Του SON OFEON
Μετά τις αντιδράσεις στο ΣΥΡΙΖΑ, η κα Παναρίτη "αναγκάστηκε" να απαρνηθεί με επιστολή τη θέση της ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Η κίνηση αυτή δεν ήταν αυθόρμητη και σηματοδοτεί μία ριζοσπαστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τις σχέσεις του με τους θεσμούς.
Πριν λίγο καιρό το ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να προσφέρει στους θεσμούς τη δυνατότητα να μιλάνε με γνωστά σ' αυτούς πρόσωπα.
Η δυνατότητα αυτή ήταν πολύτιμη, γιατί με τον τρόπο αυτό οι δανειστές μπορούσαν να βολιδοσκοπούν τις διαθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορες προτάσεις τους, χωρίς όμως να φοβούνται τυχόν παρεξηγήσεις τους με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κα Παναρίτη λόγω προγενέστερης συνεργασίας της με το ΔΝΤ στο Περού γνώριζε τον αδίστακτο τρόπο σκέψης των εκπροσώπων του ΔΝΤ.
Επίσης γνώριζε και πρόσωπα, που διαμορφώνουν ή εκφράζουν διπλωματικά τις πολιτικές του ταμείου.
Η κα Παναρίτη θα μπορούσε να ξεχωρίσει τις πραγματικές προθέσεις των δανειστών πίσω από τις υποτιθέμενες υποχωρήσεις τους.
Στην ουσία η κα Παναρίτη ήταν μία τεχνοκράτης και όχι μία ιδεολόγος.
Τον τεχνοκράτη μπορείς να τον χειριστείς κατάλληλα, γιατί έχει μάθει να κάνει αμοιβαίες παραχωρήσεις και να επιζητεί πάντα συμφωνίες τύπου WIN-WIN.
Aντίθετα ο ιδεολόγος με την ελλειπή κατάρτιση και τις περιορισμένες διαπροσωπικές σχέσεις εξαρτάται από το ένστικτο του και τις λεπτομερείς οδηγίες, που ενδεχομένως έχει λάβει από τους προισταμένους του.
Κάθε πρόταση του ΔΝΤ υποχρεωτικά πρέπει μεταφέρεται από τον ιδεολόγο διαπραγματευτή στη κυβέρνηση πριν οποιαδήποτε αποδοχή της.
Αντίθετα η κα Παναρίτη μπορούσε ένα μεγάλο μέρος των προτάσεων είτε να μην το μεταφέρει καθόλου, είτε να το θεωρήσει ως δεδομένης αποδοχής, αν συμφωνούσε με τις ως τότε πολιτικές διαπραγμάτευσης της προηγούμενης κυβέρνησης.
Η κα Παναρίτη δεν θα μπορούσε να ρωτήσει για θέματα, που θεωρητικά θα έπρεπε να της ήταν γνωστά από την προηγούμενη εμπειρία της με το ΔΝΤ.
Επομένως δεν θα μπορούσε να καθυστερήσει τη διαπραγμάτευση με διαδικαστικά θέματα, ούτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει καθιερωμένες ως τώρα ανεπίσημες διαδικασίες του ταμείου.
Το ΔΝΤ συνεργάζεται με τους άλλους θεσμούς, αλλά διατηρεί την ανεξαρτησία του ως προς τη λήψη αποφάσεων.
Το πρόβλημα του σήμερα είναι ότι δεν θέλει να καταβάλει το υπολειπόμενο τμήμα της συμμετοχής του στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Δείτε την παρακάτω εικόνα και θα καταλάβετε το γιατί.
Το ΔΝΤ κατέχει το 9,5% του Ελληνικού χρέους, ενώ η ΕΚΤ μόνο το 7%.
Η ΕΚΤ μπορεί να τυπώσει χρήμα αν το χρειάζεται, ενώ το ΔΝΤ εξαρτάται από τα μέλη του και από το καταστατικό του για οποιαδήποτε καταβολή βοήθειας.
Με βάση το καταστατικό του ΔΝΤ κάθε κράτος μπορεί συνολικά να δανεισθεί ως το 600% της συμμετοχής του στο κεφάλαιο του ΔΝΤ.
Η χρηματοδότηση προς την Ελλάδα παρέβη σημαντικά αυτό τον κανόνα λόγω των εγγυήσεων των χωρών της ΕΕ.
Το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ δεν σκοπεύει να εμπλακεί περισσότερο και να καταβάλει επιπλέον χρήματα για την Ελλάδα.
'Ετσι προβάλει συνεχώς παράλογα ή υπερβολικά αιτήματα στις διαπραγματεύσεις του με την Ελλάδα, με την ελπίδα ότι δεν θα τα δεχτούμε και θα αποφύγει την καταβολή επιπλέον ποσών.
