Και εκεί που αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν το βαρέλι της υποκρισίας των ψευτοανθρωπιστών έχει φτάσει στον πάτο, πάντα βρίσκεται κάτι καινούριο για να αποκαλύψει την κατάντια τους και το τέλμα της χώρας. Η τελευταία εκδήλωση της αδιαφορίας τους για τους πραγματικούς πρόσφυγες, είναι η προσπάθεια εξίσωσης όσων φεύγουν από την Συρία (γιατί δεν είναι όλοι οι Σύριοι πρόσφυγες, ούτε έρχονται μόνο Σύριοι στην χώρα) με τους Έλληνες πρόσφυγες του 22… και η ειρωνική ‘‘απορία’’ που συνοδεύει την προσπάθεια εξίσωσης… Γιατί δεν έμειναν οι Έλληνες το 22 στην Σμύρνη να πολεμήσουν για την πατρίδα;
Όσοι γλίτωσαν από τα αμελέ ταμπουρού (τα τάγματα εργασίας των τούρκων, όπου 250.000 Έλληνες εξοντώθηκαν μέχρι το τέλος του 1918), ικέτευαν για την ευκαιρία να πολεμήσουν για την πατρίδα, αγαπητοί ψευτοανθρωπιστές. Μόνο το πέντε τις εκατό των ανδρών μάχιμης ηλικίας έφτασαν στην Ελλάδα σαν πρόσφυγες το 22 σύμφωνα με αμερικανικό ντοκυμαντέρ εποχής.
Στα τέλη του 1921 επιφανείς πολίτες της Σμύρνης, θέλοντας να είναι έτοιμοι για την πιθανότητα εγκατάλειψης τους από το Ελλαδικό κράτος, χωρίς να υποψιάζονται ακόμα τι έρχεται, αποφασίζουν να οργανώσουν την Μικρασιατική Άμυνα, ένα κίνημα που στόχευε στην οργάνωση ντόπιου μικρασιατικού στρατού, με σκοπό τη δημιουργία αυτόνομου Ιωνικού κράτους για να προστατευτεί ο Ελληνικός πληθυσμός. Εθελοντές υπήρξαν χρηματοδότες το ίδιο, από τον μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο που έγραφε ότι… θα δώσουμε το αίμα μας, ότι πολύτιμο έχουμε και το χρυσό και αργυρό των εκκλησιών για την ελευθερία μας… ως την Αίγυπτο και όπου υπήρχε ομογένεια. Απαγορεύω την οργάνωση χωριστού κινήματος στην Μικρά Ασία… ήταν η απάντηση του ύπατου αρμοστή στην Σμύρνη, Στεργιάδη. Οι Έλληνες της Ανατολίας έπρεπε να μείνουν να σφαγούν από τον Κεμάλ, να μην απειλήσουν την μοναρχική κυβέρνηση. Ο Στεργιάδης έφτασε στο σημείο να εξορίσει ένα από τα ηγετικά στελέχη της Μικρασιατικής Άμυνας στη Νάξο. Βέβαια, εδώ έδινε και εντολές να καθησυχάζονται οι κάτοικοι όταν όλα είχαν τελειώσει… ήταν ικανός για τα πάντα και το έδειξε ακόμα και την τελευταία στιγμή, μην παίρνοντας μαζί του τον υπασπιστή του.
Και όμως Μικρασιάτες και Πόντιοι πολεμούσαν ακόμα και όταν όλα είχαν τελειώσει. Παρακινούσε ο Πλαστήρας τους κατοίκους των Βουρλών να φύγουν, για το γένος, για να πολεμήσουν μια άλλη μέρα. Και κείνοι το μόνο που ζητούσαν από τους ρακένδυτους στρατιώτες του Ελληνικού στρατού που υποχωρούσαν, ήταν τα όπλα για να υπερασπιστούν την γη τους… και την υπερασπίστηκαν… και το ολοκαύτωμα τους δεν το μάθαμε ποτέ για να μπορούν σήμερα κάποιοι να ταυτίζουν τα ανόμοια.
1922… Ο τουρκικός ιμπεριαλισμός δολοφονεί 5 εκατομμύρια ανθρώπους, Έλληνες, Αρμένιους, Ασσύριους και οι ανθρωπιστές της εποχής στο πλευρό του ταξικού αδερφού Κεμάλ κατάγγελναν τον ιμπεριαλισμό των δυτικών και της Ελλάδας…
2015… ο τουρκικός ιμπεριαλισμός στηρίζει το ισλαμικό κράτος, είναι υπεύθυνος για την δολοφονία και τον ξεριζωμό χιλιάδων αμάχων και οι ανθρωπιστές βλέπουν και πάλι μόνο τον δυτικό ιμπεριαλισμό και εξισώνουν τους πραγματικούς πρόσφυγες (σαν τους Κούρδους από το Κομπάνι) με τους θύτες τους. Αγγλίδες εθελόντριες κατήγγειλαν ότι Κούρδοι από το Κομπάνι δέχτηκαν επίθεση στην Κω από άραβες ισλαμιστές.