Το μήνυμα που περνούν προς τα έξω αρκετά στελέχη τόσο της κυβέρνησης όσο και του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως αν δεχθούμε τελεσίγραφο τότε θα οδηγηθούμε σε εκλογές.
Εδώ όμως έχω μια απορία και ας την αναλογιστεί ο καθένας μας.
Ο μόνος λόγος να πάμε σε εθνικές εκλογές είναι διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα εκτιμήσει πως δε θα καταφέρει να την περάσει στη Βουλή μόνο με τις ψήφους των δύο κομμάτων αλλά και επειδή θα εμπεριέχει τέτοιας σκληρότητας μέτρα τα οποία θέτουν θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης.
Μέχρι εδώ καλά. Τι θα πράξει όμως ο κ. Τσίπρας; Ποια θα είναι η ρητορική του; Θα διαγράψει μονοκονδυλιά όλα όσα έλεγε τα περασμένα χρόνια για τερματισμό της λιτότητας λέγοντας «ψηφίστε με να εφαρμόσω το χειρότερο μνημόνιο που υλοποιήθηκε ποτέ; Ψηφίστε με να σας αλλάξω τα φώτα»;
Διότι μπορεί ο κ. Τσίπρας να κερδίσει αυτές τις εκλογές καθώς παρά τις όσες παλινωδίες και τραγωδίες, είναι κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή, ωστόσο υπάρχουν κι ορισμένες άλλες σταθερές έννοιες κι αξίες που ακόμη μετρούν για κάποιους.
Εντιμότητα, ειλικρίνεια, ηθική, απουσία κοροϊδία.
Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να βγει από την πολιτική όπως μπήκε, με το κεφάλι ψηλά και καθαρό, τότε έχει δύο επιλογές τον φέρουν στο «αμήν».
Η πρώτη να σηκωθεί και να φύγει, να πάει σπίτι του μη δεχόμενος από πρωθυπουργός να καταστεί τοποτηρητής και η δεύτερη να χαράξει ανεξάρτητη πορεία για τη χώρα με έξοδο από την Ευρωζώνη η οποία υπό προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες ημέρες αρκεί να είσαι φιλότιμος, δουλευταράς, μη παρεμβατικός στην οικονομία και έτοιμος να στείλεις στο παρελθόν το κομματικό κρατικό τέρας.
Σε κάθε περίπτωση, μια τραβεστί πολιτική συμπεριφορά δεν ταιριάζει αν πάμε σε εκλογές.