Αλλά το ΔΝΤ δεν επιδιώκει σε καμμία περίπτωση την χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ορίζοντας την Παναρίτη ως εκπρόσωπο της στο ΔΝΤ, φάνηκε πρόθυμη να κάνει διαπραγματεύσεις με τεχνοκρατικό τρόπο.
Αλλά η ταυτόχρονη αντίδραση τμήματος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή της Παναρίτη, οδήγησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε ανατροπή της "απόφασης" της.
Υπενθύμισε μ' αυτό τον τρόπο στους θεσμούς ότι υπάρχει και πολιτική διάσταση στην οποιαδήποτε συμφωνία και μάλιστα ότι αυτή υπερέχει από την τεχνοκρατική διάσταση.
Αυτό έγινε ακριβώς τη στιγμή, που οι θεσμοί φέρονται να έστειλαν προς επικύρωση μία συμφωνία με τον τίτλο Memorandum of Understanding, δηλαδή νέο μνημόνιο, και με την απαίτηση να την δεχθούμε ως έχει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μας ζητούν να πάρουμε επιπλέον εισπρακτικά μέτρα αξίας 3,5 δισ ευρώ για να μας καταβάλλουν συνολικά 3,7 δισ ευρώ από την υπόλοιπη δόση τους και από τα κέρδη της ΕΚΤ από τα Ελληνικά ομόλογα.
Η πρόταση αυτή είναι ξεδιάντροπη.
Aν το ΣΥΡΙΖΑ πάρει 3,5 δισ ευρώ νέα εισπρακτικά μέτρα, γιατί θα πρέπει να δεσμευθεί με την αποδοχή και άλλων αντιλαικών μέτρων?
Πολύ περισσότερο όταν γνωρίζει ότι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο αυτά τα χρήματα θα ζητηθούν αυτούσια για την πληρωμή των ομολόγων της ΕΚΤ, που λήγουν...
Αυτή η πρόταση έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Η Ελληνική κυβέρνηση αναμένεται πλέον να παίξει τα ρέστα της έως τις 12 Ιουνίου φέτος.
Οι δόσεις προς το ΔΝΤ θα πληρωθούν, αλλά ο τρόπος που θα γίνει αυτό θα προκαλέσει ρίγη αναστάτωσης σε όλο τον κόσμο.
Yπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, αλλά και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται.
Οι αλλαγές πολιτικών προσανατολισμών είναι σπάνιες στη σημερινή εποχή, αλλά όχι αδύνατες...
Οι χώρες των BRICS συνολικά εκπροσωπούν στο ΔΝΤ το 11,5% των κεφαλαίων, έναντι 17,68% των ΗΠΑ.
Η γνώμη τους μετράει στις αποφάσεις του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να τις έχει συμμάχους με μία απλή διπλωματική κίνηση.
Η διαφορά των ποσοστών είναι μόνο 6,18%
Υπάρχει όμως και μία χώρα, που έχει τεράστιο δημόσιο χρέος στο 200% του ΑΕΠ της και κατέχει το 6,56% των ψήφων στο ΔΝΤ: H Iαπωνία.
Αν τα πράγματα με την Ελλάδα φτάσουν στο απροχώρητο και δημιουργήσουν παγκόσμια οικονομική κρίση , τα επιτόκια παγκοσμίως θα ανέβουν πάρα πολύ.
Τότε και η Ιαπωνία θα βρεθεί στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής.
H Iαπωνία είχε το 2013 δημόσιο χρέος 10,46 τρις δολάρια.
Με δεδομένο ότι ένα χρέος άνω των 120% του ΑΕΠ δεν θεωρείται βιώσιμο, η Ιαπωνία σε περίπτωση παγκόσμιας οικονομικής κρίσης θα χρειασθεί διαγραφή χρεών άνω των 4,1 τρις δολαρίων ή ύφεση της τάξης του 80% του ΑΕΠ της.
Υπάρχει σήμερα οικονομικός οργανισμός ή χώρα, που μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο βάρος στήριξης?
Για τον λόγο αυτό, η Ιαπωνία αναμένεται να στηρίξει με την ψήφο της οποιαδήποτε συμφωνία στο ΔΝΤ θα απομάκρυνε τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Η Ελλάδα θα πρέπει να στείλει εκπρόσωπο της στο ΔΝΤ κάποιον που να ξέρει να μιλάει και να σκέφτεται και στα Ιαπωνικά.
Η κα Παναρίτη όμως, αν και συνεργάστηκε με τον κο Φουτζιμόρι στο Περού, δε γνωρίζει δυστυχώς Ιαπωνικά.
Γνωρίζει μόνο τον τρόπο σκέψης και τις διαδικασίες του ΔΝΤ, αλλά αυτό δυστυχώς σήμερα δεν αρκεί για μία πετυχημένη διαπραγμάτευση...
