Η Ελλάδα δυστυχώς θα είναι πάντα, εκτός κάποιου θαύματος που συνήθως εκδηλώνεται την έσχατη ώρα, ο Οιδίποδας του Τειρεσία: "Τυφλή στα μάτια και στο νου". Οπότε η ανυπαρξία ιδεών και συγκεκριμένης πορείας σε συνδυασμό με την πολιτική απάτη, καθιέρωσαν για δεκαετίες ως μόνο πρόγραμμα το "άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις".
Κάποιοι βέβαια παραμέθυσαν φανερά και καταγγέλθηκαν ως άσωτοι. Οσοι όμως μακράν των θνητών σοσιαλιστών (χωρίς σοσιαλισμό...) και των φιλελευθέρων (χωρίς φιλελευθερισμό...), κατανάλωναν νέκταρ και αμβροσία στα δώματα του Ολύμπου, κρατούν το προνόμιο του "πόθεν έσχες" ως να μην "έσχον". Οι δεν σημερινοί κυβερνητικοί αριστεροί "μετασχηματισμένοι" σε αριστερούς της πομφόλυγας, διεκδικούν την "αυτοδυναμία" στις επερχόμενες εκλογές με το θράσος των ερυθρόκωλων πιθήκων, για να "εφαρμόσουν" το νέο μνημόνιο και να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα της "σωτηρίας" της δεινοπαθούσης ελληνικής κοινωνίας...
Και ο εν πολλοίς εξαπατημένος λαός κρατώντας τα οικονομικά βάρη σαν "Ατλαντας στην πλάτη" καλείται καθημερινά να γίνει παθητικός αποδέκτης της πολιτικής κοροιδίας. Και σ' ένα περιβάλλον ενορχηστρωμένων επικοινωνιακών τεχνασμάτων και δημοσκοπικών "μαγειρεμάτων" εν όψει των εκλογών, η πολιτική θρασύτητα ασχημονεί σε βάρος της κοινής λογικής με λόγια γενναιόδωρα και έργα πενιχρότατα. Με εμβαλωματικές απόπειρες δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων, ακόμα και με χωλαίνουσα πρόθεση για στοιχειώδη αναζήτηση του πολιτικά και κοινωνικάεφικτού.
Η υπερτροφική πολιτική θρασύτητα διεμόρφωσε μια "διαστροφική" κοινωνία, που δεν έχει προσανατολισμό και πελαγοδρομεί μέσα στις αντιφάσεις. Και δεν είναι μεγαλύτερη προσβολή για τον μισθοσυντήρητο και μεροκαματιάρη πολίτη, τον πολίτη επαγγελματία, για τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων, για τον πολίτη και την αυτενέργεια του πνεύματός του, για τον πολίτη και την ψυχολογική του αρτίωση, να "παρελεύνουν" μπροστά του οι παραληρητικές υποσχέσεις των των αβέλτερων της πολικής. Να ευδοκιμούν οι ασαφείς πολιτικές έννοιες, να ελλείπει η πολιτική βούληση και να δεσπόζει η πολιτική απάτη και ο πολιτικός κρετινισμός.
Η κοινωνία δεν χρειάζεται αθυρόγλωσσους Φλαμπουράρηδες και ιδεοληπτικούς Παππάδες, που υπερασπίζονται με απύθμενο θράσος την ίδια την έννοια της θρασύτητας. Αυτό που μας χρειάζεται ως πολίτες άμεσα είναι η συλλογή και η αυτοσυνείδηση. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε την αυτόχθονη συμφορά μας με μοναδικό συνομιλητή την ευπιστία μας ή και την ανοχή μας.
Και μη ξεχνάμε ότι οι Ελληνες στο μεταπολεμικό ξεθεμελίωμα, στα σεισμοχτύπητα και σεισμοραγισμένα εδάφη, έχυσαν αίμα και ιδρώτα, για να δούν κάποια στενωπό βατή ανάμεσα στα ερείπια. Και δεν μπορούσαν να φαντασθούν ότι το σωτήριο έτος 2015 θα έβλεπαν τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους, στην ίδια χώρα και μετά τόσες δεκαετίες, να "ξεσκονίζουν" τα χώματα από τα χαλάσματα των μνημονίων...
Και να ιδροκωπά η κοινωνία κουβαλώντας ογκόλιθους προβλημάτων, με κατακουρασμένο και εκφοβισμένο τον πολίτη, από τα εκβιαστικά πολιτικά διλήμματα, που ωστόσο συχνά συνθλίβονται από τα ίδια τα γεγονότα και αποσκεπάζουν τη γύμνια των πολιτικών. Ολων αυτών των "πιθήκων" της πολιτικής, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μετουσιώνουν την εντύπωση από το αδρό γεγονός, για να τη στριμώξουν μέσα ατο πλαίσιο του οποιουδήποτε κομματικού ή προσωπικού συμφέροντος, αυτό που προσχηματικά παρουσιάζεται σαν κοινωνικό συμφέρον και κυβερνητική επίδοση...