Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
· Πρώτα φεύγει ο ΄Αγιος Βασίλης. Το σοκ από την αποκάλυψη της αλήθειας μετριάζεται, ευτυχώς, από τα δώρα που συνεχίζουν να έρχονται, από τους γονείς και άλλους στενούς σου συγγενείς. . Στη συνέχεια απομυθοποιείται η συμβολή του… πελαργού στις γεννήσεις. Δημιουργούνται αίφνης ποικίλες απορίες, που ωθούν όμως από την απλή περιέργεια στον αναλυτικό και συνθετικό τρόπο της κριτικής σου σκέψης.
Αργότερα αρχίζεις να κατανοείς ένα από τα πιο υπέροχα αριστουργήματα της φύσης, που εξάπτει την φαντασία σου: το ουράνιο τόξο. Είναι μια εξαιρετική επίδειξη της φυσικής διασποράς του φωτός.
Είναι επίσης το ουράνιο τόξο ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο ότι το ορατό φως αποτελείται από ένα φάσμα μηκών κύματος, το καθένα από τα οποία συνδέεται με ένα ξεχωριστό χρώμα. Εδώ σου αποκαλύπτεται, επιτυχώς και ευτυχώς, ότι το ‘εύγεστο’ οπτικά, που βουλιμικά απολαμβάνεις, δεν παρεμποδίζεται από τη γνώση της διαδικασίας της διασποράς του φωτός.
Σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία όμως, ένα μικρό ποσοστό των ελληνικών ανθρώπων επίσης ανακαλύπτουμε πως δεν ζούμε ως άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, αλλά επιβιώνουμε ως υπήκοοι, υποταγμένοι υπό το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας, των παρά-φύσιν μορφωμάτων της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του διεθνούς καρτέλ των τραπεζών, του απολυταρχικού δόγματος του ζωροαστρισμού και του τάγματος απολύτου εξουσίας του Μελχισεδέκ.
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Δυσκολεύουν πολύ περισσότερο από το σοκ της απομυθοποίησης του ΄Αγιου Βασίλη, του πελαργού και του ουρανίου τόξου.
Διότι ένα μεγάλο ποσοστό των εν Ελλάδι υποταγμένων υπηκόων επιμένουν να υπηρετούν τυφλά εντολές δήθεν ‘άνωθεν’, ως λάγνες και λάγνοι της εξουσίας που είναι. Βαποράκια υπέρ της εξουσίας γίνονται, του Μελχισεδέκ βαποράκια, μιας και παρά φύσιν η εξουσία διαιρεί, εμάς τους ανθρώπους, σε εξουσιαστές και εξουσιαζομένους.
Οι ελληνικές συλλογικότητες, τα ελληνικά κοινά, καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας τους, έχουν επιδείξει υψηλό φρόνημα, θάρρος, και αποφασιστικότητα. ΄Αντεξαν σε πολλές αντιξοότητες, που παρουσιάστηκαν από ποικίλα φυσικά φαινόμενα ή από εξωτερικές κατακτητικές τάσεις και επεμβάσεις αλλοφύλων βαρβάρων.
Στην εποχή μας όμως παρατηρείται μία δραματική ύφεση της αντιδράσεώς τους στις κατακτητικές βλέψεις των συγχρόνων βαρβάρων επιδρομέων. Πόσω δε μάλλον που οι νέοι επιδρομείς δεν βρίσκονται μόνον εκτός των τειχών, αλλά είναι κυρίως εντός κι ενταύθα.
