Για το διάγγελμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Τι κριτική να ασκήσει κανείς σε έναν άνθρωπο που αισθάνεται υπερήφανος για το ότι διέλυσε τα ζωντανά απομεινάρια της οικονομίας και που ευθύνονται όλοι οι άλλοι (εντός και εκτός) πλην αυτού; Μόνο ότι είναι επικίνδυνος.
Αυτός που μου φάνηκε ενδιαφέρον απόψε είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Ο με όψη ταβερνιάρη που έχει πιει 3-4 ποτηράκια από το καινούριο κοκκινέλι αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας νομίζω πως διαθέτει ένα πολύ σοβαρό προτέρημα. Είναι εξαιρετικά απλός και προσιτός.
Το διαπιστώσαμε απόψε στη συζήτηση (και όχι συνέντευξη) με τους δημοσιογράφους.
Ο Μεϊμαράκης διατυπώνει μια απλή συλλογιστική. Θυμίζει περισσότερο έναν ψηφοφόρο παρά έναν πολιτικό αρχηγό και αυτό είναι προσόν.
Τα όσα είπε, αν τα κρίνουμε ορθολογικά, ήταν όλα σωστά με εξαίρεση ότι η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα. Αυτό δεν το αποκλείω διότι η κάλπη είναι κάλπη κι έχουμε δρόμο μπροστά αλλά δεν το πιστεύω.
Τα "ψευτράκος, πονηρούλης, τονε βάρεσε ο ήλιος, χοχοχο" μειώνουν την απόσταση. Ο Μεϊμαράκης σχολιάζει όχι ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά όπως ασκούν κριτική μερικοί φίλοι που κάθονται παρέα. Αυτό όμως τον καθιστά πολύ προσιτό.
Απόψε νομίζω ότι προχώρησε σε δύο πολύ σωστές για αυτόν πολιτικές κινήσεις.
Η πρώτη ότι σε αντίθεση με το Σαμαρά που απέφευγε τον Τσίπρα, έσπευσε να προσκαλέσει τον πρωθυπουργό σε δημόσια πολιτική αντιπαράθεση. Και γιατί να μην το κάνει; Αν επιτύχει να περιορίσει μια πιθανή κουβέντα εντός του κυβερνητικού επταμήνου του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι υπέρ του. Έδειξε ότι δεν τον φοβάται. Και γιατί να φοβάται πια κανείς τον Τσίπρα;
Η δεύτερη σωστή κίνηση είναι η επιλογή να παρακολουθεί τον Τσίπρα και όχι να τον παρασύρει. Του άφησε την πρωτοβουλία των κινήσεων λέγοντας πως η δική του συμπεριφορά και στάση, θα κρίνει και την αντίδραση.
Ο Τσίπρας έχει εξαντλήσει το ταβάνι του, δεν πρόκειται να ανέβει περισσότερο. Πλέον θα καταγράφει μόνο απώλειες ενώ η καθημερινότητα με εκκαθαριστικά, εφορίες, λουκέτα, απολύσεις και λαθρομετανάστες μόνο εναντίον του είναι.
Δε γνωρίζω αν θα του βγει του Μεϊμαράκη καθώς ηγείται ενός κόμματος που:
α. είναι τόσο πασιφανής η απουσία σοβαρών στελεχών ώστε τελικά όλοι βολεύθηκαν με την τοποθέτησή του στην προεδρία της ΝΔ
β. φέρει τεράστια ευθύνη για το κατάντημα της χώρας ιδίως κατά την περίοδο Καραμανλή
γ. εξεδιώχθη κακήν κακώς από τη διακυβέρνηση μόλις πριν λίγους μήνες
Ωστόσο φαίνεται να επιλέγει μια συνετή στρατηγική με ρητορική κοινής λογικής για τους θιασώτες της παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ και την ευρωζώνη με οποιοδήποτε κόστος.
Τέλος έχει ένα ακόμη σοβαρό όπλο, αλλά δεν ξέρω αν γνωρίζει να το χρησιμοποιήσει. Η πίστη του κ. Τσίπρα ότι είναι πολιτικά κυρίαρχος και πως μπορεί να εξαπατά πολιτικά τον κόσμο παρουσιάζοντας την πανωλεθρία ως θρίαμβο.
Βέβαια και ο κυρ Βαγγέλας υπήρξε σημαντικό στέλεχος της ΝΔ τον καιρό της παντοδυναμίας της η οποία "προσέφερε" τα μέγιστα στην καταστροφή της χώρας.
Άντε στην υγειά μας!