Οφείλω να ομολογήσω ότι μέχρι τελευταία στιγμή δεν πίστευα στο ενδεχόμενο των εκλογών, κυρίως γιατί θεωρώ ότι η περίοδος είναι έως και επικίνδυνη για τη χώρα και τα Εθνικά θέματα, αλλά και γιατί με δεδομένα τα όσα έγιναν το προηγούμενο τρίμηνο η Οικονομία είναι βαθειά τραυματισμένη.
Το ίδιο όμως δυστυχώς πίστευα και για το δημοψήφισμα το οποίο επίσης δεν ανακλήθηκε. Είναι προφανές ότι το αδιέξοδο που οδηγεί σε εκλογές είναι εσωκομματικό και όχι Εθνικό ή κυβερνητικό.
Πρόκειται καθαρά για συνιστωσιακούς συσχετισμούς και αυτό τραυματίζει ακόμα πιο πολύ το πολιτικό σύστημα.
Επιμένω ότι είναι ώρα για Εθνική συνεννόηση και Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης. Λυπάμαι πολύ.
Λυπάμαι γιατί ένας άνθρωπος της γενιάς μου αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων.
Και δυστυχώς, να πω και την αλήθεια, το περίμενα αναλογιζόμενος ότι αυτό το συνονθύλευμα μόλις πριν λίγα χρόνια ήταν στο 4,6 %. Ας το σκεφτούν καλά αυτό εκείνοι οι συγκεκριμένοι που κατόρθωσαν να το γιγαντώσουν. Γιατί περί κατορθώματός τους προσωπικού επρόκειτο.