Του Στρατή Μαζίδη
«Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο» όπως θα έλεγε και ο σπουδαίος Νίκος Καββαδίας.
Τρόμο αλλά και ντροπή ταυτόχρονα διότι στην Ελλάδα, δε γνωρίζω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά ζούμε υπό φασιστικό-ναζιστικό καθεστώς στην κεφαλή του οποίου βρίσκονται πολιτικοί νάνοι, ταπεινά ανθρωπάκια που μόλις προσπάθησαν να το παίξουν άνδρες, μη έχοντας ποτέ αποκτήσει κάλους στα χέρια, λερώθηκαν πάνω τους και δέχθηκαν με προθυμία να αναλάβουν ρόλους και θέσεις στο νέο αυτό status quo.
Την ώρα λοιπόν που υποκριτικά όλοι δείχνουν τη Χρυσή Αυγή ως ναζιστική (εδώ γελάνε διότι όλοι θυμόμαστε τι στάση τήρησε στη Βουλή με τα γενόσημα και την ισραηλινή Τέβα) άρα μάλλον κάτι άλλο εξυπηρετεί η πρόσφατα δεθείσα στο άρμα του ευρώ παράταξη, η κοινωνία μουδιασμένη από τα απανωτά σοκ δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι 71 χρόνια μετά, η πατρίδα μας ζει και πάλι το φασισμό με τη χειρότερη έκφρασή του, το ναζισμό.
Πως όμως καταλήγουμε σε αυτό το πραγματικά τρομακτικό συμπέρασμα;
Μα φυσικά από τα έργα και τις ημέρες των κυβερνώντων που φυσικά ουδεμία απολύτως σχέση έχουν τόσο με την Αριστερά οι μεν, όσο και με την Πατριωτική Δεξιά οι δε.
Σε ποια χώρα θα στρεψοδικούσε ένας ηγέτης ένα ξεκάθαρο, βροντερό, ανόθευτο, ειλικρινές, πατριωτικό, δυναμικό και συγκρουσιακό υπό συνθήκες θρίλερ ΟΧΙ με 62% βαπτίζοντάς το ΝΑΙ, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν να δεσμευθούν τα χρήματα του λαού επ'αόριστον και τρεις μετά την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων κι ενώ δεν υπάρχουν ουρές κτλ, ωστόσο όσον αφορά το υστέρημα του λαού, δεν υπάρχει καμία προοδευτική χαλάρωση ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα εμφανιζόταν ένας μη αιρετός, αλλά διορισμένος κυβερνητικός να απειλεί κάθε μέρα τους πάντες και τα πάντα με φόρους, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν σε μια νύχτα να εισβάλλουν οι αρχές στα σπίτια των ανθρώπων μπροστά σε παιδιά και ηλικιωμένους, σε όποια φάση κι αν βρίσκονται οι κατοικούντες εν αυτά ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα απειλείτο διαρκώς ο λαός ότι θα του κατάσχουν τα πάντα ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ο υπουργός εξωτερικών θα τραγουδούσε πιασμένος χέρι χέρι με έναν ομόλογό του, εκπρόσωπο φονιάδων των λαών; Ποια χώρα στήνει κολεγιά με φονιάδες, ει μη μόνο μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ένας λαός που δε χρωστούσε πουθενά και τίποτε, θα βρισκόταν ξαφνικά φορτωμένος με χιλιάδες ευρώ χρέος στο κράτος από τα απανωτά φοροσοκ και ύστερα ο διορισθείς υπουργός θα τον κατηγορούσε ως φοροφυγά κι ασυνεπή ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα φοβεριζόταν ο λαός ότι θα του κατάσχουν τα πάντα κι ας τα απέκτησε νόμιμα, αν δεν τα δηλώσει στο περιουσιολόγιο για να τα γλυτώσει, τη στιγμή που στις τράπεζες τα πάντα είναι κατασχεμένα, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα