Γεμάτος αίματα είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Φτύνει τόσο πολύ αίμα που θα ζήλευε και ο Σιλβέστερ Σταλόνε στο Ρόκυ 2. Μεταφέρεται εσπευσμένα αιμόφυρτος από το πεδίο της μάχης.
Η μόνιμη επωδός του τ. πρωθυπουργού είναι "μάχη", "μάτωσα", "ματώσαμε", "θα ματώσουμε" κτλ.
Το θέμα δεν είναι να ματώσει κανείς. Ο Σόιμπλε για παράδειγμα δε χρειάστηκε ούτε να ιδρώσει.
Το ζήτημα είναι να έχεις ένα κάποιο σχέδιο. Να αξιοποιήσεις στο επάκρο τα όποια όπλα διαθέτεις αντικειμενικά. Για παράδειγμα μια σφεντόνα και ένα χτύπημα ήταν αρκετό να σωριαστεί ο Γολιάθ.
Επιτέλους ο ξύλινος και εντελώς παλαιοκομματικός κ. Τσίπρας ας σταματήσει τα "μάτωσα", "τώρα αρχίζει η μάχη", "θα ματώσουμε και πάλι" κτλ.
Και ας τα αφήσει, διότι όλως περιέργως αυτός ματώνει αλλά εμείς αφαιμαζόμαστε.