Θα μιλήσω σκληρά και ίσως μετά από όσα πω να μισήσω και εγώ τον εαυτό μου.. Είμαι 39 ετων και μητέρα ενός ινσουλινοεξαρτώμενου με διαβήτη τύπου 1 παιδιού. Υποθέτω πως όλοι γνωρίζετε πως η ινσουλίνη είναι ο μόνος τρόπος να κρατηθεί το παιδί μου στη ζωή. Την Κυριακή το βράδυ κυριολεκτικά ξημέρωσα..
Ένιωθα κυριολεκτικά ανίκανη να αντιμετωπίσω τη μέρα που ξημέρωνε. Τι θα γίνει; Πώς θα εξασφαλίσω ινσουλινες και αναλώσιμα για το παιδί μου; Με Ναι ή με Όχι;;; Όλη την εβδομάδα μάζευα βιβλιάρια φίλων, και τους ευχαριστώ γι αυτό,για να γράψω και σ αυτά αναλώσιμα κ ινσουλινες και να έχω τουλάχιστον ένα απόθεμα. Εξαπατησα το σύστημα εν ολίγοις!!!
Οποιοδήποτε από τους αξιοτιμους βουλευτές που παρευρίσκονται εκεί μπορεί να με μηνύσει γι' αυτό.. τα στοιχεία μου είναι στη διάθεσή σας άλλωστε.
Πέμπτη απόγευμα κ αφού πέρασα ατελείωτες ωρες σε αίθουσες αναμονής ιατρείων κ ουρές φαρμακείων, μη έχοντας άλλωστε αλλά βιβλιάρια διαθέσιμα,έκανα τον απολογισμό μου. Μάζεψα ινσουλινες και αναλώσιμα για 3 μήνες!!!
Τρεις ολόκληρους μήνες βεβαιότητας πως το παιδί μου θα είναι υγιές, θα λαμβάνει την αγωγή του, θα μου χαμογελα!!!! Μου φυγε ένας αναστεναγμός ανακούφισης και αμέσως μετά ξέσπασα σε κλάματα!!!Τρεις μήνες;; Και μετά τί;;;
Ήταν ακριβώς λοιπόν εκείνη η στιγμή που αποφάσισα τι θα ψηφίσω την Κυριακή!!!
Αποφάσισα πως θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να εξασφαλίσω τα φάρμακα του παιδιού μου με κάθε τρόπο,νόμιμο ή μη(μηνυστε με και γι αυτό), θα παλέψω μέχρι την τελευταία μου αναπνοή και θα βροντοφωνσξω ενα ΌΧΙ!!!
Αν πω Ναι ξέρω πως σε λίγους μηνες δεν θα υπάρχει τίποτα που να μου εξασφαλίζει τα αναγκαία για το παιδί μου. Αν πω Όχι δεν ξέρω τίποτα...Τίποτα παρα μόνο ένα...Δεν μπορεί ν αποφασίσει κανείς άλλος για το πότε εγώ θα κλάψω το παιδί μου!!!!
Θα παλέψω,θα αγωνιστώ και αν δεν τα καταφέρω θα πεθάνω και εγώ μαζί του.Δεν επιτρέπω σε κανένα ρεμαλι από όλους αυτούς που ξεδιάντροπα μας κλέβουν την ελπίδα, να μου ορίσουν τη μοίρα του παιδιού μου!!!!Κ αν ολο αυτό φαίνεται ως λαϊκισμός λυπάμαι που δεν κατάφερα να μιλήσω όπως μιλάνε όλοι αυτοί στα σαλόνια τους!!!!! Θα πω Όχι ,θα το ξεριζώσω απ την καρδιά μου και θα αφήσω την τύχη μας στα χέρια του Θεού. Μπορεί να αργεί,πότε δε λησμονεί....
Αγάπη Τσανακτσή