Οικονομολόγος ΜΑ, Ph.D
Κάθε τι που εφαρμόζεται στα πεδία της ανθρώπινης δράσης, κατ αρχήν ως σύλληψη θεωρητική, μετά κρίνεται από τα αποτελέσματα που επιφέρει.
Είναι η μέθοδος της επιστήμης που αντιτίθεται στο σχολαστικισμό.
Αν τα αποτελέσματα που φέρει, δεν είναι σύμφωνα με την θεωρία που στηρίζει αυτές τις αρχές, ασυζήτητη η θεωρία απορρίπτεται.
Επτά χρόνια εφαρμόζουμε νεοφιλελεύθερα μνημόνια και:
αντί να έχουμε ανάπτυξη, έχουμε πτώση του ΑΕΠ
αντί να έχουμε απορρόφηση της ανεργίας, έχουμε θεαματική αύξηση
αντί να έχουμε αύξηση των επενδύσεων, έχουμε κάθετη πτώση
αντί να έχουμε αύξηση της κατανάλωσης, έχουμε μείωση
αντί να έχουμε αυξήσεις μισθών και συντάξεων, έχουμε δραστικές περικοπές
αντί να έχουμε καλύτερο σύστημα υγείας και πρόνοιας, αυτό διαλύεται
αντί να έχουμε καλύτερη παιδεία, ποντάρουμε στην αμορφωσιά
αντί να έχουμε καλύτερο τραπεζικό σύστημα, αυτό συστηματικά μας κλέβει με τις αλλεπάλληλες κεφαλαιοποιήσεις. Είναι βαρέλι δίχως πάτο. Πληρώνουμε τήν διαφθορά του.
αντί να έχουμε αυξημένες κρατικές δαπάνες και λιγότερους φόρους για την ανάπτυξη, έχουμε περισσότερους φόρους και λιγότερες δαπάνες και οδηγούμεθα σε περαιτέρω ύφεση
αντί να έχουμε περίσσευμα στο ισοζύγιο πληρωμών, μετά το πετσόκομμα σε μισθούς και συντάξεις, έχουμε διαρκές έλλειμμα.
αντί να αυξάνεται ο πληθυσμός, μειώνεται από την μετανάστευση νέων επιστημόνων. Θα καταντήσουμε έθνος αμόρφωτων.
αντί να αυξάνεται η αγροτική παράγωγη, η βιομηχανική παράγωγη, μειώνονται και αντί να καλυτερεύουν οι υπηρεσίες χειροτερεύουν.
αντί οι λογαριασμοί μας στις Τράπεζες να αυξάνονται, έχουν μηδενιστεί.
Η Εθνική μας Άμυνα υστερεί, η ασφάλεια μας είναι ελλιπής, η διεθνής μας θέση στην ξευτίλα, κάθε μέρα γινόμαστε ξένοι στα σπίτια μας.
Συμπεριφερόμαστε σαν Έθνος καχεκτικό, φοβισμένο, που όλα τα έχουμε αφήσει στους Θεούς. Ε, συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Αλήθεια έχουμε απολέσει την κοινή μας λογική;
Δεν είναι καιρός αυτούς που αυτά ευαγγελίζονται ως σωτήρια, απολογητές του ευρώ, των μνημονίων και των τραπεζιτών, νδ, πασοκ, σύριζα, ΚΚΕ, χα, λαέ να τους στείλουμε σπίτι τους.
Δεν ήλθε η στιγμή, αυτό που μας φοβίζει και μας καταστρέφει, να το φοβίσουμε εμείς, και να στείλουμε πίσω σε αυτά τα κόμματα και στα αφεντικά τους τραπεζίτες;
Τι άλλο πρέπει να πάθουμε για να σκεφτούμε λογικά;
Δεν ήλθε η στιγμή πια να επιστρέψουμε στο Εθνικό μας Νόμισμα και να γίνουμε αφεντικά στα σπίτια μας;
Ήλθε η στιγμή να στηρίξουμε τα κόμματα του Εθνικού Νομίσματος, πριν όλα είναι αργά.