Του Χρήστου Βαγενά
Ο οποιοσδήποτε οικονομολόγος, που πραγματικά καταλαβαίνει οικονομικά γνωρίζει πολύ καλά, ότι το καρκίνωμα του καπιταλισμού, ή μάλλον της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς είναι το εξής:
Οι ιδιωτικές Τράπεζες έχουν το δικαίωμα να φτιάχνουν δεκαπλάσιο ή και περισσότερο χρήμα από ότι έχουν σε καταθέσεις, και να το δανείζουν όπου αυτές γουστάρουν. Το «πόσο πολλαπλάσιο» ελέγχεται από την Κεντρική Τράπεζα που τις εποπτεύει, και η οποία ενίοτε είναι και αυτή ιδιωτική, όπως π.χ. είναι η δική μας (Τράπεζα Ελλάδας), και η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (ο μεγάλος, παγκόσμιος μπαμπούλας).
Αυτό είναι το πρόβλημα που δημιουργεί το χρέος σε όλες τις χώρες, χρέος που είναι πάντα ζήτημα χρόνου να γίνει ανεξέλεγκτο και μη βιώσιμο, και να καταπιέζει αφόρητα τη ζωή του κοσμάκη.
Πως γίνεται αυτό; Αντί η κυβέρνηση να φτιάχνει χρήμα, να κάνει τα δημόσια έργα της και να μην το χρωστάει πουθενά, λέει στην ιδιωτική Κεντρική Τράπεζα να το φτιάξει, αυτή το φτιάχνει από το τίποτα, το δανείζει στο κράτος, και μετά το κράτος πρέπει να το αποπληρώσει και με τόκο.
Στο μεταξύ, οι ιδιωτικές Τράπεζες, με το έξτρα χρήμα που δημιουργούν, δίνουν εύκολα δάνεια σε ένα συγκεκριμένο δίκτυο που πλουτίζει χωρίς κόπο, ενώ ο υπόλοιπος λαός φτύνει αίμα για να βγάλει ένα ευρώ.
Τώρα, με αυτήν την κατάσταση συμβαίνει επίσης και το εξής: Για να μην γεμίσει ο τόπος έξτρα χρήμα που «τυπώθηκε» από το τίποτα, και για να μην χάσει το χρήμα την αξία του, η Κεντρική Τράπεζα και οι ιδιωτικές Τράπεζες φροντίζουν να μην το παρακάνουν με το έξτρα τύπωμα, και τα κάνουν πλακάκια με την κυβέρνηση που φορολογεί τον κόσμο και του παίρνει τα λεφτά που έχει «βγάλει» με πραγματική δουλειά, για να μετριάζεται έτσι ο πληθωρισμός (δηλαδή η αγοραστική απαξίωση του χρήματος), που αναγκαστικά επέρχεται με τη διοχέτευση στην αγορά Τραπεζικού χρήματος που δημιουργήθηκε από αέρα κοπανιστό.
Αυτή η ιστορία έχει καταβαραθρώσει την ατομική ευημερία στις ΗΠΑ και αυτό γίνεται και εδώ στην Ευρώπη. Το συγκεκριμένο κόλπο δεν είναι κάτι που μπήκε στα σκαριά πρόσφατα. Έχει που παίζεται εδώ και 300 χρόνια, και πάει ολοένα και χειρότερα.
Φωνάζω και διαμαρτύρομαι για την συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνον δεν καταγγέλλει αυτήν την κατάσταση και δεν την εξηγεί στον κόσμο, αλλά λέει κι από πάνω, καθαρά και ξάστερα μάλιστα, ότι θέλει να κρατήσει την Ελλάδα μέσα σε αυτήν την κατάσταση και ταυτόχρονα να κάνει Αριστερή πολιτική.
Αυτό, απλά, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
Πως θα μειώσεις το χρέος σου, με τι λεφτά, αφού τα λεφτά τα φτιάχνει άλλος και σου τα δανείζει; Θα φορολογήσεις τον κόσμο περισσότερο; Μα δεν μπορείς να τους τα πάρεις όλα όσα βγάζουν, γιατί έτσι θα πεθάνουν όλοι από την πείνα. Μα και όλα να τους τα πάρεις, πάλι δεν φτάνουν, αφού το κάθε κράτος πάντα υπερβαίνει τον προϋπολογισμό του, λόγω κάθε λογής εκτάκτων εξόδων (άμυνα, φυσικές καταστροφές κτλ.), και πάντα πάει πάλι και δανείζεται.
Και στον ιδιωτικό τομέα, όσο ο δικτυωμένος ανταγωνιστής μου έχει πρόσβαση σε άφθονα φτηνά κεφάλαια (που συχνά διαγράφονται κιόλας για χάρη του), χωρίς να κοπιάζει, ενώ εγώ, ο αδικτύωτος, πρέπει να κάνω αιματηρές οικονομίες για να συντηρήσω, να επεκτείνω και να μεγαλώσω την επιχείρησή μου, δεν υπάρχει περίπτωση, όσο καλό κουμάντο και να κάνω, να τον ανταγωνιστώ. Θα με κλείσει, στα σίγουρα. Έτσι δημιουργούνται οι μεγάλες αλυσίδες που αφανίζουν τους μικρότερους.
