Περισσότεροι είναι οι πιθανοί υποψήφιοι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας από τους εκλέκτορες. Κυριάκος Μητσοτάκης, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Μανώλης Κεφαλογιάννης (αν δεν πάει ο Βαγγέλης), Ντόρα Μπακογιάννη (ομοίως), Όλγα Κεφαλογιάννη, Νίκος Δένδιας, Παναγιώτης Ψωμιάδης, Μάκης Βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Πέτρος Τατούλης, Απόστολος Τζιτζικώστας...
Με μοναδική ίσως εξαίρεση τον τελευταίο που δεν τον έχουμε δει τι ψάρια πιάνει, τι μέλλον μπορεί να έχει η Νέα Δημοκρατία των πολιτικών δεινοσαύρων με κάποιον από τους υπόλοιπους ως πρόεδρο;
Κανένα. Πραγματικά η κατάσταση σε αυτή τη Νέα Δημοκρατία θυμίζει εκλογές σε νεκροταφείο. Οι άνθρωποι απέχουν μίλια από την πραγματικότητα. Είχαν απέναντί τους το διάδοχο του Πινόκιο και αντί να τον λιώσουν, πέτυχαν να συντριβούν με την ίδια διαφορά.
Αυτό προφανώς και δεν ανησυχεί κανέναν. Και δυστυχώς, η στείρα Νέα Δημοκρατία, αποτελεί ζημιά και για τον τόπο διότι μη ούσα ένας ζωντανός πολιτικός τόπος, ένα αντίπαλο δέος, δίνει το δικαίωμα σε αυτόν τον μετα-δημοψήφισμα Τσίπρα να ξεσαλώνει και να κάνει ότι θέλει, αφού κανείς δεν υπάρχει να τον αμφισβητήσει.
Η συγκυρία απαιτεί να βρέθει ένας νέος ή νέα, άνθρωπος, από τη ζωή, από τη δουλειά που θα αναλάβει να παρουσιάσει μια ρεαλιστική πρόταση εξόδου από το αδιέξοδο και όχι πολιτικό αρχηγό - χαζογκόμενα που θα τρέχει πίσω από τον Τσίπρα παρακαλώντας να συγκυβερνήσουν σε ένα...μεγάλο "συνασπισμό" για...το καλό του τόπου.
Θα μου πείτε κλείνοντας που κολλάει το όνομα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη σε όλα αυτά. Δεν ξέρω. Μου ήρθε αυθόρμητα διαβάζοντας άλλη μια φορά τους πιθανούς επόμενους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας. Τουλάχιστον, ο Μητσοτάκης με όλα τα συμπαραμαρτούντα, ήταν η τελευταία πολιτική προσωπικότητα αυτή της παράταξης.