Του Παναγιώτη Αποστόλου
Οι “στάχτες” και τα “αποκαΐδια” της τραγωδίας της μαρτυρικής Κύπρου μας το 1974, εγκαθίδρυσαν στην Ελλάδα τη Δημοκρατία. Οι πρωταίτιοι της δικτατορίας και ο υπεύθυνος της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, δικτάτορας Ιωαννίδης “πέρασαν” τις πύλες του Κορυδαλλού, καταδικασθέντες από την νεογέννητη Δημοκρατία μας. Πρώτος Πρωθυπουργός της νεοσύστατης Δημοκρατίας μας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που επί των ημερών του “χτυπάει” την Κύπρο ο Αττίλας 2, στις 14 Αυγούστου 1974 και χάνεται το 38% της Μεγαλονήσου, χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά.
Μένει απαθής και αφήνει αβοήθητη την Κύπρο στις ορέξεις των αιμοσταγών γειτόνων μας. Αυτός ο πρώτος Πρωθυπουργός της Ελλάδος, μετά την Δικτατορία των Συνταγματαρχών, λέει το εγκληματικό και ταυτόχρονα προδοτικό, “η Κύπρος κείται μακράν”. Επιπρόσθετα, καταγράφεται ως “επίτευγμα” της Δημοκρατίας μας και του Κωνσταντίνου Καραμανλή η αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952 που επεξεργάσθηκε η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή, τον Ιούνιο του 1975, όταν και ορίσθηκε ως πολίτευμα της Ελλάδος, η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Όμως, ο χρόνος που κύλισε από τότε μέχρι σήμερα αποδεικνύει πως το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 1975, όπως και όλα τα άλλα αναθεωρημένα Συντάγματα, ήταν τελείως διάτρητα και ελλιπή και επέτρεψαν στα πολιτικά κόμματα της Πατρίδος μας να τα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες προς όφελός τους, αλλά και κατά των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της. Όλοι όσοι διατελέσαν Πρωθυπουργοί αυτής της χώρας έχουν τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος μας. Μεταχειρίστηκαν τα αναθεωρημένα Συντάγματα, όχι για την δημιουργία και την προάσπιση θεσμών και νόμων μιας υγιούς Δημοκρατίας, αλλά τα προσάρμοζαν σύμφωνα με το προσωπικό και το κομματικό τους συμφέρον. Δημιούργησαν ένα άκρατο πελατειακό κράτος που υφάρπαζε την ψήφο του άμοιρου και ανυποψίαστου ψηφοφόρου, υποτίθεται για καλύτερες ημέρες, μετατρέποντας τη Δημοκρατία, σε αχαλίνωτη κομματοκρατία. Όλα τα κόμματα που μετείχαν κυβερνήσεων, κυβέρνησαν τον τόπο από όλες τις βαθμίδες Εξουσίας, με την στρατηγική μέθοδο της πλήρους ατιμωρησίας γιατί «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει». Έτσι βλέπουμε, όλα αυτά τα χρόνια με αηδία, αγανάκτηση και οργή να μην υπάρχουν ένοχοι για όλα τα σκάνδαλα που διέπραξαν οι πολιτικοί μας κατά των συμφερόντων του λαού και της χώρας.
Συνεχιστές αυτής της ζοφερής κατάστασης και οι κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά!! Οι οποίες εφάρμοσαν την ίδια πολιτική πολύ σκληρών Μνημονιακών μέτρων και επί πέντε χρόνια αυτή η πολιτική απέτυχε παντελώς. Όλα τα οικονομικά μέτρα τα οποία έλαβαν, οδήγησαν την οικονομία στην απόλυτη ύφεση και εξαθλίωσαν τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και όλους εκείνους τους έντιμους φορολογικά Έλληνες πολίτες. Απ’ την άλλη τους φορολογικά ασυνεπείς δεν τους άγγιξαν γιατί δεν μπόρεσαν να τους ελέγξουν από τη στιγμή που ποτέ δεν θεράπευσαν τις διαχρονικές παθογένειες του κράτους που οι ίδιοι δημιούργησαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Η φοροδιαφυγή συνέχισε να οργιάζει γιατί δεν υπήρχε φοροεισπρακτικός μηχανισμός και εάν υπήρχε κατά το ελάχιστο, τον οδήγησαν στην κατάρρευση. Η φοροκλοπή στις ημέρες τους, άνθισε και γι΄ αυτό είχαμε μεγάλη υστέρηση στα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν ποτέ να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει προς την τρόικα. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 27% και τα λουκέτα στα μαγαζιά ήταν καθημερινό φαινόμενο. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την κάθετη πτώση των εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία και τον άμεσο κίνδυνο των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε δραστικά και οι πολίτες καταναλώνουν τα πλέον απαραίτητα αγαθά. Πολλά Ελληνόπουλα υποσιτίζονται και λιποθυμούν στα σχολεία. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αποταμίευσης από πλευράς νοικοκυριών, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν πιθανές αυριανές δυσκολίες. Δημιούργησαν μια ανθρωπιστική κρίση που αύξησε περαιτέρω το υφιστάμενο δημογραφικό μας πρόβλημα. Σε λίγα χρόνια η πατρίδα μας θα είναι μια χώρα εξαθλιωμένων γερόντων.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την καταχνιά, στην ανατολή του 2015 μας προέκυψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως αποτέλεσμα της πλήρους απέχθειας του λαού προς τις τρείς προηγούμενες Μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά και της προοπτικής και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας.
