Φιλόλογος – Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.
«Βγαίνουν οἱ ἄλλοι πάλι· «Νόμους συνταματικοὺς πρέπει νά ῾χωμεν νὰ πᾶμε ῾μπρος». Φτάνει πλέον ὁ δόλος καὶ ἡ ἀπάτη! Κ᾿ ἐσεῖς οἱ ἄλλοι μας καταντήσετε μ᾿ αὐτὰ σὰν τὴν καλαμιὰ στὸν κάμπο. Θυμηθῆτε ὅτι ὑπάρχει Θεὸς κι᾿ ὅσα φαντάζεστε κι᾿ ὀργανίζετε διὰ νὰ ὑποστηρίζετε τὴν κακία κι᾿ ἀσωτεία τῶν συντρόφω σας καὶ ῾νεργάτε τὴν ἀδικία καὶ βοηθὸν ἔχετε εἰς αὐτὸν τὸν διάβολον, ὁ δίκιος ὁ Θεὸς ὅλες αὐτὲς τῆς προσπάθειες θὰ σᾶς τῆς χαλάση ῾σ ἕνα μινοῦτο. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἐσεῖς, εἶναι Θεὸς καὶ σᾶς βαστάγει ἴσως καὶ πλησιάσετε ὀλίγον νὰ ἰδῆτε σήμερα εἴμαστε ἐδῶ τιμημένοι καὶ τρογυρισμένοι μ᾿ ἀγαθὰ καὶ πολλοὺς κόλακες κι᾿ αὔριον τοὺς ἀφίνετε ὅλους αὐτοὺς πίσου καὶ παίρνετε ἐννιὰ πῆχες πανί, καθὼς τὸ παίρνει κι᾿ ὁ μικρότερος φτωχός, καὶ πηγαίνετε ἐκεῖ ὁποῦ δὲν ματαφαίνεστε· κ᾿ ἐκεῖ θ᾿ ἀκοῦτε ὅ,τι δὲν κάμετε. Χορτάσαμεν πλέον λευτερία συνταματικὴ ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους καὶ Γάλλους κι᾿ ὀρθοδοξία ρούσσικη μὲ τὴν Φιλορθόδοξο Ἐταιρία αὐτεινῶν τῶν ὁμοθρήσκων μας Ρούσσων. Πόσοι Ἕλληνες θυσιάστηκαν δι᾿ αὐτοὺς ὡς χριστιανοὶ κι᾿ ὡς ὁμόθρησκοι καὶ τί ἀνταμοιβὴ κάνουν τώρα αὐτεῖνοι ῾σ ἐμᾶς; Ἐμεῖς κάμαμεν κι᾿ ὄντως κατὰ δύναμη τὸ χρέος μας ῾σ αὐτοὺς ὡς Ἕλληνες καὶ χριστιανοί· αὐτεῖνοι κάνουν ῾σ ἐμᾶς τὴν ἀνταμοιβὴ ὡς Ροῦσσοι. Τέλος πάντων καὶ ῾σ τὰ τρία μιλέτια μένομε πολὺ εὐκαριστημένοι, ὅτ᾿ εἴδαμεν ἀπότ᾿ ἐσᾶς τὴν λευτεριά μας, τὴν τιμή μας, τὴν θρησκεία μας.
