·
Δεν είμαστε μόνον εμείς και η πραγματικότητα. Είναι η πραγματικότητα, η αντίληψη μας για την πραγματικότητα και στη συνέχεια εμείς, οι άνθρωποι.
·
Η αντίληψή μας για την πραγματικότητα έχει άμεση σχέση με τις νοητικές μας εικόνες. Εικόνες που αυτομάτως αποτυπώνονται στη μνήμη μας, από πρότερες εμπειρίες μας.
·
Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το αντικείμενο της επιστημονικής έρευνας, κανείς επιστήμων ερευνητής δεν ισχυρίζεται ποτέ ότι δήθεν δημιουργεί μοντέλα ή πρότυπα της πραγματικότητας. Είτε περιγραφικά ή κανονιστικά, πάντοτε τα επιστημονικά μοντέλα αφορούν στην αντίληψή μας για την πραγματικότητα, ήτοι στα νοητικά μας μοντέλα για την πραγματικότητα.
·
Η επιστήμη πάντοτε δίνει χώρο και τείνει ευήκοον ους σε μια νέα έρευνα του εξεταζομένου αντικειμένου. Ποτέ δεν εμφορείται και ΔΕΝ πρέπει να εμφορείται από δογματισμό.
·
Προσοχή! Είναι απαραίτητο πάντοτε να διακρίνουμε μεταξύ της νομοτέλειας στην φύση και της αιτιότητας στην φιλοσοφία. Και τα δύο είδη της νομοτέλειας ευθέως τα θέτουμε εμείς στα νοητικά μας μοντέλα, αλλά είναι η αιτιότητα στη φιλοσοφία που συχνά οδηγεί σε αδιέξοδα και απειροστές σπείρες ή ατέρμονες αναδράσεις.
·
Εάν και όταν πολλοί από εμάς συμφωνούμε σε κάτι, τότε σε συνδυασμό, τα νοητικά μας μοντέλα μπορούν να δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάδυση όμορφων έργων τέχνης και χρήσιμων κατασκευών. Ιδού το απτό παράδειγμα ‘Ρίο-Αντίριο’ ως μία κατά-φύσιν νομοτελειακή σύζευξη:
·
https://www.youtube.com/watch?v=yIqfMlrUoxw