Ωστόσο, παρά τις βαρύγδουπες προεκλογικές εξαγγελίες οι οποίες και έδωσαν τη νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ – παρ΄ ότι η παρούσα κυβέρνηση πραγματικά διαπραγματεύθηκε σκληρά επί 5 μήνες με τους δανειστές – τοκογλύφους εταίρους μας - εν τούτοις και αυτή η κυβέρνηση μας “φέρνει” ένα εξ ίσου σκληρό Μνημόνιο. Ένα “Μνημόνιο 3” το οποίο εξαθλιώνει και αυτό τον ελληνικό λαό και εξακολουθεί την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Πατρίδος μας. Και σα να μην έφταναν αυτά, έχουμε στον ισχυρό εταίρο της κυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ, τάσεις αυτοκαταστροφικές που με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγούν στην διάσπαση. Όμως, αυτή η διαφαινόμενη διάσπαση, τουλάχιστον ετούτη τη χρονική στιγμή, θα κάνει μόνο κακό στην Πατρίδα. Γι΄ αυτό απαιτείται, από όλες τις ιδεολογικές πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ να πρυτανεύσει η λογική και η υπηρέτηση του συμφέροντος του λαού!! Γιατί, το “Μνημόνιο 3” όσο σκληρό και αντιλαϊκό να είναι, θα μπορούσε να εκπληρωθεί στο χρονικό διάστημα της τριετίας και να μην απαιτηθεί το 2018, ένα νέο Μνημόνιο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει εφ΄ όσον:
• Η κυβέρνηση διατηρήσει τη συνοχή της και επιλέξει εκείνο το άξιο πολιτικό προσωπικό που θα μπορεί να χτυπήσει τις διαχρονικές παθογένειες της Κοινωνίας μας. Δηλαδή, τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, το παραεμπόριο και το λαθρεμπόριο. Και για να επιτευχθεί η πάταξη αυτών των παθογενειών, που θα εισρεύσει δεκάδες δις ευρώ στα κρατικά ταμεία, χρειάζεται μόνο πολιτική βούληση. Όπως επίσης, να έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να διαχειρισθεί εκείνο το μέρος του προγράμματος που δίνει τη δυνατότητα της ανάπτυξης.
• Γινόταν παραπομπή μέσω των Επιτροπών της Βουλής, στη Δικαιοσύνη όλων εκείνων των παχυδερμικών, αριβιστών και μακρυχέρηδων πολιτικών που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθεροι στους δρόμους γιατί, ποδοπάτησαν το Ελληνικό Σύνταγμα και παραβίασαν κατάφορα τα δικαιώματα ενός υπερήφανου λαού. Ο οποίος ζητάει επιτακτικά να “πληρώσουν” - όσο ψηλά και να βρίσκονται - όσοι συνέβαλαν στη δυστυχία του!!
Σε διαφορετική περίπτωση, να ξέρουν οι σημερινοί κυβερνώντες πως δεν θα τύχουν καμιάς ελαφρυντικής μεταχείρισης από τον λαό μας. Γιατί, ο Ελληνικός λαός δυστυχεί αλλά υπομένει. Η υπομονή όμως, εξαντλείται όταν δεν βλέπει να αλλάζει κάτι!! Και η ετυμηγορία του θα είναι σκληρή...
