Η αντίληψη και η νοοτροπία της Γερμανίας δεν έπαψε ποτέ να είναι φασιστική. Έχει μεταγγισθεί στο αίμα όλων των γερμανικών γενεών το όραμα της Μεγάλης Γερμανίας. Έτσι, το DNA τους έχει τροφοδοτηθεί με το “Deutschland uber alles”. Δηλαδή, υπέρ πάντων η Γερμανία, που αργά ή γρήγορα θα επιβληθεί στην Ευρώπη και σε όλο τον Πλανήτη.
Αυτό προσπάθησαν να κάνουν σε δυο Παγκόσμιους πολέμους, όταν και αιματοκύλησαν την Ευρώπη και προέβησαν σε φρικαλεότητες που καταγράφηκαν στην παγκόσμια ιστορία ως τα απεχθέστερα και αποτρόπαια εγκλήματα. Αυτό ακριβώς προσπάθησαν να κάνουν και στις ημέρες μας. Κήρυξαν τον “πόλεμο” στην Ευρώπη και τους λαούς της. Μια κήρυξη “πολέμου” που υπέβοσκε από την πρώτη ημέρα ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως την 1η Νοεμβρίου 1993, όταν και υλοποιήθηκε η “Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση”, γνωστότερη ως “Συνθήκη του Μάαστριχτ”. Από εκείνη τη στιγμή η Γερμανία ύφαινε τον ηγετικό της ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ταυτόχρονη υποβάθμιση του εταίρου ισχυρού πυλώνα της Ένωσης, τη Γαλλία.
Το μεταβατικό στάδιο μέχρι της απολύτου επιβολής της, ήταν η τροφοδότηση κρατών με δανεικά και αγύριστα, που μείωσαν τις αντιστάσεις των λαών από την πρόσκαιρη ευδαιμονία. Προώθησαν μια στυγνή λιτότητα μέσω υφεσιακών πολιτικών επιλογών, που ως αποτέλεσμα είχε πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φτωχοποιούνται αργά αλλά σταθερά και να αυξάνουν το δημόσιο χρέος τους, δυσανάλογα με το ΑΕΠ τους, δημιουργώντας χειραφετημένες κοινωνίες.
Ειδικότερα, στην Πατρίδα μας με τη σύμπραξη Προδοτών πολιτικών φθάσαμε στα Μνημόνια που επί πέντε χρόνια εξαθλίωσαν το λαό μας και αποδυνάμωσαν την ισχύ του Έθνους μας. Και από την 25η Ιανουαρίου 2015, με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δημιουργήθηκαν ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο. Που καλλιεργήθηκαν από την ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, πως θα καταργήσει τα Μνημόνια με ένα μόνο άρθρο ή επί τω λαϊκότερω, πως θα τα σκίσει!! Βέβαια, καμιά από αυτές τις “κραυγές” δεν μπορούσε να υλοποιηθεί, αφού εκ των προτέρων γνωρίζαμε τη σκληρή γραμμή των Μέρκελ και Σόιμπλε, που έχουν όλα εκείνα τα αρνητικά χαρακτηριστικά που στην αρχή του κειμένου αναφέραμε. Και από την ανέξοδη αντιπολιτευτική ρητορική, ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε στα βαθιά νερά της διακυβέρνησης ενός κράτους με χαμηλό πολιτικό προσωπικό που απεδείχθη κατώτερο των περιστάσεων, με διαχρονικές παθογένειες, με υδροκέφαλο δημόσιο τομέα και γενικά ένα κράτος με χίλια προβλήματα και άλλες τόσες αγκυλώσεις!! Δημιούργημα των κομμάτων της διαπλοκής και της διαφθοράς που ακούν στο όνομα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που επί 40 χρόνια κυβέρνησαν με μεγάλες πλειοψηφίες ως αποτέλεσμα της ψήφου του λαού.
Έτσι, φθάσαμε στο ξημέρωμα της Δευτέρας 13 Ιουλίου 2015, που ο Πρωθυπουργός της χώρας, παρ΄ ότι διαπραγματεύθηκε σκληρά επί 5 και πλέον μήνες – πρέπει να του το αναγνωρίσουμε – κατέληξε σε συμφωνία ενός τρίτου Μνημονίου με τους δανειστές-τοκογλύφους Ευρωπαίους “εταίρους” μας. Ενός Μνημονίου το ίδιο πολύ σκληρό με τα προηγούμενα που έχει ένα τριετές πρόγραμμα που βασίζεται σε υφεσιακά μέτρα.
Με βάσει λοιπόν, το νέο Μνημόνιο που φέρνει κατά την επιστροφή του ο Αλέξης Τσίπρας και με τα όσα υποστήριζε προεκλογικά, θα συμφωνήσουμε πως πρέπει να τον πετάξουμε στον Καιάδα, αμέσως με την άφιξή του στην Αθήνα. Για να υλοποιήσουμε άλλωστε, και την εκφρασμένη αντιπαράθεση των Υπουργών της κυβέρνησης, Βουλευτών του κόμματός του, αλλά και την Πρόεδρο της Βουλής, κατά την προχθεσινή ψηφοφορία εμπιστοσύνης των προτάσεών του προς τους θεσμούς, στη Βουλή των Ελλήνων. Μια εμπιστοσύνη που εκφράστηκε από 251 βουλευτές, μεταξύ των οποίων ήταν οι Κ.Ο. της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του “Ποταμιού”. Δηλαδή, των κομμάτων που έφεραν με την διακυβέρνησή τους την Πατρίδα μας στην σημερινή της κατάσταση, καθώς και του νεοσύστατου νεοφιλελεύθερου μορφώματος των άνομων συμφερόντων.
