Οι κινήσεις φθηνού εντυπωσιασμού εξαντλήθηκαν. Η αγοραία ρητορική που χαϊδεύει αυτιά ταλαιπωρημένων, απογοητευμένων, ανήμπορων ακόμη και να βλασφημήσουν, πολιτών δεν επηρεάζει πλέον ούτε τους στρατευμένους οπαδούς.
Μέσα σε 130 μέρες, η χώρα ξόδεψε -με εγκληματική ελαφρότητα- τα τελευταία ταμειακά της αποθέματα, σκότωσε κάθε παραγωγική πρωτοβουλία και διέλυσε τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας ή ακόμη και καλόπιστων προσδοκιών αξιοπιστίας που συνοδεύουν κάθε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση.
Το πρωί ο Πρωθυπουργός της χώρας διαβεβαιώνει ότι η χώρα θα ανταποκριθεί κανονικά στις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το απόγευμα, το πρωθυπουργικό γραφείο ανακοινώνει με υπερηφάνεια ότι τους «κοροϊδέψαμε», τους «αιφνιδιάσαμε», «ασκήσαμε τα δικαιώματά μας».
Η λέξη που πλέον συνοδεύει τα στελέχη της νέας ελληνικής κυβέρνησης είναι μία:
«Τσαρλατάνοι».
Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει αξιόπιστη Κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που θα πείθει στο εξωτερικό και θα εμπνέει αισθήματα εμπιστοσύνης και ασφάλειας στο εσωτερικό.
Με υπουργούς που πρώτα θα μελετούν και κατόπιν θα εξαγγέλλουν. Με στελέχη θα περνούν τις ώρες τους στη καρέκλα του γραφείου τους και όχι σε εκδηλώσεις κομματικής προπαγάνδας.
Η Ελλάδα χρειάζεται Κυβέρνηση με σαφή αναπτυξιακό προσανατολισμό, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν στην υπόλοιπη ευρωζώνη, χωρίς κομματικούς διορισμούς και παρακομματικές «ομάδες κρούσης».
Οι τελευταίοι 4 μήνες ανέδειξαν το πρόβλημα του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Δεν είναι θέμα ιδεολογίας ή κομματικής ταυτότητας.
Είναι θέμα ικανοτήτων, γνώσεων και γενικότερου πολιτισμού…
ΤΟ ΧΡΗΜΑ