Αφού καταδικάσαμε όλοι μαζί, ακόμη και οι πολιτικοί αρχηγοί, τη μονοτονία της χθεσινής τηλεοπτικής αναμέτρησης, σήμερα ανακαλύψαμε πως δεν έγιναν ερωτήσεις.
Μια σειρά πιθανών ερωτήσεων τέθηκαν σε άρθρα και αναλύσεις στο διαδίκτυο όπως το τι θα γίνει με την ανεργία, το πως θα αποκτήσουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, οι προτάσεις και το σχέδιο του κάθε κόμματος κ.ο.κ.
Όλα αυτά είναι σωστά και εύλογες οι απορίες των σχολιαζόντων. Όμως μας διαφεύγει μια σημαντική λεπτομέρεια.
Το να ρωτήσεις κάποιον πως θα αυξήσει την απασχόληση, θα σχεδιάσει ένα σταθερό και σωστό φορολογικό σύστημα, την Παιδεία, το Κοινωνικό Κράτος και τους δικούς του βασικούς άξονες που θέλει να θέσει για τα επόμενα χρόνια προϋποθέτει ότι ζεις σε μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα με ικανό πολιτικό προσωπικό το οποίο θέλει να παράξει έργο.
Η Ελλάδα όμως δεν είναι ανεξάρτητη χώρα αλλά προτεκτοράτο και το πολιτικό της προσωπικό ενδιαφέρεται στην τραγική του πλειοψηφία για τη διατήρησή της καρέκλας μέσω όχι της δημιουργίας αλλά της συντήρησης - επέκτασης του τεράστιου κράτους.
Για αυτό λοιπόν δεν μπορούσαν να γίνουν σοβαρές ερωτήσεις αλλά ούτε και να στριμωχθούν οι πολιτικοί αρχηγοί αφού κρύβονταν πίσω από το χρόνο.
Απλά ένα σόου, για να νιώσουν κάποιοι πιο δημοσιογράφοι από τους άλλους και άλλοι αρχηγοί, έστω του εαυτού τους ή υπό προθεσμία.