Οι “στάχτες” και τα “αποκαΐδια” της τραγωδίας της μαρτυρικής Κύπρου μας το 1974, εγκαθίδρυσαν στην Ελλάδα τη Δημοκρατία. Οι πρωταίτιοι της δικτατορίας και ο υπεύθυνος της Τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, δικτάτορας Ιωαννίδης “πέρασαν” τις πύλες του Κορυδαλλού, καταδικασθέντες από την νεογέννητη Δημοκρατία μας. Πρώτος Πρωθυπουργός της νεοσύστατης Δημοκρατίας μας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που επί των ημερών του “χτυπάει” την Κύπρο ο Αττίλας 2, στις 14 Αυγούστου 1974 και χάνεται το 38% της Μεγαλονήσου, χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά.
Μένει απαθής και αφήνει αβοήθητη την Κύπρο στις ορέξεις των αιμοσταγών γειτόνων μας. Αυτός ο πρώτος Πρωθυπουργός της Ελλάδος, μετά την Δικτατορία των Συνταγματαρχών, λέει το εγκληματικό και ταυτόχρονα προδοτικό, “η Κύπρος κείται μακράν”. Επιπρόσθετα, καταγράφεται ως “επίτευγμα” της Δημοκρατίας μας και του Κωνσταντίνου Καραμανλή η αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952 που επεξεργάσθηκε η Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή, τον Ιούνιο του 1975, όταν και ορίσθηκε ως πολίτευμα της Ελλάδος, η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Όμως, ο χρόνος που κύλισε από τότε μέχρι σήμερα αποδεικνύει πως το αναθεωρημένο Σύνταγμα του 1975, όπως και όλα τα άλλα αναθεωρημένα Συντάγματα, ήταν τελείως διάτρητα και ελλιπή και επέτρεψαν στα πολιτικά κόμματα της Πατρίδος μας να τα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας πολιτικές σκοπιμότητες προς όφελός τους, αλλά και κατά των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της. Όλοι όσοι διατελέσαν Πρωθυπουργοί αυτής της χώρας έχουν τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος μας. Μεταχειρίστηκαν τα αναθεωρημένα Συντάγματα, όχι για την δημιουργία και την προάσπιση θεσμών και νόμων μιας υγιούς Δημοκρατίας, αλλά τα προσάρμοζαν σύμφωνα με το προσωπικό και το κομματικό τους συμφέρον. Δημιούργησαν ένα άκρατο πελατειακό κράτος που υφάρπαζε την ψήφο του άμοιρου και ανυποψίαστου ψηφοφόρου, υποτίθεται για καλύτερες ημέρες, μετατρέποντας τη Δημοκρατία, σε αχαλίνωτη κομματοκρατία. Όλα τα κόμματα που μετείχαν κυβερνήσεων, κυβέρνησαν τον τόπο από όλες τις βαθμίδες Εξουσίας, με την στρατηγική μέθοδο της πλήρους ατιμωρησίας γιατί «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει». Έτσι βλέπουμε, όλα αυτά τα χρόνια με αηδία, αγανάκτηση και οργή να μην υπάρχουν ένοχοι για όλα τα σκάνδαλα που διέπραξαν οι πολιτικοί μας κατά των συμφερόντων του λαού και της χώρας.
Συνεχιστές αυτής της ζοφερής κατάστασης και οι κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Λουκά Παπαδήμου και του Αντώνη Σαμαρά!! Οι οποίες εφάρμοσαν την ίδια πολιτική πολύ σκληρών Μνημονιακών μέτρων και επί πέντε χρόνια αυτή η πολιτική απέτυχε παντελώς. Όλα τα οικονομικά μέτρα τα οποία έλαβαν, οδήγησαν την οικονομία στην απόλυτη ύφεση και εξαθλίωσαν τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και όλους εκείνους τους έντιμους φορολογικά Έλληνες πολίτες. Απ’ την άλλη τους φορολογικά ασυνεπείς δεν τους άγγιξαν γιατί δεν μπόρεσαν να τους ελέγξουν από τη στιγμή που ποτέ δεν θεράπευσαν τις διαχρονικές παθογένειες του κράτους που οι ίδιοι δημιούργησαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Η φοροδιαφυγή συνέχισε να οργιάζει γιατί δεν υπήρχε φοροεισπρακτικός μηχανισμός και εάν υπήρχε κατά το ελάχιστο, τον οδήγησαν στην κατάρρευση. Η φοροκλοπή στις ημέρες τους, άνθισε και γι΄ αυτό είχαμε μεγάλη υστέρηση στα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν ποτέ να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει προς την τρόικα. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 27% και τα λουκέτα στα μαγαζιά ήταν καθημερινό φαινόμενο. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την κάθετη πτώση των εσόδων στα ασφαλιστικά ταμεία και τον άμεσο κίνδυνο των συνταξιοδοτικών προγραμμάτων. Το εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε δραστικά και οι πολίτες καταναλώνουν τα πλέον απαραίτητα αγαθά. Πολλά Ελληνόπουλα υποσιτίζονται και λιποθυμούν στα σχολεία. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα αποταμίευσης από πλευράς νοικοκυριών, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν πιθανές αυριανές δυσκολίες. Δημιούργησαν μια ανθρωπιστική κρίση που αύξησε περαιτέρω το υφιστάμενο δημογραφικό μας πρόβλημα. Σε λίγα χρόνια η πατρίδα μας θα είναι μια χώρα εξαθλιωμένων γερόντων.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την καταχνιά, στην ανατολή του 2015 μας προέκυψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ως αποτέλεσμα της πλήρους απέχθειας του λαού προς τις τρείς προηγούμενες Μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά και της προοπτικής και της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας.