Έχετε ακούσει τον Τσίπρα ή κάποιον από τους «λαμπρούς» οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ, που πάνε κι έρχονται, να ξεστομίσει κάποια διαμαρτυρία για τα παραπάνω; Ούτε άχνα.
Είναι δυνατόν αυτά να μην τα ξέρουν; Εντάξει, ο Τσίπρας είναι όντως άσχετος από οικονομικά. Αλλά, είναι δυνατόν αυτά να τα αγνοεί ο Βαρουφάκης; Ο Τσακαλώτος; Ο Σταθάκης;
Έχουν που έχουν ανοίξει πόλεμο με όλη την Ευρώπη, και μας έχουν ήδη κοστίσει δισεκατομμύρια. Φωνάζουν και χτυπιούνται ότι θέλουν μια Ευρώπη δίκαιη, με κοινωνικά προγράμματα, αλληλεγγύη, χωρίς λιτότητα με οικονομική δικαιοσύνη για όλους κτλ. κτλ. Δεν μπορούν λοιπόν να ανοίξουν το στόμα τους και να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του; Δεν μπορούν να μιλήσουν για αυτή την κατάσταση ανοιχτά; Να μάθει και ο απλός πολίτης γιατί έχει δημιουργηθεί αυτή η τραγική ιστορία με χρέη παντού;
Τι σόι Αριστερά είναι αυτή, που αποφεύγει με κάθε τρόπο να ξεσκεπάσει αυτή την αποδεδειγμένη βρωμιά στην αντίπερα όχθη;
Γιατί, αν αυτό το βάζεις κατά μέρος, το αποσιωπάς, και δεν το αγγίζεις, τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα. Αν δεν διορθώσεις αυτό το συγκεκριμένο του Τραπεζικού συστήματος, που πάντα δημιουργεί ένα δίκτυο συγκεκριμένων προνομιούχων εξ ορισμού, και πνίγει τους υπόλοιπους κατά βούληση, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ.
Η σιωπή όλων τους επί του παραπάνω βασικού καρκινώματος, ενός καρκινώματος που έχει καταβαραθρώσει οικονομικά όλες τις κοινωνίες, δείχνει ότι ο κάθε ένας τους δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα εξής τρία: Ηλίθιος, άσχετος ή υποκριτής.
Και όποιος είναι ένα από αυτά τα τρία, δεν έχει καμία δουλειά να είναι στην κυβέρνηση της χώρας.
Ο οποιοσδήποτε οικονομολόγος, που πραγματικά καταλαβαίνει οικονομικά γνωρίζει πολύ καλά, ότι το καρκίνωμα του καπιταλισμού, ή μάλλον της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς είναι το εξής:
Οι ιδιωτικές Τράπεζες έχουν το δικαίωμα να φτιάχνουν δεκαπλάσιο ή και περισσότερο χρήμα από ότι έχουν σε καταθέσεις, και να το δανείζουν όπου αυτές γουστάρουν. Το «πόσο πολλαπλάσιο» ελέγχεται από την Κεντρική Τράπεζα που τις εποπτεύει, και η οποία ενίοτε είναι και αυτή ιδιωτική, όπως π.χ. είναι η δική μας (Τράπεζα Ελλάδας), και η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (ο μεγάλος, παγκόσμιος μπαμπούλας).
Αυτό είναι το πρόβλημα που δημιουργεί το χρέος σε όλες τις χώρες, χρέος που είναι πάντα ζήτημα χρόνου να γίνει ανεξέλεγκτο και μη βιώσιμο, και να καταπιέζει αφόρητα τη ζωή του κοσμάκη.
Πως γίνεται αυτό; Αντί η κυβέρνηση να φτιάχνει χρήμα, να κάνει τα δημόσια έργα της και να μην το χρωστάει πουθενά, λέει στην ιδιωτική Κεντρική Τράπεζα να το φτιάξει, αυτή το φτιάχνει από το τίποτα, το δανείζει στο κράτος, και μετά το κράτος πρέπει να το αποπληρώσει και με τόκο.
Στο μεταξύ, οι ιδιωτικές Τράπεζες, με το έξτρα χρήμα που δημιουργούν, δίνουν εύκολα δάνεια σε ένα συγκεκριμένο δίκτυο που πλουτίζει χωρίς κόπο, ενώ ο υπόλοιπος λαός φτύνει αίμα για να βγάλει ένα ευρώ.
Τώρα, με αυτήν την κατάσταση συμβαίνει επίσης και το εξής: Για να μην γεμίσει ο τόπος έξτρα χρήμα που «τυπώθηκε» από το τίποτα, και για να μην χάσει το χρήμα την αξία του, η Κεντρική Τράπεζα και οι ιδιωτικές Τράπεζες φροντίζουν να μην το παρακάνουν με το έξτρα τύπωμα, και τα κάνουν πλακάκια με την κυβέρνηση που φορολογεί τον κόσμο και του παίρνει τα λεφτά που έχει «βγάλει» με πραγματική δουλειά, για να μετριάζεται έτσι ο πληθωρισμός (δηλαδή η αγοραστική απαξίωση του χρήματος), που αναγκαστικά επέρχεται με τη διοχέτευση στην αγορά Τραπεζικού χρήματος που δημιουργήθηκε από αέρα κοπανιστό.
