Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μπει πλέον στην τελική ευθεία της πρωθυπουργικής του θητείας. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της νεώτερης πολιτικής ιστορίας διότι στην Ελλάδα ποτέ δεν ξέρεις.
Η αιτία;
Απέτυχε οικτρά. Ο πρότερος έντιμος βίος, ο ρομαντισμός, οι ηθικές αξίες, η καλή πίστη, δε μετρούν δυστυχώς στην πολιτική. Ο σοφός λαός λέει πως ο δρόμος για την κόλαση είναι γεμάτος με καλές προθέσεις.
Έχει απωλέσει πλέον τον έλεγχο. Πραγματοποίησε σειρά χονδροειδών σφαλμάτων και πλέον (δια)σύρεται.
Ας ανασύρουμε ορισμένα:
- ξεκίνησε με το καλημέρα με έναν τσαμπουκά του δρόμου και υπουργούς με ξεκούμπωτα πουκάμισα, μιας χρεοκοπημένης χώρας να δίνουν διαλέξεις αφ' υψηλού σε ομολόγους του.
- πίστεψε, είπε, στα λόγια του Ντράγκι για τα ελληνικά ομόλογα και την ΕΚΤ. Εδώ εμείς μια προσφορά κάνουμε κι ανταλλάσσουμε κάμποσα e-mails.
- προκάλεσε τους αμερικανούς με τον Ξηρό στερώντας ίσως αυτό το ένα παραπάνω γραμμάριο βοήθειας αλλά και έχοντας τον Καμμένο, πριν τάξει βάσεις στην Κάρπαθο, να εξαγγέλλει πομπώδεις συνεργασίες της φαντασίας του με τη Μόσχα.
- έταζε κατάργηση των μνημονίων σε ένα νόμο και με ένα άρθρο αλλά πήγε με € 8 δις μέτρα.
- διατήρησε όλα όσα έλεγε πως θα καταργήσει, τα οποία μετονομάστηκαν σε σχήμα λόγου.
Επιπλέον φαίνεται ότι υπάρχει μια άσχημη σχέση με την αλήθεια. Σε όλα όσα είχε πει, προεκλογικά και μετεκλογικά, διαψεύστηκε από τα γεγονότα. Προέκυψε αναληθής. Απλό παράδειγμα η σήμερα-αύριο συμφωνία (εκείνη που ήδη γράφεται), τα capital controls κ.ο.κ.
Τέλος αποφάσισε ένα θολό εκβιαστικό δημοψήφισμα που η κάθε πλευρά το μεταφράζει στα μέτρα της. Ο πρωθυπουργός καταμεσής του καλοκαιριού αποφάσισε να τορπιλίσει τον τουριστικό κλάδο. Η ζημιά στον τουρισμό και μια σειρά επαγγελματικών κλάδων είναι ανυπολόγιστη. Ακόμη και χιουμοριστικά να το δει κανείς, το γεγονός ότι έκανε άνω κάτω το καλοκαίρι και τα μπάνια του λαού που θα έλεγε κι ο Ανδρέας, δεν είναι υπέρ του.
Επιπλέον περνά την εικόνα ότι προσπαθεί να εκμαιεύσει το ΟΧΙ, το οποίο άλλο πράγμα θα αφορά αλλά διαφορετικά θα το ερμηνεύσει Κατά τον πρωθυπουργό είναι ΟΧΙ στην πρόταση (που δεν υπάρχει) και διαπραγματευτικό χαρτί, κατά το Γιούνκερ είναι ΟΧΙ στην Ευρώπη. Γιατί αυτή η σπουδή; Μέσα σε επτά ημέρες και υπό τέτοια πίεση; Συγγνώμη αλλά δεν είναι δημοκρατία ούτε αυτό που κάνει ο πρωθυπουργός είτε οι δανειστές. Επικρατεί ένα τεράστιο αλλαλούμ.
Οι εικόνες με τα κλειστά ΑΤΜ, τις ουρές στα βενζινάδικα και τα άδεια ράφια των σούπερ μάρκετ είναι το αποτέλεσμα των δικών του άτσαλων χειρισμών. Μπορεί να προηγήθηκαν εγκληματικές δεκαετίες, όμως ο μουτζούρης σκάει στα χέρια του.
Την ίδια ώρα τιμωρεί τους έλληνες που κράτησαν τα λεφτά τους στην Ελλάδα με όριο € 60,00/μέρα αλλά δεν υπάρχει όριο για τις κάρτες του εξωτερικού, δηλαδή όσους έστειλαν τα χρήματά τους έξω.
Επίσης είτε με ΝΑΙ, είτε με ΟΧΙ, όπως κι αν ερμηνεύονται και τα δύο, έχει πλέον κάψει τον εαυτό του ως συνομιλητή των δανειστών ή των πιθανών νέων συμμάχων (αν υπάρχουν). Δεν είναι ούτε ο άνθρωπος που θα μας κρατήσει στο ευρώ, ούτε εκείνος που μπορεί με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασφάλεια να μας οδηγήσει στη δραχμή και την προκοπή.
Οι δε εναλλακτικοί σύμμαχοι μας άδειασαν. Η Μόσχα δεν αγόρασε τελικά ούτε ένα ροδάκινο ενώ το Πεκίνο εξέφρασε σήμερα την εμπιστοσύνη του στην Ευρωζώνη.
Οι αγορές πάλι, χορεύουν μεν σήμερα, αλλά όχι πεντοζάλη.
Εν τω μεταξύ ενώ έτρωγε το χρόνο, για να έρθουμε ως εδώ, συνέχιζε να στραγγίζει τα πάντα για να πληρώνει τους δανειστές.
Εν ολίγοις, είτε συμβιβασμό ήθελε, είτε ρήξη επιδίωκε, τα έκανε όλα λάθος.
Τι θα έπρεπε να είχε κάνει ο έλληνας πρωθυπουργός;
Το πιο απλό. Όταν εξελέγη, αντί να εμπιστευτεί εκκεντρικούς τύπους με ξεκούμπωτα πουκάμισα και παρδαλά κασκόλ με ανόητες θεωρίες, να ζητήσει Σύνοδο Κορυφής. Να εκθέσει το πρόβλημα με αριθμούς και να ενημερώσει πως αν δεν υπάρξει κατανόηση στην καταστροφή, θα καταφύγει σε δημοψήφισμα με το αληθινό ερώτημα. ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο Ευρώ.
Αυτά όμως με την προϋπόθεση ότι θα τα είχε αποσαφηνίσει και προεκλογικά στους ψηφοφόρους. Σε αυτούς όμως έταξε μετά βεβαιότητας παύση της λιτότητας μέσα στο ευρώ..
Συμπερασματικά, ο κ. Τσίπρας δεν έκανε καλούς λογαριασμούς. Για αυτό και δεν τον θεωρεί κανείς καλό και το ακόμη χειρότερο, αξιόπιστο φίλο. Το πρόβλημα είναι πως εμείς καλούμαστε να πληρώσουμε το λογαριασμό.
Τι θα ακολουθήσει μετά από αυτόν; Ο Θεός κι η ψυχή του. Ωστόσο ευχόμαστε αν έχει κάποιο κρυφό σχέδιο για το καλό Ελλάδας, να του βγει κι ας διαψευστούμε.