Της Μελίνας Κονταξή
Οι ανθρωπιστές μας λένε ότι οι Ελληνες δεν πολέμησαν στη Σμύρνη, άλλα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ικέτευαν να πολεμήσουν, είχαν ολοκαυτώματα, όπως στα Βουρλά, και την σκληρότερη μοίρα, όταν οι Τούρκοι ανακάλυπταν ότι κάποιος αιχμάλωτος στρατιώτης ήταν Μικρασιάτης, τον εκτελούσαν χωρίς ούτε μια τυπική διαδικασία, σύμφωνα με μαρτυρίες των στρατιωτών αιχμαλώτων που επέστρεψαν.
Αλλά ας θυμηθούμε αυτούς που συκοφαντούνται από τους ίδιους, επειδή πολέμησαν εναντίον των αδερφών των Ελλήνων ανθρωπιστών Τούρκων, τους Πόντιους αντάρτες, ενδεικτικά μόνο, γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το μεγαλείο του αγώνα τους σε καμιά σελίδα
Βασίλ –Αγάς , ή Βασίλειος Ανθόπουλος.. βγαίνει στο αντάρτικο όταν σκοτώνει το βιαστή της γυναίκας του αδερφού του. Τα βάζει με τουρκικές συμμορίες που καίνε τα χωριά αμάχων Ελλήνων και τους σφάζουν. Καταφέρνει να επιτεθεί σε τούρκικη φυλακή και να απελευθερώσει Ρώσο στρατηγό. Οι Ρώσοι αρχικά τον βοηθούν, μετά τον εγκαταλείπουν μαζί με τον Ελληνισμό του Πόντου.
Απαιτεί βοήθεια από το Βενιζέλο, ο οποίος δεν έχει σχέδια για τον Ποντιακό Ελληνισμό που μένει μόνος του. Ο Βασίλειος Ανθόπουλος θα μπορούσε να μείνει στην Ελλάδα ασφαλής, επιλέγει να γυρίσει στον Πόντο και να πεθάνει για το έθνος. Δολοφονείται σε ενέδρα στην Κωνταντινούπολη αφού σκοτώνει δυο από τους δολοφόνους του.
Μέχρι το 1924 πάλευε ο καπετάνιος Ευκλείδης Κουρτίδης, οπλαρχηγός της Σάντας. Ούτε οι γυναίκες υστέρησαν.. Στο πλευρό του συζύγου της Αντόν πασά, ή Αντώνη Χατζηελευθερίου, που ανακηρύχθηκε το 1916 γενικός αρχηγός των αντάρτικων ομάδων του δυτικού Πόντου, αγωνιζόταν η γυναίκα του Πελαγία.
Η μη ολοκληρωτική εξολόθρευση του Ελληνισμού του Πόντου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ποντιακό αντάρτικο, σε ήρωες και ηρωίδες που πέθαναν στην αφάνεια γιατί δεν έπρεπε να μάθουμε την ιστορία μας.
Όλος ο Ελληνισμός αγωνίστηκε για την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων στην Μικρά Ασία.
8000 Κύπριοι ήταν έτοιμοι να πάνε στο μέτωπο αλλά η Αγγλία δεν έδωσε την άδεια, όχι μόνο για την προστασία των Ελλήνων. Όμως δεν είναι τυχαίο ότι στο πλευρό του Ελληνικού στρατού πολεμούσαν και Αρμένιοι εθελοντές για την προστασία όλων των γηγενών Μικρασιατών που κινδύνευαν από την Τουρκική Κεμαλική μειοψηφία, όπως επίσης τον ελληνικό στρατό βοήθησαν και αντικεμαλικοί Τούρκοι.
Οι ανθρωπιστές μας λένε ότι οι Ελληνες δεν πολέμησαν στη Σμύρνη, άλλα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ικέτευαν να πολεμήσουν, είχαν ολοκαυτώματα, όπως στα Βουρλά, και την σκληρότερη μοίρα, όταν οι Τούρκοι ανακάλυπταν ότι κάποιος αιχμάλωτος στρατιώτης ήταν Μικρασιάτης, τον εκτελούσαν χωρίς ούτε μια τυπική διαδικασία, σύμφωνα με μαρτυρίες των στρατιωτών αιχμαλώτων που επέστρεψαν.
Αλλά ας θυμηθούμε αυτούς που συκοφαντούνται από τους ίδιους, επειδή πολέμησαν εναντίον των αδερφών των Ελλήνων ανθρωπιστών Τούρκων, τους Πόντιους αντάρτες, ενδεικτικά μόνο, γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το μεγαλείο του αγώνα τους σε καμιά σελίδα
Βασίλ –Αγάς , ή Βασίλειος Ανθόπουλος.. βγαίνει στο αντάρτικο όταν σκοτώνει το βιαστή της γυναίκας του αδερφού του. Τα βάζει με τουρκικές συμμορίες που καίνε τα χωριά αμάχων Ελλήνων και τους σφάζουν. Καταφέρνει να επιτεθεί σε τούρκικη φυλακή και να απελευθερώσει Ρώσο στρατηγό. Οι Ρώσοι αρχικά τον βοηθούν, μετά τον εγκαταλείπουν μαζί με τον Ελληνισμό του Πόντου.
Απαιτεί βοήθεια από το Βενιζέλο, ο οποίος δεν έχει σχέδια για τον Ποντιακό Ελληνισμό που μένει μόνος του. Ο Βασίλειος Ανθόπουλος θα μπορούσε να μείνει στην Ελλάδα ασφαλής, επιλέγει να γυρίσει στον Πόντο και να πεθάνει για το έθνος. Δολοφονείται σε ενέδρα στην Κωνταντινούπολη αφού σκοτώνει δυο από τους δολοφόνους του.
Μέχρι το 1924 πάλευε ο καπετάνιος Ευκλείδης Κουρτίδης, οπλαρχηγός της Σάντας. Ούτε οι γυναίκες υστέρησαν.. Στο πλευρό του συζύγου της Αντόν πασά, ή Αντώνη Χατζηελευθερίου, που ανακηρύχθηκε το 1916 γενικός αρχηγός των αντάρτικων ομάδων του δυτικού Πόντου, αγωνιζόταν η γυναίκα του Πελαγία.
Η μη ολοκληρωτική εξολόθρευση του Ελληνισμού του Πόντου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ποντιακό αντάρτικο, σε ήρωες και ηρωίδες που πέθαναν στην αφάνεια γιατί δεν έπρεπε να μάθουμε την ιστορία μας.
Όλος ο Ελληνισμός αγωνίστηκε για την απελευθέρωση των υπόδουλων Ελλήνων στην Μικρά Ασία.
8000 Κύπριοι ήταν έτοιμοι να πάνε στο μέτωπο αλλά η Αγγλία δεν έδωσε την άδεια, όχι μόνο για την προστασία των Ελλήνων. Όμως δεν είναι τυχαίο ότι στο πλευρό του Ελληνικού στρατού πολεμούσαν και Αρμένιοι εθελοντές για την προστασία όλων των γηγενών Μικρασιατών που κινδύνευαν από την Τουρκική Κεμαλική μειοψηφία, όπως επίσης τον ελληνικό στρατό βοήθησαν και αντικεμαλικοί Τούρκοι.