Ὅλα αὐτὰ τὰ σέβεστε κ᾿ ἐπιθυμήσατε νὰ μᾶς βάλετε κ᾿ ἐμᾶς εἰς τὴν κοινωνία τοῦ κόσμου, ὁποῦ ἤμαστε χαμένοι τόσον καιρὸν καὶ σβυσμένοι ἀπὸ τὸν κατάλογον τῶν ἐθνῶν. Καὶ παραδοθήκαμεν εἰς τὴν τιμὴ ἐσᾶς τῶν ὁμοθρήσκων μας Ρούσσων καὶ Ἄγγλων καὶ Γάλλων νὰ μᾶς σώσετε – κ᾿ ἐσεῖς οἱ φιλάνθρωποί της πρῶτες χρονιὲς πιάνατε ἕνα ἀθῶον παιδί, ἕνα ἀρφανό, ὁποῦ γύρευε ἡ τυραγνία νὰ τοῦ πάρη τὴν ζωή του καὶ τὴν τιμή του καὶ θρησκεία του καὶ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἐσώθη· καὶ οἱ τρεῖς ἐσεῖς τὸ κιντυνεύετε νὰ τὸ πάτε πάλε εἰς τὴν δικαιοσύνη τοῦ τύραγνου· καὶ δίνεταν δύναμη αὐτεινοῦ τοῦ τύραγνου, ὁποῦ τὸν τρέμετε ἐσεῖς, κι᾿ αὐτὸ τὸ παιδάκι σας ἔδωσε νὰ καταλάβετε ὅτι κατὰ τ᾿ ὄνομα τοῦ Γκρανσινιόρη δὲν εἶναι καὶ ἡ δύναμή του. Δὲν στοχαστήκετε ὅταν ῾φοδιάζετε τὰ κάστρα τοῦ Γκρανσινιόρη τῆς πρῶτες χρονιές, ὅτ᾿ ἦταν δύναμη Θεοῦ νὰ λευτερωθῆ; Τί φαντάζεστε, ὅτι μας βοηθήσετε, ἤ μας μολύνετε καὶ μᾶς ἀφανίσετε; Ξίκι νὰ γίνεταν ἀπὸ ῾μας ἦταν καλύτερα καὶ τὸ καλό σας καὶ τὸ κακό σας!
Εὐγνωμονοῦμεν οἱ Ἕλληνες γενικῶς τοὺς φιλανθρώπους ὑποκόγους σας, ἔχομεν χάριτες εἰς αὐτοὺς τοὺς εὐεργέτες μας – καμμιὰ χάρη ῾σ ἐσᾶς τῆς ἀνεμοδοῦρες, τῆς διαφταρμένες μηχανὲς δὲν ἔχομεν! Οἱ τίμιοι ἄνθρωποι νὰ μὴν σᾶς ἀκούσουνε! Οὔτε τὸ καλό σας θέλουν νὰ τοὺς κάμετε. Ἅς σας εὐγνωμονήσουνε ἐκεῖνοι ὁποῦ τοὺς δώσετε τὰ δάνεια καὶ τὰ ῾φκειασαν λούσια καὶ πολυτέλειες κι᾿ ἄλλα τοιούτα. Ἐκεινῶν ἐκάμετε καλὸ μὲ τὰ δάνειά σας, τοῦ Ἀρμασπέρη, τοῦ Κωλέτη, τοῦ Μαυροκορδάτου, τοῦ Μεταξᾶ καὶ συντροφιές τους. Καὶ πάλε ὅσα σας λέγω δὲν ἐλπίζω νὰ τὰ κατορθώσετε, ὅτι ἂν εἴσαστε ἐσεῖς ἄδικοι κι᾿ ἀνθρωποφάγοι καὶ ῾περασπισταί τῆς κακίας, εἶναι Θεὸς δίκιος, ἀληθινός, δυνατός. Θυμηθῆτε ὅτι αὐτά σας γράφει ἕνας μικρὸς Ἕλληνας· ὅτι λίγον μὲ μέλει ἐμένα ἀπότ᾿ ἐσᾶς ἢ δυνατοὶ εἴσαστε ἢ ἀδύνατοι. Ἀγαθοὶ ὅταν εἴσαστε καὶ δίκιοι, εἴσαστε καὶ δυνατοί· τότε ἐγώ σας σέβομαι καὶ σᾶς προσκυνῶ, ἀλλοιῶς δὲν θέλω σας ξέρη, οὔτε νὰ σᾶς ἀκούσω! Ἀπὸ αὐτὰ ὅλα ἡ πατρίδα κλονίζεται, ἀπὸ τῆς ὁδηγίες τῆς πατρικὲς τῶν Πρέσβεων καὶ δικῶ μας ξενολάτρων….» (Βιβλίο 3, κεφ. 5)
Το έτος 1842 υπηρετούσαν 112 Βαυαροί στον ελληνικό στρατό, 20 στη Γραμματεία (δηλαδή Υπουργείο) των Στρατιωτικών, 35 στη Γραμματεία Εσωτερικών και ένας απροσδιόριστος αριθμός στον οικονομικό, δικαστικό, ναυτικό τομέα της διοίκησης. Μολονότι επικεφαλής της Γραμματείας Στρατιωτικών ήταν τώρα ένας Έλληνας, ο Αλεξάκης Βλαχόπουλος, αυτός ήταν αγράμματος(!) και κουμάντο έκανε ο Βαυαρός αξιωματούχος που ήταν αποσπασμένος στο …υπουργείο! Ισχυροί Βαυαροί αυτή την περίοδο ήταν οι Hess (Συντ/χης Πυροβολικού), Spiess (στο Γενικό Επιτελείο), Graf (Γραμ. Εξωτερικών). Η πολιτική του Όθωνα ήταν φιλογαλλική, παρόλο που προσπαθούσε να έχει τη συμμετοχή όλων των κομμάτων στην κυβέρνηση.
