Για δεκαετίες οι εθνομηδενιστές συγκρίνουν την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς με την γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Συγκρίνουν τη βίαιη αντίδραση ενός λαού σε μια μάχη και το αμέσως επόμενο διάστημα, με τη μεθοδευμένη εξόντωση 5εκατομμυρίων ανθρώπων, για να δημιουργηθεί ένα τεχνητό κράτος.
Οι σφαγές που είχαν υποστεί μετά τα Ορλωφικά οι Έλληνες κάτοικοι της Πελοποννήσου ήταν απερίγραπτες. 4000 άμαχοι δολοφονήθηκαν μόνο στην Τριπολιτσά. Ένας αυτόπτης μάρτυρας, ο Αντώνιος Πετρίδης περιγράφει…
«Τόση άδικος σφαγή έγινεν εις αυτήν την δύστυχον χώραν, οπού αι οικίαι και δρόμοι εγέμισαν αίμα»
Το Φεβρουάριο του 1821, οι Τούρκοι καλούν τους αρχιερείς και πρόκριτους της Πελοποννήσου στην Τριπολιτσά, για να αποδείξουν την νομιμοφροσύνη τους, έχοντας πληροφορίες για την επανάσταση που επρόκειτο να ξεσπάσει.
16 πρόκριτοι και 8 αρχιερείς μαζί με τις συνοδείες τους ανταποκρίθηκαν, γνωρίζοντας τι τους περίμενε.
Ο λόγος τότε του προεστού Μελέτη Μελετόπουλου δείχνει πόσο φτωχοί ήμαστε σήμερα από ηγεσία, σε κάθε βαθμό…
«Αφού ημείς, οίτινες είμεθα κεφαλή των Χριστιανών, δώσωμεν το παράδειγμα της δειλίας, τι θα περιμένωμεν από τους μικρούς, οι οποίοι θέλομεν να φονευθώσι δια την πατρίδαν και την πίστην;»
Σήμερα οι μεγάλοι ζητούν από τους μικρούς να θυσιαστούν πρώτοι.
Μόλις 2 αρχιερείς και 6 πρόκριτοι έζησαν για να δουν την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς. Οι υπηρέτες και οι ακόλουθοι εκτελέστηκαν… 17 σε μια μέρα.
Για τους επιφανείς ομήρους επεφύλαξαν χειρότερο θάνατο…το θάνατο από ασιτία και αρρώστιες που προκλήθηκαν από τις συνθήκες κράτησης.
Τόσο άξιζε η ζωή των Ελλήνων.
Δεν τους εκτέλεσαν όλους άμεσα γιατί ο Κολοκοτρώνης κατέστησε τον Κεχαγιάμπεη υπεύθυνο για την κατάσταση των ομήρων.
Μετά την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς, ακόμα και ξένοι παρατηρητές παραδέχτηκαν ότι ο Κολοκοτρώνης και άλλοι προσπάθησαν να σταματήσουν τις ωμότητες αλλά ήταν μάταιο καθώς και εξηγήσιμο.
Γράφει ο Φωτάκος…
«Πολλοί καπεταναίοι και άλλοι Έλληνες, από φιλανθρωπία, ήθελαν να σώσουν κανένα Τούρκον. Άλλος όμως Έλλην, του οποίου ο Τούρκος, τη γυναίκα, το παιδί ή και αυτόν τον ίδιο είχε κατά διαφόρους τρόπους ατιμάσει, τυραγνήσει και αδικήσει, άμα έβλεπεν τον εχθρόν του, του άναπτεν από πίσω την πιστόλα ή το τουφέκι του»
400 χρόνια δουλείας, χωρίς δικαιώματα, απόλυτα εξαρτημένος από τις διαθέσεις του ξένου δυνάστη, όπως γράφει και ο Ρήγας… βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθείς ο τύραννος αδίκως να χαθείς… έκαναν κάποιους Έλληνες να ξεσπάσουν και να μην τηρήσουν τους κανόνες, ντροπή τους… δεν μιμήθηκαν τους πολιτισμένους Γάλλους που έσφαξαν στην Βανδεά, όχι ξένους δυνάστες, αλλά αντιφρονούντες συμπατριώτες τους.
Είχαν τόσα παραδείγματα πολιτισμένης συμπεριφοράς γύρω τους από λαούς που δεν ήταν σκλάβοι για 400 χρόνια.
Η γαλλική ακροδεξιά και το κόμμα του Σαρκοζί θέλησαν να αναγνωριστεί πριν λίγα χρόνια η σφαγή της Βανδεά, όπου έχασαν την ζωή τους 170.000 άνθρωποι. Η Γαλλική αριστερά αντέδρασε, λέγοντας ότι δεν μπορεί να εξισωθεί μια μεμονωμένη σφαγή με το ολοκαύτωμα και ότι στόχος είναι η αμαύρωση των μηνυμάτων της Γαλλικής επανάστασης.
Οι Έλληνες εθνομηδενιστές κάνουν κάτι χειρότερο.
Εξισώνουν ωμότητες που έγιναν στην διάρκεια και το άμεσο διάστημα μετά το τέλος μιας πολεμικής αναμέτρησης εναντίον ξένου κατακτητή, στην διάρκεια εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, με την προσχεδιασμένη γενοκτονία εναντίον των γηγενών λαών της Μικρά Ασίας, για να δημιουργηθεί το τεχνητό τουρκικό κράτος.
Τα αποτελέσματα τέτοιων εξισώσεων τα πληρώνουν τώρα οι Κούρδοι.
Ο Κεμάλ και ο Χίτλερ θα ήταν περήφανοι για τους Έλληνες εθνομηδενιστές.