Της Ηλέκτρας Αντωνοπούλου-Πανάγου
Το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 5-7-2015 μόνο ως κοινωνιολογικό φαινόμενο μπορώ να το δω.
Είναι γεγονός ότι αρκετοί είχαν έναν αξιοπρεπή και άνετο τρόπο ζωής τα χρόνια προ κρίσης. Από την στιγμή, όμως, που ξεκίνησε η κρίση, ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για τον τρόπο ζωής τους...
Αποτέλεσμα: έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις τους για όσους είναι επιχειρηματίες, έχουν μειωθεί δραματικά τα έσοδα τους, όπως και για όλους μας, οι προσπάθειες πού κάνουν να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο επιχειρηματικά η να βρουν μια καινούργια δουλειά, δυστυχώς ναυαγεί. Η ανεργία πλήττει και τα δικά τους παιδιά, ή τα έχει στείλει προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό. Βλέπουν ότι τα προγράμματα «διάσωσης» ναυάγησαν και απέτυχαν στο στόχο τους, διαπιστώνουν ότι βρισκόμαστε σε ένα σπιράλ οικονομικού θανάτου. Με δυό λόγια, πλήττονται εξ ίσου με όλον το ελληνικό λαό.
Όμως, αυτοί πεισματικά αρνούνται να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα. Θεωρούν ότι μένοντας ενταγμένοι σ αυτό το οικονομικό Ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο θα έχουν καλύτερη τύχη στο μέλλον...
Έτσι όμως όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη η κατάσταση στη Ε.Ε., δυστυχώς η «καλύτερη τύχη» δεν μπορεί να υπάρξει σε μια Ε.Ε. όπου υπάρχουν ανισότητες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες τέτοιες, που δεν επιτρέπουν σε χώρες να ανασάνουν και να αναπτυχθούν, ενώ άλλες χώρες κερδίζουν από τις δυσκολίες των χωρών που υποφέρουν.
Έτσι καθοδηγούμενοι από έναν απατηλό τρόπο σκέψης, που και αυτός είναι με τον έναν η τον άλλο τρόπο επηρεάζεται από την στάση των ΜΜΕ, προσέρχονται αύριο στο Δημοψήφισμα, για να πουν ουσιαστικά αντίο στην μοναδική ευκαιρία που τους μένει, ψηφίζοντας ΝΑΙ.
Η μόνη ευκαιρία που έχουμε, προκειμένου να απαιτήσουμε μια Ευρώπη όπως της αξίζει, με δημοκρατία και ισοτιμία ανάμεσα στους λαούς της, είναι το ΟΧΙ. Μόνο αντιτιθέμενοι στη σκληρή πολιτική της γερμανικής ηγεσίας, πού προωθεί την οικονομική της κυριαρχία στην Ευρωζώνη, μας δίνει την δυνατότητα να προσπαθήσουμε να ανακάμψουμε ως λαός. Αυτή η θέση, λοιπόν του ΟΧΙ, θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες και για τις δικές τους προσπάθειας σε ένα διαφορετικό τοπίο της Ε.Ε.
Η θέση λοιπόν του ΝΑΙ των συμπολιτών μας αυτών, δεν τους εξασφαλίζει παρά την συνέχιση των καταστροφικών πολιτικών των τελευταίων πέντε χρόνων, αποδέχεται την παρούσα κατάσταση, τους συντάσσει αντικειμενικά με τις δυνάμεις εκείνες που καμμιά σχέση δεν έχουν μαζί τους και οι οποίες δυνάμεις έχουν επιλέξει να μας θυσιάσουν στον βωμό του κέρδους των ολίγων και εκλεκτών της εν εξελίξει μελλοντικής Γερμανικής αυτοκρατορίας....
Εγκλωβισμένοι στην λογική του φόβου τελικά καθοδηγούνται σε μια εξέλιξη που μόνο τρόμο θα προκαλέσει και στους ίδιους, στο μέλλον....
Οι κοινωνιολόγοι του μέλλοντος βλέποντας πια από απόσταση τα γεγονότα θα αναρωτηθούν πως οι ίδιες οι κοινωνίες στράφηκαν εναντίον του ίδιου τους του εαυτού και τι ήταν εκείνο που συνέτεινε σ' αυτό....