Τον Όθωνα αντιπολιτεύθηκαν τα τρία κόμματα που εκπροσωπούσαν τις Δυνάμεις. Σαν να λέμε η «Τρόικα» ή οι «Θεσμοί» της εποχής! Το γαλλικό, το ρωσικό και το αγγλικό αποφάσισαν να δράσουν από συμφώνου. Στο γαλλικό κόμμα υπήρχαν πέντε φατρίες: Κωλέττη, Ρήγα Παλαμήδη, Μακρυγιάννη, Κουντουριώτη… Η φατρία του Μακρυγιάννη λειτουργούσε ως αντίβαρο στη Φιλορθόδοξη Εταιρεία των Ναπαίων (του ρωσικού κόμματος). Τα αντιβαυαρικά αισθήματα ήταν διάχυτα στον κόσμο και οι εφημερίδες της εποχής, «Αθηνά» και «Αιών» ασκούσαν αντιπολίτευση.
Κάτι άλλο που έχει σημασία είναι οι οικονομικές συνθήκες της εποχής που προσομοιάζουν στις δικές μας! Δηλαδή το Ελληνικό Βασίλειο ήταν χρεωμένο απέναντι στα ισχυρά κράτη λόγω δανείων. Στηριζόταν σε μερίδα της τρίτης δόσης του δανείου του 1842! Το όνομα του Rothschild το βρίσκουμε από τότε στα αρχεία της Εθνικής Τράπεζας. Το 1841 είχε ιδρυθεί η Εθνική Τράπεζα με συνδρομή ιδιωτικών κεφαλαίων (του Ελβετού φιλέλληνα Eynard, του τραπεζίτη Rothschild κ.ά.) Οικονομικό έλεγχο ασκούσε ο Γενικός Επιμελητής Lemaitre. Δεν άργησε να επιβληθεί οικονομικός έλεγχος στα έσοδα της χώρας, να μειωθούν οι μισθοί, να απολυθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι… Στο εξής όλοι οι φόροι που εισέπραττε το κράτος πήγαιναν στην αποπληρωμή της δόσης του δανείου και τη μεταφορά χρημάτων από το ελληνικό δημόσιο ταμείο στους ξένους πιστωτές!!!
Θέλοντας βελτίωση των συνθηκών οι Έλληνες αγωνιστές I. Μακρυγιάννης, Δ. Καλλέργης (διοικητής Ιππικού), Σκαρβέλης, Σπυρομήλιος ξεσηκώθηκαν και με στρατό έφτασαν στα Ανάκτορα στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, λέγοντας «ο Λαός θέλει Σύνταγμα»! Μάλιστα ο Καλλέργης φώναξε στον Hess: «Ταγματάρχα Ές μην αναμιγνύεσαι. Προς χάριν σου καπνίζει εις τον Πειραιά το ατμόπλοιον,θα λυπηθώ δε πολύ αν και οι Αυτές Μεγαλειότητες δεν επωφεληθούν του ιδίου ατμοπλοίου»…)