Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Στη φύση, ενστικτωδώς οι μέλισσες κάνουν μέλι και οι σκίουροι θάβουν καρπούς για τον χειμώνα. Αληθινή προνοητικότητα προκύπτει, ωστόσο, μόνον όταν οι άνθρωποι κάνουμε κάτι, όχι ενστικτωδώς, αλλά διότι η λογική μας μας λέει ότι θα ωφεληθούμε από αυτό στο μέλλον. Ένα απτό παράδειγμα είναι η καλλιέργεια της γης, που δεν μπορεί να γίνει ενστικτωδώς.
Ούτε η απελευθέρωση των ανθρώπων από το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας μπορεί να γίνει ενστικτωδώς. Στο πόνημά του (22·8·2015), ο Γάλλος Eric Régis Fiorille επιχειρεί ένα αυτοπροσδιορισμό των ανθρώπων στην Γαλλία, που με προνοητικότητα επιχειρούν, μέσω της αλλαγής στην κοινωνική δομή της χώρας τους, ξανά να γίνουν άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, ήτοι πραγματικοί πολίτες μιας πολιτείας εν ελευθερία.
Ποιοι είμαστε;
Η ιδέα που ανέκαθεν οδηγεί τον κόσμο είναι ότι οι ‘ηγέτες’ ακολουθούνται από τους λαούς. Είτε μιλάμε για πολιτική, θρησκεία ή έθνος, αυτοί οι ‘ηγέτες’ πάντοτε χρησιμοποιούν ιδεολογίες, για να ενισχύουν την εξουσία τους και την ευημερία τους, σε βάρος των πληθυσμών. Πληθυσμών που τόσο εύκολα οι ‘ηγέτες’ στέλνουν στον πόλεμο, όσο εύκολα τους επιβάλλουν να δουλεύουν, για το αποκλειστικά όφελος των εξουσιαστών ‘ηγετών’.
Για να ενισχύουν συνεχώς τις δυνάμεις τους, οι εξουσιαστές μας, έχουν αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος των πόρων μας στην παραγωγή όπλων. Όπλων που σήμερα απειλούν τον ανθρώπινο πολιτισμό και την διατήρησή του, στον πλανήτη.
Η ρεπούμπλικα που πέτυχαν να επιβάλουν δεν επιτρέπει καμία πραγματική αλλαγή. Οι λαοί δεν έχουν παρά μόνον το δικαίωμα να ψηφίζουν, για να διαλέγουν αυτόν που θα επιβάλει με τη σειρά του τους νόμους του, που πιο συχνά υπαγορεύονται από εκείνους, που χρηματοδοτούν τον ‘ηγέτη’, με στόχο τον περιορισμό των δικαιωμάτων του λαού.
Με την παγκόσμια φτωχοποίηση των πληθυσμών, την υποβάθμιση των επιχειρήσεων και την απειλή ενός κοντινού πυρηνικού πολέμου, είναι απολύτως αναγκαίο να τροποποιηθεί η πορεία της σύγχρονης ιστορίας και συνεπώς να αλλάξουν οι φορείς λήψης αποφάσεων, όχι για να τους αντικαταστήσουμε, αλλά για να τροποποιήσουμε άρδην τις δομές διαχείρισης της κοινωνίας.
Για το σκοπό αυτό, σε όλο τον κόσμο δημιουργούνται ομάδες πολιτών, που φαντάζονται κάθε είδους συστήματα, αλλά χωρίς να ξέρουν πώς να τα θέσουν σε εφαρμογή. Στη Γαλλία, μια ομάδα πολιτών ιδιαίτερα ικανοποιητκά ενημερωμένων, βρήκε πώς να προκαλέσει αυτή την βαθιά αλλαγή της δομής, τόσο αναγκαίας όσο και επείγουσας, και έχει δημιουργήσει ένα Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ή Conseil National de Transition.
Με ένα τρόπο fractal, όπου ο καθένας μας είναι ένα κλάσμα, ένα βασικό συστατικό του συνόλου. Τα συστατικά αποτελούν το σύνολο, δημιουργούν την ένωση σε σύνολο, όλου του φέροντος την ευθύνη λαού της Γαλλίας.
Άρα τούτο είναι το αντίθετο του τρέχοντος καθεστώτος πυραμίδας, όπου μια μικρή ομάδα διευθύνει ενώ η μεγάλη πλειοψηφία την υφίσταται. Εφοδιασμένο με μια νέα ανθρωπιστική συνείδηση, που εμπνέει την επιτυχία του, το Εθνικό Συμβούλιο έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να καθιερώσει στη Γαλλία ένα νέο τρόπο διαχείρισης, μέσω της ελεύθερης σκέψης, κρίσης και απόφασης από το σύνολο του λαού.