Το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα της 5-7-2015 μόνο ως κοινωνιολογικό φαινόμενο μπορώ να το δω.
Είναι γεγονός ότι αρκετοί είχαν έναν αξιοπρεπή και άνετο τρόπο ζωής τα χρόνια προ κρίσης. Από την στιγμή, όμως, που ξεκίνησε η κρίση, ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για τον τρόπο ζωής τους...
Αποτέλεσμα: έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις τους για όσους είναι επιχειρηματίες, έχουν μειωθεί δραματικά τα έσοδα τους, όπως και για όλους μας, οι προσπάθειες πού κάνουν να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο επιχειρηματικά η να βρουν μια καινούργια δουλειά, δυστυχώς ναυαγεί. Η ανεργία πλήττει και τα δικά τους παιδιά, ή τα έχει στείλει προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό. Βλέπουν ότι τα προγράμματα «διάσωσης» ναυάγησαν και απέτυχαν στο στόχο τους, διαπιστώνουν ότι βρισκόμαστε σε ένα σπιράλ οικονομικού θανάτου. Με δυό λόγια, πλήττονται εξ ίσου με όλον το ελληνικό λαό.
Όμως, αυτοί πεισματικά αρνούνται να δεχτούν αυτή την πραγματικότητα. Θεωρούν ότι μένοντας ενταγμένοι σ αυτό το οικονομικό Ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο θα έχουν καλύτερη τύχη στο μέλλον...
Έτσι όμως όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη η κατάσταση στη Ε.Ε., δυστυχώς η «καλύτερη τύχη» δεν μπορεί να υπάρξει σε μια Ε.Ε. όπου υπάρχουν ανισότητες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες τέτοιες, που δεν επιτρέπουν σε χώρες να ανασάνουν και να αναπτυχθούν, ενώ άλλες χώρες κερδίζουν από τις δυσκολίες των χωρών που υποφέρουν.
Έτσι καθοδηγούμενοι από έναν απατηλό τρόπο σκέψης, που και αυτός είναι με τον έναν η τον άλλο τρόπο επηρεάζεται από την στάση των ΜΜΕ, προσέρχονται αύριο στο Δημοψήφισμα, για να πουν ουσιαστικά αντίο στην μοναδική ευκαιρία που τους μένει, ψηφίζοντας ΝΑΙ.
Η μόνη ευκαιρία που έχουμε, προκειμένου να απαιτήσουμε μια Ευρώπη όπως της αξίζει, με δημοκρατία και ισοτιμία ανάμεσα στους λαούς της, είναι το ΟΧΙ. Μόνο αντιτιθέμενοι στη σκληρή πολιτική της γερμανικής ηγεσίας, πού προωθεί την οικονομική της κυριαρχία στην Ευρωζώνη, μας δίνει την δυνατότητα να προσπαθήσουμε να ανακάμψουμε ως λαός. Αυτή η θέση, λοιπόν του ΟΧΙ, θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες και για τις δικές τους προσπάθειας σε ένα διαφορετικό τοπίο της Ε.Ε.
Η θέση λοιπόν του ΝΑΙ των συμπολιτών μας αυτών, δεν τους εξασφαλίζει παρά την συνέχιση των καταστροφικών πολιτικών των τελευταίων πέντε χρόνων, αποδέχεται την παρούσα κατάσταση, τους συντάσσει αντικειμενικά με τις δυνάμεις εκείνες που καμμιά σχέση δεν έχουν μαζί τους και οι οποίες δυνάμεις έχουν επιλέξει να μας θυσιάσουν στον βωμό του κέρδους των ολίγων και εκλεκτών της εν εξελίξει μελλοντικής Γερμανικής αυτοκρατορίας....
Εγκλωβισμένοι στην λογική του φόβου τελικά καθοδηγούνται σε μια εξέλιξη που μόνο τρόμο θα προκαλέσει και στους ίδιους, στο μέλλον....
Οι κοινωνιολόγοι του μέλλοντος βλέποντας πια από απόσταση τα γεγονότα θα αναρωτηθούν πως οι ίδιες οι κοινωνίες στράφηκαν εναντίον του ίδιου τους του εαυτού και τι ήταν εκείνο που συνέτεινε σ' αυτό....