Η αναμενόμενη αποκάλυψη της Κομισιόν πως η επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί έμπνευση της προηγούμενης κυβέρνησης, ήρθε να συμπληρώσει το κερασάκι σε αυτή την πικρή τούρτα που θα δηλητηριάσει τον Αλέξη Τσίπρα.
Λέμε αναμενόμενη διότι πέντε χρόνια τώρα ακούμε τους τροϊκανούς να διαψεύδουν διαρκώς τις εκάστοτε κυβερνήσεις στο μόνιμο σύνθημά τους πως μια σειρά αντιλαϊκών μέτρων τα υπαγόρευσαν οι ξένοι.
Ας δούμε όμως γιατί η επιβολή ΦΠΑ 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί έγκλημα που πολύ πιθανό να αποτελέσει από τώρα την ταφόπλακα του Αλέξη Τσίπρα.
Μια ταφόπλακα η οποία θα πέσει με ακόμη πιο πολύ δύναμη και οργή καθώς ανακοινώθηκε το μέτρο, μετά το πάγωμα και ύστερα το πάγωμα του παγώματος.
Καταρχήν για ποιο λόγο πάει κανείς σε ένα ιδιωτικό σχολείο ή σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ ή ένα φροντιστήριο; Διότι πολύ απλά η παρεχόμενη ποιότητα εκπαίδευσης από το Κράτος δεν επαρκεί. Ποιος θα έκανε πχ φροντιστήριο αγγλικών αν το μάθημα του σχολείου ήταν επαρκές; Κανείς.
Ποιος θα έτρεχε να κάνει προετοιμασία για πανελλήνιες αν το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν ήταν πρωτίστως προσανατολισμένο στην παραπαιδεία και την παπαγαλία αλλά το πνεύμα; Κανείς. Ποιος θα έστελνε το παιδί του στο ιδιωτικό σχολείο αν δεν υπήρχαν κάθε χρόνο τεράστια κενά στα δημόσια σχολεία; Υπάρχουν μεν σχολεία που κρατούν πολύ καλά αλλά θυμάμαι πέρυσι ότι τα παιδιά του κουμπάρου στην Ε' Δημοτικού είχαμε μπει Νοέμβριο και δεν είχαν ακόμη δάσκαλο.
Συνεπώς το κράτος είναι που οδηγεί τον κόσμο στις διάφορες μορφές και βαθμίδες της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Το αναξιόπιστο κράτος που ενώ ο πολίτης το πληρώνει με φόρους τόσα χρόνια, κι εντούτοις αναγκάζεται να οδηγείται, όποιος μπορεί, στο να πληρώνει για αυτά που δωρεάν θα έπρεπε να απολάμβανε. Κι ενώ το κράτος προκαλεί όλη αυτή τη διαδικασία έρχεται τώρα κι επιβάλλει καπέλο ΦΠΑ 23%.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι βγήκε η πολιτεία κι εξαίρεσε ορισμένες μεγαλοεκπαιδευτήρια. Με άλλα λόγια ρίχνει βενζίνη στη φλόγα της οργής.
Κι ερχόμαστε στο τελευταίο. Ποιοι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο ή σε κάποιο φροντιστήριο; Όσοι ακόμη εργάζονται, όσοι ψυθιρίζουν "είμαστε ακόμη ζωντανοί". Μόνο που αυτοί που ακόμη εργάζονται, είναι οι ίδιοι οι οποίοι έχουν σηκώσει το τεράστιο φορολογικό βάρος των τελευταίων ετών. Οι άνεργοι κι οι χαμηλόμισθοι, δυστυχώς, δεν μπορούν πλέον να παρέξουν στα παιδιά τους αυτές τις δυνατότητες. Αυτοί λοιπόν που ακόμη αντέχουν, είναι εκείνοι που έχουν ένα αμάξι που ξαφνικά έγινε τεκμήριο, αγόρασαν ένα σπίτι και το χρυσοπληρώνουν με τον ΕΝΦΙΑ, χαρατσώθηκαν με την αλληλεγγύη, ενδεχομένως θα έχουν και την 100% προκαταβολή φόρου όσοι είναι επιχειρηματίες / επαγγελματίες κ.ο.κ.
Σε αυτά λοιπόν τα γαϊδούρια (το αναφέρω με την έννοια της υπομονής, της στωικότητας και της μεταφορικής ικανότητας) έρχεται το κράτος και πετά ένα τεράστιο επιπλέον φορτίο. Ο λογαριασμός σε πολλές περιπτώσεις του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση θα αποδειχθεί σε ποσό ένα ακόμη χαράτσι, ένας ακόμη ΕΝΦΙΑ για την οικογένεια.
Ξεχνά όμως η κυβέρνηση πως η ευρύτητα της εκλογικής της νίκης τον Ιανουάριο του 2015 οφείλεται και σε αυτή την κοινωνική ομάδα η οποία ακριβώς επειδή είχε στενάξει από τους λογαριασμούς, ζητούσε ανάσες και χάρισε την άνετη επικράτηση στο ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς όμως η κατάσταση είναι τρις χειρότερη εκείνης της οποίας προσπάθησαν να ξεφύγουν.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να εξαγριώσει όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί φυσικά με τους θιγόμενους επαγγελματίες του κλάδου. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι γονείς κι εμπλεκόμενοι εκπαιδευτικοί; Θα σηκώσουν το επιπλέον δυσβάστακτο φορτίου ή θα δώσουν μια κλωτσιά (όπως τα γαϊδούρια) σε όσους τους εξαπάτησαν;
Όποιος τα βάζει με γονείς και παιδιά, συνήθως το μετανιώνει...