κατά κόσμον Διογένης ο Κυνικός
Σήμερα που όλα (δεν) είναι σιωπηλά, γιατί τα 'σκιαζε η φοβέρα (του Grexit και της πτώχευσης) και τα πλάκωνε η σκλαβιά (των οικονομικών μέτρων και της ασφυξίας σε ρευστό και των κλειστών τραπεζών), μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε μια διαφορετική ερμηνεία των όσων ακούγονται και είναι πραγματικά πολύ σκληρά για την χώρα μας;
Οι εικόνες που έχουμε από τις πρώτες πρωινές ώρες που τελείωσε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ είναι δύο. Από την μία οι απειλές, τα τελεσίγραφα σχεδόν όλων των ηγετών των κρατών μελών αλλά και των επικεφαλής των οργάνων της ΕΕ και από την άλλη η αισιοδοξία του Έλληνα πρωθυπουργού ότι η διαδικασία θα είναι γρήγορη και ότι όλα θα πάνε καλά.
Φυσικά δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο και το ύφος του κ. Τσίπρα στις δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος της διάσκεψης κορυφής. Σε καμία περίπτωση, παρά το προχωρημένο της ώρας, της κούρασης από τις συνεχείς επαφές και συζητήσεις, δεν έδειχνε έναν ανήσυχο πρωθυπουργό μιας χώρας που είναι στα πρόθυρα, χρεωκοπίας, εκπαραθύρωσης από το ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λες και γίνεται αυτό, ανθρωπιστικής κρίσης που η σημερινή μπροστά της θα δείχνει με παιδική χαρά. Ή λοιπόν είναι τρελός ο κ. Τσίπρας και δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει ή μόνο τρελός δεν είναι και κάτι άλλο ετοιμάζεται…
Τι ισχύει λοιπόν; Πάνε όλα βάση σχεδίου; Ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε εμείς; Ή όλα γίνονται για να μας σερβιριστούν αυτά που σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα δεχόμαστε ως λαός; Αλλά τώρα λόγω έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να δεχθούμε και να καταπιούμε; Μήπως είναι η ώρα του σοκ και δέος για μεγάλες αλλαγές στην χώρα;
Σε τι συμφωνούν όλοι; Ή σχεδόν όλοι με εξαίρεση τον ISKRA και κάποιους άλλους. Ότι δεν πρέπει να υπάρξει έξοδος από το ευρώ. Ένα το κρατούμενο…
Τι δήλωσε ο κύριος Ντόναλντ Τουσκ σχετικά με την γεωπολιτική επίπτωση ενός GREXIT; Έκανε σαφή αναφορά στις ευρύτερες γεωπολιτικές συνέπειες που θα είχε μια ρήξη χαρακτηρίζοντας αφελή όποιον δεν το καταλαβαίνει. Δύο τα κρατούμενα…
Τι προειδοποίησε το ΔΝΤ; «Αν δεν αντιμετωπισθούν οι εξελίξεις της ελληνικής κρίσης, με μια ισχυρή πολιτική απάντηση, οι εξελίξεις αυτές μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην Ιταλία, πλήττοντας την εμπιστοσύνη των πολιτών»… Τρία τα κρατούμενα…
Τι δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός αμέσως μετά την σύνοδο κορυφής της ΕΕ; Ζητάμε συμφωνία κοινωνικά δίκαιη και οικονομικά βιώσιμη για την Ελλάδα… Τέσσερα τα κρατούμενα…
Και θα μπορούσαμε να συνεχίζουμε να αθροίζουμε κρατούμενα αλλά μέχρι εδώ είναι αρκετά. Μας δίνουν το κλίμα του τι θα ακολουθήσει. Οι λοιπές δηλώσεις, προειδοποιήσεις, τελεσίγραφα κλπ για εμάς είναι απλά για την δημιουργία κλίματος και της κατάλληλης ατμόσφαιρας για εσωτερική χρήση στις χώρες της ΕΕ. Κανείς δεν μπορεί να παραδεχθεί ότι έχασε ή ότι κατέβασε τα βρακιά του κάτω, ειδικά μάλιστα αν είσαι ηγέτης μιας χώρας όπως η Γερμανία.
Που βρίσκεται λοιπόν η λύση; Μάλλον η λύση, για να είναι κοινωνικά δίκαιη όπως ζητά ο κ. Τσίπρας, κρύβεται στα κλεμμένα και τα παστωμένα όπου και αν είναι αυτά. Ίσως, επιτέλους ήρθε η ώρα ενός διαφορετικού κουρέματος καταθέσεων! Δηλαδή εκείνων που είναι προϊόν φοροδιαφυγής, απάτης κλπ. Μπορεί η αρχή να γίνει από τις θυρίδες. Να ανοίξουν, να αναγκαστούν όλοι με εισαγγελική παρουσία να καταθέσουν τα χρήματα τους σε λογαριασμούς και μετά να γίνει ο έλεγχος νομιμότητας των χρημάτων… Μην ξεχνάμε ότι τον Σεπτέμβριο θα είναι έτοιμος και ο αλγόριθμος! Ποιος αλγόριθμος; Αυτός που δημιουργήθηκε και θα ψάξει όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς σε αντιπαράθεση με τα έσοδα του κάθε φορολογούμενου. Και φυσικά τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος…
Μπορεί η λύση να βρίσκεται σε όλα τα δις ευρώ που έφυγαν στο εξωτερικό, στα δις των θαλασσοδανείων και μη, που έχουν δοθεί στους ολιγάρχες και δεν αποπληρώνονται. Στα δάνεια που δεν επενδύθηκαν αλλά πήγαν σε προσωπικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Και ακολουθούν όλα τα άλλα κλεμμένα, οι πάσης φύσεως λίστες, μίζες και πάει λέγοντας.
Μήπως όλα αυτά είναι τα ισοδύναμα στα μέτρα που μέχρι σήμερα έχουν προτείνει οι θεσμοί;
Ίσως αυτά που γράφουμε στις γραμμές αυτές να είναι το αισιόδοξο σενάριο. Αυτό που θα έπρεπε να είχε εφαρμοστεί εξ αρχής. Γιατί τελικά την κρίση όλα αυτά τα χρόνια την πλήρωσαν μόνον οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Κανένας άλλος. Οι κατέχοντες για άλλη μία φορά έκαναν πάρτι όλα αυτά τα χρόνια.
Από την άλλη ίσως να άρχισε η εκποίηση της χώρας και η αλλαγή ιδιοκτησίας της μέσω των τραπεζών. Δηλαδή σιγά-σιγά όλα θα περάσουν στα χέρια των ξένων. Από τα σπίτια όλων αυτών που έχουν ένα στεγαστικό δάνειο μέχρι των επιχειρήσεων, ακόμη και των υγιών επιχειρήσεων που βρίσκονται σε δυσκολία αυτή τη στιγμή λόγω της οικονομικής ασφυξίας.
Το τι τελικά συμβαίνει θα το μάθουμε σύντομα… Πολύ σύντομα…
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Ή καλύτερα να πούμε «Κυριακή κοντή γιορτή»… Μπα… Θα κλείσουμε το άρθρο μας με το «Ήγγικεν η ώρα». Της αληθείας…