Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος Δημόκριτος (Β´ 76)
Διδάσκαλος των ανοήτων γίνεται όχι ο λόγος, αλλά η συμφορά ·
Αυτό το «μια φορά κι έναν καιρό» το ακούσαμε όλες και όλοι μας στην παιδική μας ηλικία. Και μετά, συνήθως ακολουθούσαν πρίγκιπες, πριγκίπισσες, κάστρα, μάγοι... Όπα, μισό! ·
Δεν είναι όλα τούτα κατάλοιπα της τυραννικής φεουδαρχίας; Πρώτα λοιπόν μαθαίνουμε και μετά περνάμε στα παιδιά μας όλη τούτη την προπαγάνδα του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας του απολυταρχικού ζωροαστρισμού. ·
Περιμένουμε όμως να γίνουμε, εμείς και τα παιδιά μας, πραγματικοί πολίτες μιας πολιτείας εν ελευθερία. Πόσες ωραίες ώρες πρέπει να περάσουμε στον καναπέ της ψυχανάλυσης για ν’ αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε την καθ’ έξιν παλαβομάρα μας; ·
Εάν αυτή είναι η κουλτούρα ή καλλιέργειά μας, τότε δεν είναι καθόλου περίεργο που αδυνατούμε να κατανοήσουμε τις απολύτως απαραίτητες έννοιες, ώστε η ελληνική μας πολιτεία από μόνη της να αναδυθεί ξανά. Και χωρίς πολιτεία, ούτε πολίτες είμαστε, ούτε πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα έχουμε, ούτε πολιτισμό δημιουργούμε.· Υπό την κουλτούρα ή καλλιέργεια της απολυταρχικής εξουσίας απλώς επιβιώνουμε, νομίζοντας πως είναι η ελληνική μας γλώσσα, η ίδια μας η ανάσα, που δήθεν κάπου υστερεί. ·
http://www.huffingtonpost.gr/2015/05/11/culture-oi-skoteines-efialtikes-katavoles-7-diashmwn-paramythiwn_n_7254618.html