Μήπως η δημιουργία ενός ελληνικού κοινού τοπικά δεν είναι ένα ωραίο μιμίδιο ή ‘meme’ συλλογικής ΠΡΑΞΗΣ; Ποιό ακριβώς είναι το μιμίδιο συλλογικής ΠΡΑΞΗΣ που εσύ αντιπροτείνεις στην παρακάτω πρόταση δημιουργίας τοπικά ελληνικών κοινών;
http://www.freepen.gr/2015/07/blog-post_430.html
· Πρώτα φεύγει ο ΄Αγιος Βασίλης. Το σοκ από την αποκάλυψη της αλήθειας μετριάζεται, ευτυχώς, από τα δώρα που συνεχίζουν να έρχονται, από τους γονείς και άλλους στενούς σου συγγενείς. . Στη συνέχεια απομυθοποιείται η συμβολή του… πελαργού στις γεννήσεις. Δημιουργούνται αίφνης ποικίλες απορίες, που ωθούν όμως από την απλή περιέργεια στον αναλυτικό και συνθετικό τρόπο της κριτικής σου σκέψης.
Αργότερα αρχίζεις να κατανοείς ένα από τα πιο υπέροχα αριστουργήματα της φύσης, που εξάπτει την φαντασία σου: το ουράνιο τόξο. Είναι μια εξαιρετική επίδειξη της φυσικής διασποράς του φωτός.
Είναι επίσης το ουράνιο τόξο ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο ότι το ορατό φως αποτελείται από ένα φάσμα μηκών κύματος, το καθένα από τα οποία συνδέεται με ένα ξεχωριστό χρώμα. Εδώ σου αποκαλύπτεται, επιτυχώς και ευτυχώς, ότι το ‘εύγεστο’ οπτικά, που βουλιμικά απολαμβάνεις, δεν παρεμποδίζεται από τη γνώση της διαδικασίας της διασποράς του φωτός.
Σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία όμως, ένα μικρό ποσοστό των ελληνικών ανθρώπων επίσης ανακαλύπτουμε πως δεν ζούμε ως άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, αλλά επιβιώνουμε ως υπήκοοι, υποταγμένοι υπό το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας, των παρά-φύσιν μορφωμάτων της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του διεθνούς καρτέλ των τραπεζών, του απολυταρχικού δόγματος του ζωροαστρισμού και του τάγματος απολύτου εξουσίας του Μελχισεδέκ.
Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν. Δυσκολεύουν πολύ περισσότερο από το σοκ της απομυθοποίησης του ΄Αγιου Βασίλη, του πελαργού και του ουρανίου τόξου.
Διότι ένα μεγάλο ποσοστό των εν Ελλάδι υποταγμένων υπηκόων επιμένουν να υπηρετούν τυφλά εντολές δήθεν ‘άνωθεν’, ως λάγνες και λάγνοι της εξουσίας που είναι. Βαποράκια υπέρ της εξουσίας γίνονται, του Μελχισεδέκ βαποράκια, μιας και παρά φύσιν η εξουσία διαιρεί, εμάς τους ανθρώπους, σε εξουσιαστές και εξουσιαζομένους.
Οι ελληνικές συλλογικότητες, τα ελληνικά κοινά, καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας τους, έχουν επιδείξει υψηλό φρόνημα, θάρρος, και αποφασιστικότητα. ΄Αντεξαν σε πολλές αντιξοότητες, που παρουσιάστηκαν από ποικίλα φυσικά φαινόμενα ή από εξωτερικές κατακτητικές τάσεις και επεμβάσεις αλλοφύλων βαρβάρων.
Στην εποχή μας όμως παρατηρείται μία δραματική ύφεση της αντιδράσεώς τους στις κατακτητικές βλέψεις των συγχρόνων βαρβάρων επιδρομέων. Πόσω δε μάλλον που οι νέοι επιδρομείς δεν βρίσκονται μόνον εκτός των τειχών, αλλά είναι κυρίως εντός κι ενταύθα.
Μήπως η δημιουργία ενός ελληνικού κοινού τοπικά δεν είναι ένα ωραίο μιμίδιο ή ‘meme’ συλλογικής ΠΡΑΞΗΣ; Ποιό ακριβώς είναι το μιμίδιο συλλογικής ΠΡΑΞΗΣ που εσύ αντιπροτείνεις στην παρακάτω πρόταση δημιουργίας τοπικά ελληνικών κοινών;
http://www.freepen.gr/2015/07/blog-post_430.html