Ωστόσο, πριν πετάξουμε στον Καιάδα τον Τσίπρα θα πρέπει να σκεφθούμε με παρρησία τα παρακάτω. Πιστέψτε με, είναι οι πρώτες ψύχραιμες σκέψεις μετά τη συμφωνία - στραπάτσο του Γ΄ Μνημονίου!!
Η ρευστότητα στην ελληνική αγορά είχε σταματήσει από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και παρ΄ ότι εμείς ανταποκριθήκαμε σε όλες τις δανειακές υποχρεώσεις μας προς τους πιστωτές μας, εκείνοι από τον Ιούνιο του 2014 δεν εκπλήρωσαν καμιά από τις δικές τους, προφασιζόμενοι πολιτικούς και τεχνικούς λόγους, και για τους οποίους δεν είχε εξελιχθεί σύμφωνα με το πρόγραμμα η αξιολόγηση του Β΄ Μνημονίου. Το αποκορύφωμα των εκβιαστικών διλλημάτων έφθασε στο απόγειο με το σφράγισμα της ρευστότητας του ELA προς τις τράπεζές μας που δημιούργησαν στη χώρα οικονομική ασφυξία και στους πολίτες ταλαιπωρία, εκνευρισμό και ανασφάλεια. Ήταν το τελευταίο σχέδιο υλοποίησης του νεοναζί Σόιμπλε προκειμένου να θέσει εκτός Ευρωζώνης την ανυπάκουη Ελλάδα και τον “κακό” για τα συμφέροντα της Γερμανίας, Έλληνα Πρωθυπουργό!! Θυμηθείτε, τι είχε πει ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθυ Γκάιτνερ το 2012: “Ο Σόιμπλε θέλει να συντρίψει τους Έλληνες”.
Η πολιτική Τσίπρα, για πρώτη φορά ανέδειξε το ζήτημα “Ελλάδα” σε Παγκόσμιο γεγονός, με την εμπλοκή της Ρωσίας και των ΗΠΑ, που “ώθησαν” τη Γαλλία να αναδείξει τον ενταφιασμένο ηγετικό της ρόλο και να αποτρέψει το GREXIT που στην παρούσα φάση θα ήταν καταστροφικό για την Πατρίδα μας. Έτσι, για πρώτη φορά στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης η Γερμανία βγαίνει σοβαρά τραυματισμένη, από τη στιγμή που φάνηκαν και ανατράπηκαν οι προθέσεις της και διαφάνηκε από πλευράς της ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας.
Έγινε παγκόσμιο κεκτημένο πως η οικονομική κρίση δεν ήταν θέμα ελληνικό αλλά θέμα ευρωπαϊκό, που σύντομα θα συμπαρασύρει και άλλες χώρες που έχουν τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία κ.α).
Το τελευταίο διάστημα υπήρξε μεγάλο κέρδος, με τη στήριξη κατά χιλιάδες Ευρωπαίων πολιτών που χαρακτήρισαν πως εκτελείται απάνθρωπα ο ελληνικός λαός και η κυβέρνησή του. Πέραν αυτού, στις τελευταίες ημέρες διαμορφώθηκαν ανέλπιστες συμμαχίες προς την ελληνική πλευρά, κυβερνήσεων που μέχρι πρότινος ήταν όλες εναντίον της Ελλάδος. Όπως επίσης, υπήρξε απόλυτη μεταστροφή αλληλεγγύης του διεθνούς Τύπου – ακόμη και του γερμανικού – προς την Ελλάδα.
Απεδείχθη πως, 5 χρόνια έδιναν εις γνώση τους λάθος φάρμακο στον ασθενή, όχι για να τον κάνουν καλά, αλλά για να τον τελειώσουν, με τη σύμπραξη Ελλήνων πολιτικών. Μετά τη μαρτυρία Ρουμελιώτη για την Προδοσία Παπανδρέου στον τρόπο υποβολής της χώρας στα Μνημόνια, είχαμε στην χθεσινή 17ωρη συνεδρίαση την επίθεση του Προέδρου της ΕΚΤ, Μάριου Ντράγκι, στον Σόιμπλε υπενθυμίζοντάς του πως, το PSI του 2012 δεν ήταν επ΄ ωφελεία του ελληνικού λαού. Καταδεικνύοντας έτσι, και τον προδοτικό ρόλο του Ευάγγελου Βενιζέλου, αρχιερέα του σχετικού κουρέματος με την ένταξή μας στο Αγγλικό Δίκαιο και την υποθήκευση της ανεξαρτησίας της χώρας και των περιουσιακών της στοιχείων.
Συμπερασματικά: Μπορεί ο ελληνικός λαός να γίνει Αργεντινή ή έστω Αλβανία και να ξεσηκωθεί; Αντέχει ο λαός να κάνει Επανάσταση και να πάρει την τύχη στα χέρια του; Ή αρκείται στο γεγονός πως θα ανοίξουν οι τράπεζες και θα κάνει διακοπές;
Συνεπώς, εάν δεν έχει τη δύναμη ψυχής να ενεργοποιήσει το ακροτελεύτιο άρθρο 120 του Συντάγματος και μη υπάρχουσας άλλης πολιτικής λύσης, είναι προτιμότερο το νέο δυσβάσταχτο πακέτο μέτρων να το ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία και όχι τα κόμματα της διαπλοκής και της διαφθοράς. Γιατί, τότε θα έχουμε μια κυβέρνηση υπό την απόλυτη ομηρία των κομμάτων που άγονται και φέρονται από τον μισητό ανθέλληνα Σόιμπλε!!