Το γεγονός ότι ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή ως άτομο, αλλά πραγματώνεται ως κοινωνία, δικαιολογεί απ' αρχής την ανάγκη εξοικείωσης με τους όρους "Κοινότητα", "Κράτος", "Πολιτικοί" και την δια των όρων "λαός"και "έθνος" προς το αστικό ιδεώδες πορεία.
Σηματοδότης στην πορεία αυτή πρέπει να είναι η αλήθεια, στο ακόνι της οποίας "βασανίζονται" οι σκέψεις και τα λόγια, υπό τον προβολέα της πίστης, ότι η ζωή στην Ελλάδα αλλάζει, αλλά δεν χάνεται. Η ελπίδα σβήνει συχνά, αλλά δεν "πεθαίνει" και η αλήθεια παντοιοτρόπως σκεπάζεται από τον πολιτικό πιθηκισμό, αλλά ενίοτε έκανε πολλούς πολιτικούς να κρύβονται "πίσω από τον ίσκιο της...".
Ο συσχετισμός των όρων: Κοινότητα-Κράτος-Πολιτικοί- Αλήθεια είναι φυσικότατος, αφού είναι στην πραγματικότητα τρείς ομόκεντροι κύκλοι της ζωής, με κέντρο τον άνθρωπο-πολίτη και με ενδιάμεσους κύκλους τον λαό και το έθνος.
Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς, όχι απλώς δεν υψώνονται στο ύψος των περιστάσεων και στο χώρο της ελευθερίας, όπου κυριαρχεί η απόφαση της θυσίας, αλλά της εθελουσίας, το στοιχείο δηλαδή που διακρίνει τον "μπροστάρη" και τον "αποφασισμένο" και τον κάνει "Αντιγόνη", αλλά φροντίζουν με άκρατο πιθηκισμό να διαγκωνίζονται στη στενωπό της πολιτικής βλακείας!..
Κακά τα ψέματα. Ο κατά μέτωπον "αγώνας" δεν προσιδιάζει στη φύση του νεοέλληνα πολιτικού της "φυγής" και του "στρουθοκαμηλισμού". Και με τέτοιους πολιτκούς, το όποιο κόμμα είναι ολετήρας του κράτους και της κοινωνίας, η οποία σύρεται χολή στο γκρεμό. Με την ατομική και την εθνική ασφάλεια να διακυβεύονται, ενώ η εθνική αξιοπρέπεια σχεδόν να εκμηδενίζεται.
Σε αυτή την τραγική κατάσταση βρίσκεται η χώρα. Η Ελλάδα, ως "εικόνα"
προς τα έξω,εμφανίζει σύνολο ανεπαρκών πολιτικών νεμομένων την εξουσία αναλόγως της συγκυρίας. Μια χώρα που εύκολα καταδυναστεύεται, συνεχώς φορολογείται για να καλύψει τα οικονομικά "ανονήματα" των πολιτικών της ηγεσιών. Μια χώρα που διαβουκολείται με ψευδείς πολιτικές υποσχέσεις και αφαιμάσσεται αγρίως, πτωχεύει, εκπίπτει διεθνώς...
Πακτωλός λόγων και πολιτικών αναλύσεων. Πολιτική αυθαιρεσία εναγκαλισμένη με την πολιτική ανικανότητα. Λεονταρισμοί και οσφυοκαμψία αναλόγως των πιέσεων και των εσφαλμένων εκτιμήσεων. Ολα στο "ζυγό" της προχειρότητας και της επιπολαιότητας.
Και "θερμόπληκτοι" οι Ελληνες εντός των ημερών θα υποδεχθούν το νέο μνημόνιο με ιαχές ανακούφισης, αφού μετά το "στρίμωγμα" της κυβέρνησης προς τους δανειστές, μετά την σκληρή διαπραγμάτευση, μια "σκληρότητα" που ελέγχεται για τα ποιοτικά και ειλικρινή στοιχεία της, θα ακολουθήσει ακόμη μια "κορύφωση" του πολιτικού πιθηκισμού, γιατί τούτη η γραφίδα δεν "προσκρούει" στα στημένα εκβιαστικά διλήμματα και στα "δημιουργικά" τεχνάσματα, που δημιουργούν το κατάλληλο και πρόσφορο κλίμα για την αποδοχή των τετελεσμένων...
Ασωτεύτηκε πολύς χρόνος για πραγματική διαπραγμάτευση με όρους ευθύνης και εθνικού συμφέροντος. Ασωτεύτηκαν πολλές στιγμές, χωρίς πλήρωση, απ' όλους αυτούς τους γραβατωμένους και αγραβάτωτους αυτόκλητους "αγίους" της πολιτικής, που δεν είναι τίποτα άλλο σχεδόν στο σύνολό τους, παρά το μικρό χαλίκι που εξουσιάζεται από την παλίρροια των γεγονότων...
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά η προβολή του πολιτικού πιθηκισμού διεκδικεί το χώρο της στο δειγματολόγιο των σύγχρονων Ιάγων της εξουσίας. Μια "προβολή" με όλη την αυθάδεια του πολιτικού πιθηκισμού, που επιτρέπει τις ακάθαρτες μίξεις με τα συμφέροντα ατομικά και ομάδων, εγχωρίων και ξένων.
Με την νεοπαγή κυβέρνηση "πρώτη φορά Αριστερά..." ήταν μια ευκαιρία να επιχειρηθεί μια κάθαρση γενική των λέξεων και των εννοιών, για να μη νοθεύουμε την ειλικρίνεια των προθέσεών μας και ακόμη σημαντικότερο, για να σταθεροποιούμε στη συνείδησή μας ως κοινωνία τους στόχους των προσπαθειών του σύγχρονου πολίτη, χωρίς παραπλανητικά φενακίσματα.
Η "πρώτη φορά Αρσιτερά..." κυβέρνηση, αλληθωρίζοντας δεξιά, προτίμησε να ακολουθήσει την πεπατημένη του πολιτικού πιθηκισμού, του πολιτικού ψεύδους και των επικοινωνιακών ακροβατισμών, διερευνώντας "άτσαλα" τις πιθανότητες και τις ισορροπίες ανάμεσα στην αδυσώπητη πραγματικότητα και τον κομματικό καιροσκοπισμό, υπερεκτιμώντας αναμφίβολα το νωπό εκλογικό αποτελεσμα, αλλά και υποτιμώντας τις κυριαρχικές προθέσεις των δανειστών...