Μετά τις αντιδράσεις στο ΣΥΡΙΖΑ, η κα Παναρίτη "αναγκάστηκε" να απαρνηθεί με επιστολή τη θέση της ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ.
Η κίνηση αυτή δεν ήταν αυθόρμητη και σηματοδοτεί μία ριζοσπαστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τις σχέσεις του με τους θεσμούς.
Πριν λίγο καιρό το ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να προσφέρει στους θεσμούς τη δυνατότητα να μιλάνε με γνωστά σ' αυτούς πρόσωπα.
Η δυνατότητα αυτή ήταν πολύτιμη, γιατί με τον τρόπο αυτό οι δανειστές μπορούσαν να βολιδοσκοπούν τις διαθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορες προτάσεις τους, χωρίς όμως να φοβούνται τυχόν παρεξηγήσεις τους με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κα Παναρίτη λόγω προγενέστερης συνεργασίας της με το ΔΝΤ στο Περού γνώριζε τον αδίστακτο τρόπο σκέψης των εκπροσώπων του ΔΝΤ.
Επίσης γνώριζε και πρόσωπα, που διαμορφώνουν ή εκφράζουν διπλωματικά τις πολιτικές του ταμείου.
Η κα Παναρίτη θα μπορούσε να ξεχωρίσει τις πραγματικές προθέσεις των δανειστών πίσω από τις υποτιθέμενες υποχωρήσεις τους.
Στην ουσία η κα Παναρίτη ήταν μία τεχνοκράτης και όχι μία ιδεολόγος.
Τον τεχνοκράτη μπορείς να τον χειριστείς κατάλληλα, γιατί έχει μάθει να κάνει αμοιβαίες παραχωρήσεις και να επιζητεί πάντα συμφωνίες τύπου WIN-WIN.
Aντίθετα ο ιδεολόγος με την ελλειπή κατάρτιση και τις περιορισμένες διαπροσωπικές σχέσεις εξαρτάται από το ένστικτο του και τις λεπτομερείς οδηγίες, που ενδεχομένως έχει λάβει από τους προισταμένους του.
Κάθε πρόταση του ΔΝΤ υποχρεωτικά πρέπει μεταφέρεται από τον ιδεολόγο διαπραγματευτή στη κυβέρνηση πριν οποιαδήποτε αποδοχή της.
Αντίθετα η κα Παναρίτη μπορούσε ένα μεγάλο μέρος των προτάσεων είτε να μην το μεταφέρει καθόλου, είτε να το θεωρήσει ως δεδομένης αποδοχής, αν συμφωνούσε με τις ως τότε πολιτικές διαπραγμάτευσης της προηγούμενης κυβέρνησης.
Η κα Παναρίτη δεν θα μπορούσε να ρωτήσει για θέματα, που θεωρητικά θα έπρεπε να της ήταν γνωστά από την προηγούμενη εμπειρία της με το ΔΝΤ.
Επομένως δεν θα μπορούσε να καθυστερήσει τη διαπραγμάτευση με διαδικαστικά θέματα, ούτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει καθιερωμένες ως τώρα ανεπίσημες διαδικασίες του ταμείου.
Το ΔΝΤ συνεργάζεται με τους άλλους θεσμούς, αλλά διατηρεί την ανεξαρτησία του ως προς τη λήψη αποφάσεων.
Το πρόβλημα του σήμερα είναι ότι δεν θέλει να καταβάλει το υπολειπόμενο τμήμα της συμμετοχής του στο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Δείτε την παρακάτω εικόνα και θα καταλάβετε το γιατί.
Το ΔΝΤ κατέχει το 9,5% του Ελληνικού χρέους, ενώ η ΕΚΤ μόνο το 7%.
Η ΕΚΤ μπορεί να τυπώσει χρήμα αν το χρειάζεται, ενώ το ΔΝΤ εξαρτάται από τα μέλη του και από το καταστατικό του για οποιαδήποτε καταβολή βοήθειας.
Με βάση το καταστατικό του ΔΝΤ κάθε κράτος μπορεί συνολικά να δανεισθεί ως το 600% της συμμετοχής του στο κεφάλαιο του ΔΝΤ.
Η χρηματοδότηση προς την Ελλάδα παρέβη σημαντικά αυτό τον κανόνα λόγω των εγγυήσεων των χωρών της ΕΕ.
Το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ δεν σκοπεύει να εμπλακεί περισσότερο και να καταβάλει επιπλέον χρήματα για την Ελλάδα.
'Ετσι προβάλει συνεχώς παράλογα ή υπερβολικά αιτήματα στις διαπραγματεύσεις του με την Ελλάδα, με την ελπίδα ότι δεν θα τα δεχτούμε και θα αποφύγει την καταβολή επιπλέον ποσών.
