Του Στρατή Μαζίδη
Όπως τελικά όλα δείχνουν η Λαϊκή Ενότητα μένει εκτός Βουλής. Η πολιτική συνέπεια και εντιμότητα ορισμένων πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει το εισιτήριο στο Κοινοβούλιο, μολονότι οι προσδοκίες στο ξεκίνημα δεν περιορίζονταν απλά στην υπέρβαση του πήχυ του 3%.
Πού οφείλεται αυτό;
Μπορούμε να κάνουμε μερικές πρώτες επισημάνσεις:
1. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η ομάδα του παρουσιάστηκαν ως εκπρόσωποι του ΟΧΙ, οικειοποιήθηκαν το ΟΧΙ, θέλησαν να καπελώσουν το ΟΧΙ, αλλά δεν ενήργησαν ως τέτοιοι.
2. Η ΛΑ.Ε. παρουσιάστηκε επί της ουσίας ως ένα νεώτερο ΚΚΕ, με κόκκινες σημαίες, αστέρια και κουμουνιστικά συνθήματα. Δεν αγκάλιασε, δεν απλώθηκε, δεν τόλμησε, δεν απευθύνθηκε. Εκτίμησε ότι το κομμάτι που θα έτρωγε από το ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αρκετό για να κάνει το μπαμ κι αρχικά έτσι έδειχνε.
3. Η ΛΑ.Ε. βγήκε ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πριν εκλεγεί στην κυβέρνηση. Με συνθήματα για σβησίματα και σκισίματα. Ο κόσμος έχοντας πλέον καεί δεν πίστεψε ξανά την ίδια ρητορική, ωστόσο ψήφισε όμως όσους τον εξαπάτησαν πολιτικά.
4. Με συνδικαλιστές τύπου Φωτόπουλος δεν μπορείς να κτίσεις το καινούριο.
5. Με υποψηφιότητες τύπου Ραχήλ με αφισάκια που παραπέμπουν σε ροκ πάρτι, δε δείχνεις σοβαρότητα.
6. Δεν παρουσιάστηκε πρόταση. Στη βασική ομιλία της Αθήνας υπήρξε μόνο καταγγελτικός λόγος.
7. Τα σποτάκια ήταν μεν έξυπνα αλλά πολύ τηλεοπτικά κι αμερικάνικα. Περισσότερο διακωμωδούσαν παρά πρότειναν. Θα πείτε ότι του Καμμένου του βγήκε. Δεν πιάνει πάντα σε όλους.
8. Αν είχαν βρει κοινό τόπο με το ΕΠΑΜ μάλλον θα εισέρχονταν στη Βουλή. Αυτό ας το αξιολογήσουν αμφότεροι οι δύο πολιτικοί σχηματισμοί.
9. Επειδή δεν είχε ξεκάθαρη πρόταση, δεν έπεισε και όσους αποφάσισαν να μην προσέλθουν στις κάλπες.
10. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης όσο έντιμος και καθαρός κι αν είναι, δυστυχώς δεν μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη που εμπνεύσει και θα τραβήξει τον κόσμο σε ένα ανηφορικό αλλά ελπιδοφόρο δρόμο εκτός ευρωζώνης. Ας μην ξεχνάμε ότι σιώπησε όταν ως υπουργός θεσπίστηκε το 6ευρω των σάντουιτς των δεητζήδων.
Η επόμενη ημέρα όπως διαγράφεται, δύσκολα δε θα οδηγήσει ξανά σε πρόωρες εκλογές. Δύσκολα δε θα φυλλορροήσει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν τα κάθε φορά νέα μέτρα θα έρχονται προς ψήφιση. Η ΛΑ.Ε. όμως πολύ φοβάμαι, δε θα οφεληθεί το παραμικρό.
Όπως τελικά όλα δείχνουν η Λαϊκή Ενότητα μένει εκτός Βουλής. Η πολιτική συνέπεια και εντιμότητα ορισμένων πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει το εισιτήριο στο Κοινοβούλιο, μολονότι οι προσδοκίες στο ξεκίνημα δεν περιορίζονταν απλά στην υπέρβαση του πήχυ του 3%.
Πού οφείλεται αυτό;
Μπορούμε να κάνουμε μερικές πρώτες επισημάνσεις:
1. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και η ομάδα του παρουσιάστηκαν ως εκπρόσωποι του ΟΧΙ, οικειοποιήθηκαν το ΟΧΙ, θέλησαν να καπελώσουν το ΟΧΙ, αλλά δεν ενήργησαν ως τέτοιοι.
2. Η ΛΑ.Ε. παρουσιάστηκε επί της ουσίας ως ένα νεώτερο ΚΚΕ, με κόκκινες σημαίες, αστέρια και κουμουνιστικά συνθήματα. Δεν αγκάλιασε, δεν απλώθηκε, δεν τόλμησε, δεν απευθύνθηκε. Εκτίμησε ότι το κομμάτι που θα έτρωγε από το ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αρκετό για να κάνει το μπαμ κι αρχικά έτσι έδειχνε.
3. Η ΛΑ.Ε. βγήκε ακριβώς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ πριν εκλεγεί στην κυβέρνηση. Με συνθήματα για σβησίματα και σκισίματα. Ο κόσμος έχοντας πλέον καεί δεν πίστεψε ξανά την ίδια ρητορική, ωστόσο ψήφισε όμως όσους τον εξαπάτησαν πολιτικά.
4. Με συνδικαλιστές τύπου Φωτόπουλος δεν μπορείς να κτίσεις το καινούριο.
5. Με υποψηφιότητες τύπου Ραχήλ με αφισάκια που παραπέμπουν σε ροκ πάρτι, δε δείχνεις σοβαρότητα.
6. Δεν παρουσιάστηκε πρόταση. Στη βασική ομιλία της Αθήνας υπήρξε μόνο καταγγελτικός λόγος.
7. Τα σποτάκια ήταν μεν έξυπνα αλλά πολύ τηλεοπτικά κι αμερικάνικα. Περισσότερο διακωμωδούσαν παρά πρότειναν. Θα πείτε ότι του Καμμένου του βγήκε. Δεν πιάνει πάντα σε όλους.
8. Αν είχαν βρει κοινό τόπο με το ΕΠΑΜ μάλλον θα εισέρχονταν στη Βουλή. Αυτό ας το αξιολογήσουν αμφότεροι οι δύο πολιτικοί σχηματισμοί.
9. Επειδή δεν είχε ξεκάθαρη πρόταση, δεν έπεισε και όσους αποφάσισαν να μην προσέλθουν στις κάλπες.
10. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης όσο έντιμος και καθαρός κι αν είναι, δυστυχώς δεν μπορεί να αποτελέσει τον ηγέτη που εμπνεύσει και θα τραβήξει τον κόσμο σε ένα ανηφορικό αλλά ελπιδοφόρο δρόμο εκτός ευρωζώνης. Ας μην ξεχνάμε ότι σιώπησε όταν ως υπουργός θεσπίστηκε το 6ευρω των σάντουιτς των δεητζήδων.
Η επόμενη ημέρα όπως διαγράφεται, δύσκολα δε θα οδηγήσει ξανά σε πρόωρες εκλογές. Δύσκολα δε θα φυλλορροήσει πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν τα κάθε φορά νέα μέτρα θα έρχονται προς ψήφιση. Η ΛΑ.Ε. όμως πολύ φοβάμαι, δε θα οφεληθεί το παραμικρό.