Εν τω μεταξύ, το Εθνικό Συμβούλιο, με τη μορφή της προσωρινής κυβέρνησης, μας επιτρέπει να επιλύσουμε τα περισσότερα προβλήματα της χώρας μας, με την ταχεία προσφορά στον καθένα ενός βελτιωμένου τρόπου ζωής. Αμέσως τούτο προκαλεί ένα φαινόμενο ντόμινο, που απομακρύνει τις απειλές πολέμου, ενώ ένα βίντεο κι ένα βιβλίο εξηγούν λεπτομερώς την δομή της προσωρινής αυτής κυβέρνησης.
Δεν απομένει πλέον σ’ αυτήν την ομάδα πολιτών παρά να γιγαντωθεί, διαβιβάζοντας αυτό το μήνυμα ελπίδας. Πολλαπλές συνεδριάσεις σε όλη τη Γαλλία βρήκαν μια τέτοια ηχώ ενθουσιασμού, που η αρχική ομάδα έχει γρήγορα πολλαπλασιαστεί σε εκατό τοπικές ομάδες, μόλις σε 2 μήνες!
Το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που ενδέχεται να ακολουθήσει αναπτερώνει όλες τις ελπίδες. Κάθε μέρα, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών προστίθεται σε αυτή την κίνηση, και έτσι γίνεται με τη σειρά του ο κάθε ένας «ενεργός» πολίτης και όχι πλέον «ακόλουθος.
Η πρόσκληση της 14 ης Ιουλίου 2015 είναι η υλοποίηση αυτής της ελπίδας: οι Ισλανδοί έδειξαν ότι σε ένα αποφασισμένο λαό προσήλθαν και ενώθηκαν μαζί του οι ένοπλες δυνάμεις και ότι όλοι μαζί ενωμένοι, ήταν εύκολο να εκδιώξουν τους τυράννους. Για να βρούμε την ελευθερία επιλογής μας, η 14η Ιουλίου 2015 άνοιξε ένα νέο δρόμο για πολλούς Γάλλους, με τους οποίους επίσης, θα ενωθούν οι ένοπλες δυνάμεις όταν ο αριθμός μας είναι αρκετά μεγάλος.
Η ημερομηνία λοιπόν αυτή πρέπει να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας εποχής, Όπου ο Άνθρωπος θα ανακτήσει όλη την αξία του, όπου ο λαός θα μπορεί να ορίζει τους κανόνες μόνος του και, επομένως, να επιλέγει την οργάνωση της διαχείρισης της χώρας.
Η ομάδα πολιτών που κίνησε την πράξη αυτή αποτελείται από απλούς Γάλλους, που προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα: δικηγόροι, επιχειρηματίες, εργάτες, άνεργοι, γιατροί, αγρότες... Το κοινό μας σημείο είναι η βούλησή μας να κατανοήσουμε τις ασυνέπειες των σημερινών κοινωνιών, μέσω ερευνών στο διαδίκτυο και αναγνώσεως πονημάτων, η αγάπη μας για δικαιοσύνη, όπως επίσης και η πίστη μας στις ηθικές αξίες, τον ανθρωπισμό ή τις εθνικές και πολιτιστικές αξίες, όχι εθνικιστές.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά όλοι ενωμένοι, με την σφοδρή επιθυμία να επιβιώσει η Γαλλία, η νεολαία της να έχει μέλλον, οι Γαλλίδες και οι Γάλλοι να απολαμβάνουν την ποιότητα ζωής από την οποία είναι αδίκως αποκομμένοι σήμερα. Μένοντας στο περιθώριο από κάθε συνεργασία, κατάλαβαν ότι όλα τα κόμματα ή οι καθεστωτικοί θεσμοί, ακόμη και αν εκπροσωπούνται από τους καλύτερους ανθρώπους, οδηγούν πάντοτε σε αδιέξοδο.
Έβαλαν στην άκρη τα συναισθήματά τους, για να κάνουν χώρο στην λογική και την δικαιοσύνη. Όποιος ανήκει σε ένα στρατόπεδο προκαλεί τα πάθη, οι εξουσίες εναλλάσσονται και οι κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη, χωρίς τίποτε να αλλάζει.
Η ποικιλομορφία αυτή ενισχύει την θέλησή μας και μας ανακουφίζει η ιδέα ότι η αρμονία είναι εφικτή μεταξύ ανθρώπων πολύ διαφορετικών. Η καλύτερη απόδειξη είναι ότι, κάθε μέρα, νέα μέλη έρχονται να ενταχθούν σε αυτή την κίνηση.