Αλλά το ΔΝΤ δεν επιδιώκει σε καμμία περίπτωση την χρεοκοπία της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ορίζοντας την Παναρίτη ως εκπρόσωπο της στο ΔΝΤ, φάνηκε πρόθυμη να κάνει διαπραγματεύσεις με τεχνοκρατικό τρόπο.
Αλλά η ταυτόχρονη αντίδραση τμήματος των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην επιλογή της Παναρίτη, οδήγησε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε ανατροπή της "απόφασης" της.
Υπενθύμισε μ' αυτό τον τρόπο στους θεσμούς ότι υπάρχει και πολιτική διάσταση στην οποιαδήποτε συμφωνία και μάλιστα ότι αυτή υπερέχει από την τεχνοκρατική διάσταση.
Αυτό έγινε ακριβώς τη στιγμή, που οι θεσμοί φέρονται να έστειλαν προς επικύρωση μία συμφωνία με τον τίτλο Memorandum of Understanding, δηλαδή νέο μνημόνιο, και με την απαίτηση να την δεχθούμε ως έχει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μας ζητούν να πάρουμε επιπλέον εισπρακτικά μέτρα αξίας 3,5 δισ ευρώ για να μας καταβάλλουν συνολικά 3,7 δισ ευρώ από την υπόλοιπη δόση τους και από τα κέρδη της ΕΚΤ από τα Ελληνικά ομόλογα.
Η πρόταση αυτή είναι ξεδιάντροπη.
Aν το ΣΥΡΙΖΑ πάρει 3,5 δισ ευρώ νέα εισπρακτικά μέτρα, γιατί θα πρέπει να δεσμευθεί με την αποδοχή και άλλων αντιλαικών μέτρων?
Πολύ περισσότερο όταν γνωρίζει ότι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο αυτά τα χρήματα θα ζητηθούν αυτούσια για την πληρωμή των ομολόγων της ΕΚΤ, που λήγουν...
Αυτή η πρόταση έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Η Ελληνική κυβέρνηση αναμένεται πλέον να παίξει τα ρέστα της έως τις 12 Ιουνίου φέτος.
Οι δόσεις προς το ΔΝΤ θα πληρωθούν, αλλά ο τρόπος που θα γίνει αυτό θα προκαλέσει ρίγη αναστάτωσης σε όλο τον κόσμο.
Yπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται, αλλά και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται.
Οι αλλαγές πολιτικών προσανατολισμών είναι σπάνιες στη σημερινή εποχή, αλλά όχι αδύνατες...
Οι χώρες των BRICS συνολικά εκπροσωπούν στο ΔΝΤ το 11,5% των κεφαλαίων, έναντι 17,68% των ΗΠΑ.
Η γνώμη τους μετράει στις αποφάσεις του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να τις έχει συμμάχους με μία απλή διπλωματική κίνηση.
Η διαφορά των ποσοστών είναι μόνο 6,18%
Υπάρχει όμως και μία χώρα, που έχει τεράστιο δημόσιο χρέος στο 200% του ΑΕΠ της και κατέχει το 6,56% των ψήφων στο ΔΝΤ: H Iαπωνία.
Αν τα πράγματα με την Ελλάδα φτάσουν στο απροχώρητο και δημιουργήσουν παγκόσμια οικονομική κρίση , τα επιτόκια παγκοσμίως θα ανέβουν πάρα πολύ.
Τότε και η Ιαπωνία θα βρεθεί στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής.
H Iαπωνία είχε το 2013 δημόσιο χρέος 10,46 τρις δολάρια.
Με δεδομένο ότι ένα χρέος άνω των 120% του ΑΕΠ δεν θεωρείται βιώσιμο, η Ιαπωνία σε περίπτωση παγκόσμιας οικονομικής κρίσης θα χρειασθεί διαγραφή χρεών άνω των 4,1 τρις δολαρίων ή ύφεση της τάξης του 80% του ΑΕΠ της.
Υπάρχει σήμερα οικονομικός οργανισμός ή χώρα, που μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο βάρος στήριξης?
Για τον λόγο αυτό, η Ιαπωνία αναμένεται να στηρίξει με την ψήφο της οποιαδήποτε συμφωνία στο ΔΝΤ θα απομάκρυνε τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας.
Η Ελλάδα θα πρέπει να στείλει εκπρόσωπο της στο ΔΝΤ κάποιον που να ξέρει να μιλάει και να σκέφτεται και στα Ιαπωνικά.
Η κα Παναρίτη όμως, αν και συνεργάστηκε με τον κο Φουτζιμόρι στο Περού, δε γνωρίζει δυστυχώς Ιαπωνικά.
Γνωρίζει μόνο τον τρόπο σκέψης και τις διαδικασίες του ΔΝΤ, αλλά αυτό δυστυχώς σήμερα δεν αρκεί για μία πετυχημένη διαπραγμάτευση...