Στο τελευταίο του άρθρο, το The Column, δίνει μια άλλη διάσταση στις τελευταίες δραματικές εξελίξεις, που ακολούθησαν μετά το δημοψήφισμα στην Ελλάδα.
Ακόμη και οι πιο συντηρητικοί σχολιαστές υπέστησαν μεγάλο σοκ από το φανατισμό που εξακολουθεί να εμφανίζεται στους πιστωτές της Ελλάδας, οι οποίοι συνεχίζουν πεισματικά να αρνούνται στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κάποια εναλλακτική λύση, στην αορίστου χρόνου δουλεία του χρέους, παρά την αποφασιστική λαϊκή απόρριψη των προτάσεων διάσωσης.
Αυτό που πραγματικά έχει αναστατώσει τους θεατές είναι ότι οι τιτάνες του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου είναι πρόθυμοι να διαλύσουν όχι μόνο ένα έθνος-κράτος, αλλά ένα ευρωπαϊκό έθνος-κράτος, καθιστώντας το αποικία μέσα στην Ευρώπη!
Στο βιβλίο του Φιλοσοφία και Αντίσταση στην κρίση, ο Κώστας Δουζίνας αναφέρει:
«Οι νεο-αποικιακές στρατηγικές που επιβλήθηκαν στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική επανεισάγονται για πρώτη φορά στην ήπειρο που επινόησε και την εξάπλωση τους ... «σταθεροποίηση, ιδιωτικοποίηση και απελευθέρωση» είναι το μάντρα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Κάθε πτυχή της συνταγής του εν λόγω προτύπου, τώρα εφαρμόστηκε στην Ελλάδα. Οι Έλληνες είναι σε καλό δρόμο για να γίνουν οι Ευρωπαίοι άποικοι."
Η Ελλάδα έχει υποβιβαστεί στην κατηγορία της Σομαλίας, την Ονδούρας, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και της Ζιμπάμπουε, ενώ ακούμε συνεχώς αναφορές για την τεμπελιά, τη νευρικότητα και την ανεύθυνη φύση του ελληνικού λαού, του οποίου το ηλιόλουστο κλίμα της χώρας του, εξηγεί την αδυναμία τους να εφαρμόσουν την προτεσταντική ηθική της εργασίας των Πρώσων.
Η πραγματικότητα είναι, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ότι ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος έχει εργαστεί 48% περισσότερες ώρες από ό, τι ο μέσος Γερμανός εργαζόμενος. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι η πηγή της κρίσης είναι μια αποτυχία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Από τότε που το ΔΝΤ "βοήθησε" την Ελλάδα, το 2010, η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση. 25% του ΑΕΠ της έχει χαθεί στο πλαίσιο των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής με την ένδειξη "πακέτα λιτότητας." Το 90% του χρέους του ΔΝΤ στην Ελλάδα πήγε κατευθείαν για την αποπληρωμή άλλων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.
Οι συνεχείς απαιτήσεις της λιτότητας που επιβάλλονται Ελλάδα δεν είναι η λύση στην κρίση, είναι η κρίση. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την απελευθέρωση της οικονομίας και την μείωση των δημοσίων δαπανών.
Η Ευρώπη, με την στάση της προς την Ελλάδα δείχνει το υπανάπτυκτο πρόσωπό της, σε μια χώρα στην οποία οφείλει όλο της τον πολιτισμό!
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη να συμπάσχουμε ρηχά μαζί της. Οφείλουμε όμως να κατανοήσουμε το ευρωπαϊκό μας παρελθόν, για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε το παρόν και το μέλλον μας.
ΠΗΓΗ: http://thecolumn.net/2015/07/09/greece-and-the-underdevelopment-of-europe/