Δεν διεκδικούν τίποτε για τον εαυτό τους. Θέλουν μόνο να εφαρμόσουμε την δομή που θα εξασφαλίσει στους Γάλλους ότι τα δικαιώματά τους ποτέ πια δεν θα καταπατηθούν.
Αυτά τα νέα μέλη μεριμνούν για τη δημιουργία και τη λειτουργία της προσωρινής αυτής δομής, μέχρι που οι Γάλλοι να αποφασίσουν τον τρόπο διαχείρισης που επιθυμούν να καθιερώσουν, π.χ., με την σύνταξη ενός συντάγματος εγκεκριμένου από τουλάχιστον τα δύο τρίτα του γαλλικού λαού.
ΗΓΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ, Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
Ενωμένοι, είμαστε «ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ»
Eric Régis Fiorille, 22·8·2015
Δεν είναι περίεργο, που οι Γάλλοι το κατανοούν, εμείς όμως όχι; Χωρίς την αλλαγή σε μια σφαιρική δομή λήψης συλλογικών αποφάσεων, αλλαγή γιόκ!
Διότι τίποτε δεν αλλάζει με την αλλαγή ατόμων, υπό την πυραμιδική ιεραρχία της καθεστωτικής εξουσίας. Μόνον με την αλλαγή σε μία σφαιρικά ελληνική δομή λήψης συλλογικών αποφάσεων μπορούμε οι άνθρωποι ν' αλλάξουμε προς το συλλογικό μας ―άρα και το ατομικό μας― καλό, π.χ., την οικονομική μας ευημερία.
Την πρακτική εφαρμογή της σφαιρικά αυτής ελληνικής δομήςλήψης συλλογικών αποφάσεων, στην ΠΡΑΞΗ, την περιγράφει ο Αριστοτέλης στα 'Πολιτικά' του. Ως ολιγαρχικός που είναι, ο Αριστοτέλης βέβαια την κατακρίνει, όμως ενδελεχώς την περιγράφει. Λες το πρωτότυπο να είναι στην γαλλική γλώσσα;
Πηγή: http://www.conseilnational.fr/index.php?option=com_content&view=article&id=14&Itemid=101
Στη φύση, ενστικτωδώς οι μέλισσες κάνουν μέλι και οι σκίουροι θάβουν καρπούς για τον χειμώνα. Αληθινή προνοητικότητα προκύπτει, ωστόσο, μόνον όταν οι άνθρωποι κάνουμε κάτι, όχι ενστικτωδώς, αλλά διότι η λογική μας μας λέει ότι θα ωφεληθούμε από αυτό στο μέλλον. Ένα απτό παράδειγμα είναι η καλλιέργεια της γης, που δεν μπορεί να γίνει ενστικτωδώς.
Ούτε η απελευθέρωση των ανθρώπων από το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας μπορεί να γίνει ενστικτωδώς. Στο πόνημά του (22·8·2015), ο Γάλλος Eric Régis Fiorille επιχειρεί ένα αυτοπροσδιορισμό των ανθρώπων στην Γαλλία, που με προνοητικότητα επιχειρούν, μέσω της αλλαγής στην κοινωνική δομή της χώρας τους, ξανά να γίνουν άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, ήτοι πραγματικοί πολίτες μιας πολιτείας εν ελευθερία.
Ποιοι είμαστε;
Η ιδέα που ανέκαθεν οδηγεί τον κόσμο είναι ότι οι ‘ηγέτες’ ακολουθούνται από τους λαούς. Είτε μιλάμε για πολιτική, θρησκεία ή έθνος, αυτοί οι ‘ηγέτες’ πάντοτε χρησιμοποιούν ιδεολογίες, για να ενισχύουν την εξουσία τους και την ευημερία τους, σε βάρος των πληθυσμών. Πληθυσμών που τόσο εύκολα οι ‘ηγέτες’ στέλνουν στον πόλεμο, όσο εύκολα τους επιβάλλουν να δουλεύουν, για το αποκλειστικά όφελος των εξουσιαστών ‘ηγετών’.
Για να ενισχύουν συνεχώς τις δυνάμεις τους, οι εξουσιαστές μας, έχουν αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος των πόρων μας στην παραγωγή όπλων. Όπλων που σήμερα απειλούν τον ανθρώπινο πολιτισμό και την διατήρησή του, στον πλανήτη.
