Όταν η ουσία παραμερίζεται, η αβάσταχτη ελαφρότητα του γελοίου έρχεται να καλύψει το κενό, που δημιουργείται στην πραγματική ζωή. Από τη ψυχαγωγία περνάμε στη διασκέδαση, από τον αθλητισμό στον παθητικό τηλεοπτικό ‘πρωταγωνισμό’, από τη μόρφωση στην παπαγαλία, από τη θέληση για ζωή στο φόβο του θανάτου, από τους ανθρώπους του πνεύματος στους celebrities. Έτσι και στην πολιτική όταν η ουσία πια δεν παίζει κανένα ρόλο από τη Δημοκρατία περνάμε στην οχλοκρατία, στις άνευ νοήματος κοκορομαχίες, στις επικοινωνιακές εξυπνάδες και σε μπουρδολογίες καλυμμένες με αρκετή σοβαροφάνεια. Τίποτα λιγότερο από ότι παρακολουθήσαμε τον τελευταίο χρόνο.
Αλήθεια γιατί πανηγυρίζανε την νύχτα της 20ης Σεπτεμβρίου; Ας μας πουν και μας. Επειδή κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ ή επειδή μπήκε ένα τέλος στο καθεστώς των Μνημονίων και σταμάτησε η λεηλασία της πατρίδας μας και του λαού της; Ίδια συναισθήματα με κατέκλυσαν όπως αυτά, που βίωσα όταν άνοιξε η ΕΡΤ. Γιορτή, τραγούδια, χαμόγελα και 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, που δεν έχουν καμία ελπίδα να βρουν δουλειά. Για άλλη μια φορά επαναστάτες και μπροστάρηδες στα ασήμαντα και δειλοί και μοιραίοι στα σημαντικά…
Αυτές οι εκλογές μύριζαν πραξικόπημα. Το ψέμα δεν έχει ντυθεί τα ρούχα της αλήθειας, έχει γίνει πετσί από το πετσί της. Όλα κρίθηκαν επικοινωνιακά. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας σε αγαστή συνεργασία με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων και τους καλύτερους επικοινωνιολόγους του κόσμου κατάφεραν να πετύχουν στο ακέραιο όσους στόχους είχαν θέσει προεκλογικά. Να παραποιήσουν την λαϊκή ετυμηγορία του δημοψηφίσματος, να απαγκιστρωθεί ο Τσίπρας από τα «βαρίδια» και να αποτρέψουν τη συζήτηση για τις συνέπειες της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου.
Με μεγάλη μαεστρία οι δημοσκοπικές εταιρείες έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος. Παρουσίαζαν δημοσκοπήσεις, που έδειχναν το ΣΥΡΙΖΑ να υπολείπεται της Νέας Δημοκρατίας ακόμη και κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Έτσι παίζανε το πιο καλό χαρτί του Τσίπρα και το καλύτερο του χαρτί δεν είναι το πρόγραμμά του μιας κι αυτός ο ίδιος δεν το ξέρει καλύτερα από τους δανειστές, αλλά η απέχθεια του κόσμου να συγκυβερνήσει ξανά το ΠΑΣΟΚ, με τη ΝΔ μαζί και με όλους τους κλέφτες της μεταπολίτευσης. Έτσι παρουσίαζαν το ΣΥΡΙΖΑ με χαμηλά ποσοστά και τη ΛΑΕ πως μπαίνει σίγουρα στη βουλή, με αποτέλεσμα πολλοί αριστεροί, που ήθελαν να είναι η ΛΑΕ στη βουλή, ακόμη και αν διαφωνούσαν μαζί της, να ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ.
