνες» και από την άλλη πλευρά, της πλατείας Συντάγματος, τους ΄Ελληνες να σφυρίζουν την προληπτική καταδίκη κάθε διαπραγματευτική απειλή ρήξης με το γνωστό πια -στις σάρκες τους- καθεστώς του Ευρώ.
Κάθε απόπειρα διατύπωσης συμπερασμάτων από αυτή την εθνική κοινωνική ακτινογραφία θα αποτελούσε ύβρη στην νοημοσύνη του αναγνώστη …