Η ρεπούμπλικα που πέτυχαν να επιβάλουν δεν επιτρέπει καμία πραγματική αλλαγή. Οι λαοί δεν έχουν παρά μόνον το δικαίωμα να ψηφίζουν, για να διαλέγουν αυτόν που θα επιβάλει με τη σειρά του τους νόμους του, που πιο συχνά υπαγορεύονται από εκείνους, που χρηματοδοτούν τον ‘ηγέτη’, με στόχο τον περιορισμό των δικαιωμάτων του λαού.
Με την παγκόσμια φτωχοποίηση των πληθυσμών, την υποβάθμιση των επιχειρήσεων και την απειλή ενός κοντινού πυρηνικού πολέμου, είναι απολύτως αναγκαίο να τροποποιηθεί η πορεία της σύγχρονης ιστορίας και συνεπώς να αλλάξουν οι φορείς λήψης αποφάσεων, όχι για να τους αντικαταστήσουμε, αλλά για να τροποποιήσουμε άρδην τις δομές διαχείρισης της κοινωνίας.
Για το σκοπό αυτό, σε όλο τον κόσμο δημιουργούνται ομάδες πολιτών, που φαντάζονται κάθε είδους συστήματα, αλλά χωρίς να ξέρουν πώς να τα θέσουν σε εφαρμογή. Στη Γαλλία, μια ομάδα πολιτών ιδιαίτερα ικανοποιητκά ενημερωμένων, βρήκε πώς να προκαλέσει αυτή την βαθιά αλλαγή της δομής, τόσο αναγκαίας όσο και επείγουσας, και έχει δημιουργήσει ένα Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ή Conseil National de Transition.
Με ένα τρόπο fractal, όπου ο καθένας μας είναι ένα κλάσμα, ένα βασικό συστατικό του συνόλου. Τα συστατικά αποτελούν το σύνολο, δημιουργούν την ένωση σε σύνολο, όλου του φέροντος την ευθύνη λαού της Γαλλίας.
Άρα τούτο είναι το αντίθετο του τρέχοντος καθεστώτος πυραμίδας, όπου μια μικρή ομάδα διευθύνει ενώ η μεγάλη πλειοψηφία την υφίσταται. Εφοδιασμένο με μια νέα ανθρωπιστική συνείδηση, που εμπνέει την επιτυχία του, το Εθνικό Συμβούλιο έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να καθιερώσει στη Γαλλία ένα νέο τρόπο διαχείρισης, μέσω της ελεύθερης σκέψης, κρίσης και απόφασης από το σύνολο του λαού.
Εν τω μεταξύ, το Εθνικό Συμβούλιο, με τη μορφή της προσωρινής κυβέρνησης, μας επιτρέπει να επιλύσουμε τα περισσότερα προβλήματα της χώρας μας, με την ταχεία προσφορά στον καθένα ενός βελτιωμένου τρόπου ζωής. Αμέσως τούτο προκαλεί ένα φαινόμενο ντόμινο, που απομακρύνει τις απειλές πολέμου, ενώ ένα βίντεο κι ένα βιβλίο εξηγούν λεπτομερώς την δομή της προσωρινής αυτής κυβέρνησης.
Δεν απομένει πλέον σ’ αυτήν την ομάδα πολιτών παρά να γιγαντωθεί, διαβιβάζοντας αυτό το μήνυμα ελπίδας. Πολλαπλές συνεδριάσεις σε όλη τη Γαλλία βρήκαν μια τέτοια ηχώ ενθουσιασμού, που η αρχική ομάδα έχει γρήγορα πολλαπλασιαστεί σε εκατό τοπικές ομάδες, μόλις σε 2 μήνες!
Το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που ενδέχεται να ακολουθήσει αναπτερώνει όλες τις ελπίδες. Κάθε μέρα, ένας μεγάλος αριθμός πολιτών προστίθεται σε αυτή την κίνηση, και έτσι γίνεται με τη σειρά του ο κάθε ένας «ενεργός» πολίτης και όχι πλέον «ακόλουθος.
Η πρόσκληση της 14 ης Ιουλίου 2015 είναι η υλοποίηση αυτής της ελπίδας: οι Ισλανδοί έδειξαν ότι σε ένα αποφασισμένο λαό προσήλθαν και ενώθηκαν μαζί του οι ένοπλες δυνάμεις και ότι όλοι μαζί ενωμένοι, ήταν εύκολο να εκδιώξουν τους τυράννους. Για να βρούμε την ελευθερία επιλογής μας, η 14η Ιουλίου 2015 άνοιξε ένα νέο δρόμο για πολλούς Γάλλους, με τους οποίους επίσης, θα ενωθούν οι ένοπλες δυνάμεις όταν ο αριθμός μας είναι αρκετά μεγάλος.