Ωστόσο, παρά τις βαρύγδουπες προεκλογικές εξαγγελίες οι οποίες και έδωσαν τη νίκη στο ΣΥΡΙΖΑ – παρ΄ ότι η παρούσα κυβέρνηση πραγματικά διαπραγματεύθηκε σκληρά επί 5 μήνες με τους δανειστές – τοκογλύφους εταίρους μας - εν τούτοις και αυτή η κυβέρνηση μας “φέρνει” ένα εξ ίσου σκληρό Μνημόνιο. Ένα “Μνημόνιο 3” το οποίο εξαθλιώνει και αυτό τον ελληνικό λαό και εξακολουθεί την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Πατρίδος μας. Και σα να μην έφταναν αυτά, έχουμε στον ισχυρό εταίρο της κυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ, τάσεις αυτοκαταστροφικές που με μαθηματική ακρίβεια τον οδηγούν στην διάσπαση. Όμως, αυτή η διαφαινόμενη διάσπαση, τουλάχιστον ετούτη τη χρονική στιγμή, θα κάνει μόνο κακό στην Πατρίδα. Γι΄ αυτό απαιτείται, από όλες τις ιδεολογικές πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ να πρυτανεύσει η λογική και η υπηρέτηση του συμφέροντος του λαού!! Γιατί, το “Μνημόνιο 3” όσο σκληρό και αντιλαϊκό να είναι, θα μπορούσε να εκπληρωθεί στο χρονικό διάστημα της τριετίας και να μην απαιτηθεί το 2018, ένα νέο Μνημόνιο. Αυτό θα μπορούσε να γίνει εφ΄ όσον:
• Η κυβέρνηση διατηρήσει τη συνοχή της και επιλέξει εκείνο το άξιο πολιτικό προσωπικό που θα μπορεί να χτυπήσει τις διαχρονικές παθογένειες της Κοινωνίας μας. Δηλαδή, τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή, το παραεμπόριο και το λαθρεμπόριο. Και για να επιτευχθεί η πάταξη αυτών των παθογενειών, που θα εισρεύσει δεκάδες δις ευρώ στα κρατικά ταμεία, χρειάζεται μόνο πολιτική βούληση. Όπως επίσης, να έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να διαχειρισθεί εκείνο το μέρος του προγράμματος που δίνει τη δυνατότητα της ανάπτυξης.
• Γινόταν παραπομπή μέσω των Επιτροπών της Βουλής, στη Δικαιοσύνη όλων εκείνων των παχυδερμικών, αριβιστών και μακρυχέρηδων πολιτικών που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθεροι στους δρόμους γιατί, ποδοπάτησαν το Ελληνικό Σύνταγμα και παραβίασαν κατάφορα τα δικαιώματα ενός υπερήφανου λαού. Ο οποίος ζητάει επιτακτικά να “πληρώσουν” - όσο ψηλά και να βρίσκονται - όσοι συνέβαλαν στη δυστυχία του!!
Σε διαφορετική περίπτωση, να ξέρουν οι σημερινοί κυβερνώντες πως δεν θα τύχουν καμιάς ελαφρυντικής μεταχείρισης από τον λαό μας. Γιατί, ο Ελληνικός λαός δυστυχεί αλλά υπομένει. Η υπομονή όμως, εξαντλείται όταν δεν βλέπει να αλλάζει κάτι!! Και η ετυμηγορία του θα είναι σκληρή...