Ο έτερος κυβερνητικός ο Καμμένος για άλλη μια φορά οριακά κατάφερε να μπει στη βουλή. Όχι γιατί και αυτός με τη σειρά του λέει κάτι ουσιαστικό και επαναστατικό μιας κι αυτός αφού εγκατέλειψε το Κούγκι, προχωρά στα τέσσερα, όπως ο ίδιος έλεγε για τους πολιτικούς του αντιπάλους όταν υπογράφανε τα μνημόνια. Με σποτάκια αρκετά πετυχημένα οφείλω να ομολογήσω και έχοντας απέναντί του ένα Μεϊμαράκι, που στο ρόλο του Κωστάκη Καραμανλή, πήρε μηδέν και με μια φρασεολογία εμπρηστική για τα σκάνδαλα, που θα αποκαλύψει, κουτσά στραβά τα κατάφερε… Μένει τώρα να δούμε πως από τα λόγια θα περάσουμε στην πράξη, μιας και είσαι κυβέρνηση Πάνο…
Όσον αφορά τη Χρυσή Αυγή επικοινωνιακά όσο δεν βγαίνουνε στα κανάλια τους κάνει καλό. Οι μαχαιροβγάλτες χούλιγκαν καλό είναι να είναι φειδωλοί στις δηλώσεις τους και το καλύτερο που έχουν να πουν είναι να σιωπούν. Τι να περιμένεις όταν στις τοπικές τους ήταν θέμα της καθοδήγησης να εξηγούν στους νέους τους το γιατί είναι μύθος ότι οι μαύροι έχουν μεγαλύτερο πέος από τους άσπρους; Τη δουλειά για αυτούς την κάνουν τα μνημόνια, η κλεπτοκρατία και η εθνομηδενιστική αριστερά, που έχει μπερδέψει τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό. (Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ένα μεγάλο μέρος της Χριστοδουλοπούλου, Μπαλτάς, Αναγνωστοπούλου, Κουράκης κ.α. ανενόχλητα και ανερυθρίαστα εφαρμόζουν μνημόνια…). Κι αυτός ο αρχηγός να αναλάβει την πολιτική ευθύνη της δολοφονίας Φύσσα, δήλωση η οποία μπορεί να του κοστίσει πολύ ακριβά στο δικαστήριο;
Όσον αφορά το ΚΚΕ τα πήγε για άλλη μια φορά εξαιρετικά. Νομίζω ότι είναι οι πραγματικοί νικητές των εκλογών 5,55% ! Τρία πεντάρια! Άριστα!
Στους Νικητές συγκαταλέγεται και ο Λεβέντης, ο οποίος κι αυτός δεν έμπαινε όλος τυχαίως στις τελευταίες δημοσκοπήσεις…
Στους χαμένους συγκαταλέγεται και ο Σταύρος Θεοδωράκης με το αμερικάνικό υφάκι, που όσο εκτίθεται (το αγαπημένο παιδί του Μπόμπολα) δεν μπορεί να κρύψει το αντιδραστικό και νεοφιλελεύθερο πρόσωπό του.
Τέλος στο ρόλο του ιδανικού αυτόχειρα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Εδώ έχουμε μια πανωλεθρία δίχως όρια. Αυτοπαγιδευθήκανε σε μια συζήτηση Ευρώ – Δραχμή που αποκάλυψε την έλλειψη προετοιμασίας τους για ένα τόσο σοβαρό θέμα και σε 20 μέρες προσπάθησαν, σαν να ήθελαν να βγάλουν το άχτι τους για επτά μηνών σιωπή βιαίως να ανακινήσουν αυτό το ζήτημα. Δεν υπήρξε άλλο κόμμα, που η επικοινωνιακή του καμπάνια να το έθαψε όπως το ΛΑΕ. Αδυνατώ να καταλάβω με πια λογική παρουσίασαν τέτοια άθλια τηλεοπτικά σποτ σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για την ελληνική κοινωνία. Όταν παρακολουθείς μια εκτέλεση δεν κάνεις αστειάκια με το σκοινί για να γελάσει ο μελλοθάνατος… Πολλοί ψηφοφόροι εξέλαβαν και τα τρία σποτάκια της ΛΑΕ ως προσβολή για την νοημοσύνη τους και τους μαύρισαν! (Για την εκλογική συντριβή της ΛΑΕ θα επανέλθω μιας και είναι πολύ πιο σύνθετο θέμα).
Ότι έγινε έγινε. Οι εκλογές είναι πια παρελθόν, αλλά τα προβλήματα επιβίωσης, που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός είναι παρόντα και αμείλικτα. Η περίοδος χάριτος για τον Τσίπρα μόλις τελείωσε. Η κοινωνία είναι στα κάγκελα. Το μελίσσι βουίζει κι η ησυχία προοιωνίζει το ξέσπασμα μιας άγριας καταιγίδας. Εάν οι επαγγελματίες πολιτικοί δεν μπορούν να βρουν μια λύση για τα προβλήματα του λαού, ή ίδια η κοινωνία πρέπει να τη βρει και να προχωρήσει χωρίς αυτούς. Τα αστειάκια τελειώνουν και τώρα ερχόμαστε αντιμέτωποι γυμνοί με την πραγματικότητα. Ή θα αντισταθούμε με οδηγό ένα όραμα για τους εαυτούς μας και τη χώρα μας ή θα μας συντρίψουν.