Όταν τελικά δε διαπραγματεύεται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, δίνει συνεντεύξεις. Από τον Ενικό, στην ΕΡΤ δύο φορές και τώρα στο Κόκκινο.
Σε αυτές του τις προσεγγίσεις απέναντι στην κοινή γνώμη επιχειρεί να παρουσιάσει τη θλιβερή του αποτυχία ως ανδραγάθημα, την απαράδεκτη γκάφα ως ανθρώπινο λάθος και την ταπείνωση ως θρίαμβο.
Ο πρωθυπουργός με το ντεμπούτο του στο ραδιόφωνο μας έβγαλε από τα ρούχα μας (όσους τουλάχιστον τα φορούσαμε ακόμη λόγω καύσωνα) για τρεις λόγους..
Πρώτον, ο πρωθυπουργός καλεί όσους διαφωνούν, να παραιτηθούν. Λογικά λοιπόν, αφού ο ίδιος διαφωνεί με το κόμμα του οποίου ηγείται, και πράττει τα ακριβώς αντίθετα από όσα αυτό πρεσβεύει και διατυμπανίζει επί έτη, θα οδηγηθεί σε παραίτηση και θα παραδώσει την έδρα του. Και όχι φυσικά να περιμένει να παραιτηθούν όσοι διαφωνούν με τις σημερινές του, φρέσκιες απόψεις. Αυτό άλλωστε δε θα ήταν δημοκρατικό.
Δεύτερον, δήλωσε πως ουδέποτε είπε ότι θα σκίσει τα μνημόνια. Πράγματι. Είχε δηλώσει μόνο, έστω και ως σχήμα λόγου, ότι θα καταργηθούν με ένα νόμο και σε ένα άρθρο. Χώρια κάτι γκόου μπακ κύριοι της τρόικας. Ούτε καν back off!
Τρίτον, αισθάνεται υπερήφανος για τον εξάμηνο αγώνα του και ότι είμαστε ηθικοί νικητές. Δυστυχώς ο κ. Τσίπρας αδυνατεί να αντιληφθεί ότι δεν έχουμε όλοι τις δικές του οικονομικές απολαβές ώστε να αισθανόμαστε κι εμείς υπερήφανοι με τις αποτυχίες μας. Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι δεν έπαιξε στο Μόναχο και έχασε 2-1 ή 3-2 αλλά έφυγε με ένα 7-0.
Εμείς λοιπόν κ. πρωθυπουργέ, που προκάλεσες εκλογές, ανέτρεψες μια κυβέρνηση δίχως τελικά να διαθέτεις σχέδιο, και οδήγησες τη χώρα στο χειρότερο μνημόνιο που γνώρισε ποτέ, δεν αισθανόμαστε καθόλου υπερήφανοι ή νικητές.
Μη σου πω ότι κάποιοι νιώθουμε και λίγο μ@λάκες. Ειδικά όσοι ρίξαμε ΟΧΙ στη λιτότητα και πραξικοπηματικά το μετέτρεψες σε ΝΑΙ.
Η ανοχή μας πάντως χτύπησε ΚΟΚΚΙΝΟ!