Σε μια από τις αμέτρητες συνεντεύξεις του, ο Γιάννης Βαρουφάκης δήλωσε πως το βράδυ του Δημοψηφίσματος με την εντυπωσιακή επικράτηση του ΟΧΙ παρά το όλο κλίμας ψυχολογικής τρομοκρατίας, αυτός συνάντησε πρωτόγνωρη κατήφεια στο Μέγαρο Μαξίμου.
Λίγο αργότερα, με περιβολή σαν να είχε τελειώσει την προπόνηση στο γυμναστήριο, έκανε πρώτος τις σχετικές δηλώσεις.
Οι κ.κ. Αλαφογιώργος και Χαρίτος (που πράγματι στάθηκαν πολύ καλά απέναντι στον πρωθυπουργό και τις δύο φόρες σε αντίθεση με κάποιους άλλους προ ολίγων μηνών) ανέφεραν στον κ. Τσίπρα τα λεγόμενα του Βαρουφάκη.
Ο Βαρουφάκης λοιπόν μπορεί να μην κάνει για πολιτικός, να έσφαλε, να να να, αλλά η περιγραφή της θλίψης στο Μαξίμου, δε διαψεύστηκε.
Στους ίδιους πάλι δημοσιογράφους, και έχοντάς τα κάνει εντελώς θάλασσα, δήλωνε προ δύο εβδομάδων πως δεν είναι πρωθυπουργός παντός καιρού (χμμ) αλλά αν χάσει το δημοψήφισμα θα παραιτηθεί. Ήταν σα να παρακαλούσε να βγει το ΝΑΙ να λυτρωθεί.
Όπως ο Κώστας Καραμανλής, επιχείρησε, λίγο πιο περίτολμα για να είμαστε ειλικρινείς, να αποδράσει. Αλλά παρά τη φοβερή βοήθεια των Βρυξελλών, κάτι το DNA αυτού του λαού, κάτι τα πολιτικά φαντάσματα που βγήκαν από τους τάφους τους και το 62-38 θύμισε τις παλιές εποχές του Αρη στο μπάσκετ, που σημαίνει κυρίαρχος στη σκακιέρα και αμφισβήτηση καμία.
Με άλλα λόγια, ο σημερινός πρωθυπουργός προκάλεσε εκλογές και ανατροπή της προηγούμενης οκνηρής κυβέρνησης, ανήλθε χωρίς σχέδιο στην εξουσία, τα θαλάσσωσε, κι αποφάσισε να την κοπανήσει δια του δημοψηφίσματος.
Δεν του βγήκε. Στις Βρυξέλλες δεν έγινε κανένας εικονικός πνιγμός. Μόνος του κόντεψε να πνιγεί από τις μεγάλες μπουκιές που έτρωγε. Φυσικά, ως γνήσιος έλληνας πολιτικός, δηλαδή άεργος και άκαπνος, μόλις έκανε να κουνηθεί, τον απείλησαν και τέλος. Δεν μπορούσε να ρισκάρει να χαθούν οι καταθέσεις.
Και τώρα;
Απλά εύχεται ο "τρελός" Λαφαζάνης να τον σώσει. Διότι για τον Τσίπρα μια ανατροπή, θα είναι σωτηρία.