Αυτή η ιστορία έχει καταβαραθρώσει την ατομική ευημερία στις ΗΠΑ και αυτό γίνεται και εδώ στην Ευρώπη. Το συγκεκριμένο κόλπο δεν είναι κάτι που μπήκε στα σκαριά πρόσφατα. Έχει που παίζεται εδώ και 300 χρόνια, και πάει ολοένα και χειρότερα.
Φωνάζω και διαμαρτύρομαι για την συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνον δεν καταγγέλλει αυτήν την κατάσταση και δεν την εξηγεί στον κόσμο, αλλά λέει κι από πάνω, καθαρά και ξάστερα μάλιστα, ότι θέλει να κρατήσει την Ελλάδα μέσα σε αυτήν την κατάσταση και ταυτόχρονα να κάνει Αριστερή πολιτική.
Αυτό, απλά, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
Πως θα μειώσεις το χρέος σου, με τι λεφτά, αφού τα λεφτά τα φτιάχνει άλλος και σου τα δανείζει; Θα φορολογήσεις τον κόσμο περισσότερο; Μα δεν μπορείς να τους τα πάρεις όλα όσα βγάζουν, γιατί έτσι θα πεθάνουν όλοι από την πείνα. Μα και όλα να τους τα πάρεις, πάλι δεν φτάνουν, αφού το κάθε κράτος πάντα υπερβαίνει τον προϋπολογισμό του, λόγω κάθε λογής εκτάκτων εξόδων (άμυνα, φυσικές καταστροφές κτλ.), και πάντα πάει πάλι και δανείζεται.
Και στον ιδιωτικό τομέα, όσο ο δικτυωμένος ανταγωνιστής μου έχει πρόσβαση σε άφθονα φτηνά κεφάλαια (που συχνά διαγράφονται κιόλας για χάρη του), χωρίς να κοπιάζει, ενώ εγώ, ο αδικτύωτος, πρέπει να κάνω αιματηρές οικονομίες για να συντηρήσω, να επεκτείνω και να μεγαλώσω την επιχείρησή μου, δεν υπάρχει περίπτωση, όσο καλό κουμάντο και να κάνω, να τον ανταγωνιστώ. Θα με κλείσει, στα σίγουρα. Έτσι δημιουργούνται οι μεγάλες αλυσίδες που αφανίζουν τους μικρότερους.
Έχετε ακούσει τον Τσίπρα ή κάποιον από τους «λαμπρούς» οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ, που πάνε κι έρχονται, να ξεστομίσει κάποια διαμαρτυρία για τα παραπάνω; Ούτε άχνα.
Είναι δυνατόν αυτά να μην τα ξέρουν; Εντάξει, ο Τσίπρας είναι όντως άσχετος από οικονομικά. Αλλά, είναι δυνατόν αυτά να τα αγνοεί ο Βαρουφάκης; Ο Τσακαλώτος; Ο Σταθάκης;
Έχουν που έχουν ανοίξει πόλεμο με όλη την Ευρώπη, και μας έχουν ήδη κοστίσει δισεκατομμύρια. Φωνάζουν και χτυπιούνται ότι θέλουν μια Ευρώπη δίκαιη, με κοινωνικά προγράμματα, αλληλεγγύη, χωρίς λιτότητα με οικονομική δικαιοσύνη για όλους κτλ. κτλ. Δεν μπορούν λοιπόν να ανοίξουν το στόμα τους και να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του; Δεν μπορούν να μιλήσουν για αυτή την κατάσταση ανοιχτά; Να μάθει και ο απλός πολίτης γιατί έχει δημιουργηθεί αυτή η τραγική ιστορία με χρέη παντού;
Τι σόι Αριστερά είναι αυτή, που αποφεύγει με κάθε τρόπο να ξεσκεπάσει αυτή την αποδεδειγμένη βρωμιά στην αντίπερα όχθη;
Γιατί, αν αυτό το βάζεις κατά μέρος, το αποσιωπάς, και δεν το αγγίζεις, τα υπόλοιπα είναι κουραφέξαλα. Αν δεν διορθώσεις αυτό το συγκεκριμένο του Τραπεζικού συστήματος, που πάντα δημιουργεί ένα δίκτυο συγκεκριμένων προνομιούχων εξ ορισμού, και πνίγει τους υπόλοιπους κατά βούληση, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ.
Η σιωπή όλων τους επί του παραπάνω βασικού καρκινώματος, ενός καρκινώματος που έχει καταβαραθρώσει οικονομικά όλες τις κοινωνίες, δείχνει ότι ο κάθε ένας τους δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα εξής τρία: Ηλίθιος, άσχετος ή υποκριτής.
Και όποιος είναι ένα από αυτά τα τρία, δεν έχει καμία δουλειά να είναι στην κυβέρνηση της χώρας.