Η ημερομηνία λοιπόν αυτή πρέπει να σηματοδοτήσει την αρχή μιας νέας εποχής, Όπου ο Άνθρωπος θα ανακτήσει όλη την αξία του, όπου ο λαός θα μπορεί να ορίζει τους κανόνες μόνος του και, επομένως, να επιλέγει την οργάνωση της διαχείρισης της χώρας.
Η ομάδα πολιτών που κίνησε την πράξη αυτή αποτελείται από απλούς Γάλλους, που προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα: δικηγόροι, επιχειρηματίες, εργάτες, άνεργοι, γιατροί, αγρότες... Το κοινό μας σημείο είναι η βούλησή μας να κατανοήσουμε τις ασυνέπειες των σημερινών κοινωνιών, μέσω ερευνών στο διαδίκτυο και αναγνώσεως πονημάτων, η αγάπη μας για δικαιοσύνη, όπως επίσης και η πίστη μας στις ηθικές αξίες, τον ανθρωπισμό ή τις εθνικές και πολιτιστικές αξίες, όχι εθνικιστές.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά όλοι ενωμένοι, με την σφοδρή επιθυμία να επιβιώσει η Γαλλία, η νεολαία της να έχει μέλλον, οι Γαλλίδες και οι Γάλλοι να απολαμβάνουν την ποιότητα ζωής από την οποία είναι αδίκως αποκομμένοι σήμερα. Μένοντας στο περιθώριο από κάθε συνεργασία, κατάλαβαν ότι όλα τα κόμματα ή οι καθεστωτικοί θεσμοί, ακόμη και αν εκπροσωπούνται από τους καλύτερους ανθρώπους, οδηγούν πάντοτε σε αδιέξοδο.
Έβαλαν στην άκρη τα συναισθήματά τους, για να κάνουν χώρο στην λογική και την δικαιοσύνη. Όποιος ανήκει σε ένα στρατόπεδο προκαλεί τα πάθη, οι εξουσίες εναλλάσσονται και οι κρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη, χωρίς τίποτε να αλλάζει.
Η ποικιλομορφία αυτή ενισχύει την θέλησή μας και μας ανακουφίζει η ιδέα ότι η αρμονία είναι εφικτή μεταξύ ανθρώπων πολύ διαφορετικών. Η καλύτερη απόδειξη είναι ότι, κάθε μέρα, νέα μέλη έρχονται να ενταχθούν σε αυτή την κίνηση.
Δεν διεκδικούν τίποτε για τον εαυτό τους. Θέλουν μόνο να εφαρμόσουμε την δομή που θα εξασφαλίσει στους Γάλλους ότι τα δικαιώματά τους ποτέ πια δεν θα καταπατηθούν.
Αυτά τα νέα μέλη μεριμνούν για τη δημιουργία και τη λειτουργία της προσωρινής αυτής δομής, μέχρι που οι Γάλλοι να αποφασίσουν τον τρόπο διαχείρισης που επιθυμούν να καθιερώσουν, π.χ., με την σύνταξη ενός συντάγματος εγκεκριμένου από τουλάχιστον τα δύο τρίτα του γαλλικού λαού.
ΗΓΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ, Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ
Ενωμένοι, είμαστε «ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ»
Eric Régis Fiorille, 22·8·2015
Δεν είναι περίεργο, που οι Γάλλοι το κατανοούν, εμείς όμως όχι; Χωρίς την αλλαγή σε μια σφαιρική δομή λήψης συλλογικών αποφάσεων, αλλαγή γιόκ!
Διότι τίποτε δεν αλλάζει με την αλλαγή ατόμων, υπό την πυραμιδική ιεραρχία της καθεστωτικής εξουσίας. Μόνον με την αλλαγή σε μία σφαιρικά ελληνική δομή λήψης συλλογικών αποφάσεων μπορούμε οι άνθρωποι ν' αλλάξουμε προς το συλλογικό μας ―άρα και το ατομικό μας― καλό, π.χ., την οικονομική μας ευημερία.
Την πρακτική εφαρμογή της σφαιρικά αυτής ελληνικής δομήςλήψης συλλογικών αποφάσεων, στην ΠΡΑΞΗ, την περιγράφει ο Αριστοτέλης στα 'Πολιτικά' του. Ως ολιγαρχικός που είναι, ο Αριστοτέλης βέβαια την κατακρίνει, όμως ενδελεχώς την περιγράφει. Λες το πρωτότυπο να είναι στην γαλλική γλώσσα;
Πηγή: http://www.conseilnational.fr/index.php?option=com_content&view=article&id=14&Itemid=101