υπήρχαν εγκλωβισμένοι πολίτες που πολύ θα ήθελαν, έστω και κοψοχρονιά να ξεφορτωθούν ότι έχουν για να σηκωθούν να φύγουν, αλλά δεν μπορούν λόγω των περιορισμών, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα επινοούσαν δήθεν εχθρούς, όχι ότι δεν υπάρχουν, αλλά τους χρησιμοποιούν ως ξόνα, βλέπε ολιγάρχες, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν οι μισθοί να δίνονται έτσι (κι ας διαψεύστηκε αρχικά) και να ξοδεύονται κατά τον Α-Β-Γ τρόπο, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ένας παράφρων υπουργός θα οραματιζόταν να ξεβρακώνεται ο λαός για κολοσκόπηση και δακτυλόσκοπηση, θέλει - δε θέλει, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ενώ ένας πολίτης δεν έχει κανένα έσοδο, του βεβαιώνουν απίθανους φόρους, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα την ώρα που όλα πάνε κατα διαόλου, οι κυβερνήτες εμπορεύονται πότε με κιτς χαλιά στον αιγιαλό πότε με στιλ Τομ Κρουζ, πατριωτισμό και εθνική υπερηφάνεια τη στιγμή που τρώμε το ένα μετά το άλλο τα χαστούκια στα εθνικά θέματα, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Αναλογιστείτε τα δεδομένα, αναλύστε όσα ζείτε σήμερα, βλέπετε κι ακούτε και θα διαπιστώσετε έντρομοι πως ζούμε σε μια φασιστική-ναζιστική χώρα όπου οι κυβερνώντες κυριολεκτικά κάνουν ότι θέλουν και με την τέλεια προπαγάνδα τους πήραν και το λαό μαζί τους σε ποσοστό 80% στα μνημόνια.
Μου έγραψε ένας φίλος: «είναι νομίζω πιο @λήτες από όσο περιμέναμε αλλά και ο λαός πιο μαλ@κας από όσο είχαμε υπολογίσει» καυτηριάζοντας με αυτό το τσουχτερό σχόλιο την ανοχή του λαού απέναντι σε ανθρώπους που άλλα έλεγαν και διαφορετικά έπραξαν.
Ντρέπομαι, θλίβομαι, τρομάζω για την κατάντια της χώρας μας...
Σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε μια εθνική ανατροπή, κάτι να επιφέρει ένα ισχυρό σοκ και να συντρίψει όλο το σημερινό σκηνικό.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή αν θέλουμε να επιζήσουμε Ένα νέο εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο δίχως όμως διαχωριστικές γραμμές. Πάντα μια χούφτα άνθρωποι έσωζαν αυτόν εδώ τον τόπο.
Ας κλείσουμε παραφράζοντας τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Γεννηθήκαμε σε μια ελεύθερη χώρα, να μην παραδώσουμε μια φασιστο-ναζιστική αποικία.
Μη γένοιτο! Δε θα περάσει ο φασισμός...
«Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο» όπως θα έλεγε και ο σπουδαίος Νίκος Καββαδίας.
Τρόμο αλλά και ντροπή ταυτόχρονα διότι στην Ελλάδα, δε γνωρίζω αν το έχετε συνειδητοποιήσει, αλλά ζούμε υπό φασιστικό-ναζιστικό καθεστώς στην κεφαλή του οποίου βρίσκονται πολιτικοί νάνοι, ταπεινά ανθρωπάκια που μόλις προσπάθησαν να το παίξουν άνδρες, μη έχοντας ποτέ αποκτήσει κάλους στα χέρια, λερώθηκαν πάνω τους και δέχθηκαν με προθυμία να αναλάβουν ρόλους και θέσεις στο νέο αυτό status quo.
Την ώρα λοιπόν που υποκριτικά όλοι δείχνουν τη Χρυσή Αυγή ως ναζιστική (εδώ γελάνε διότι όλοι θυμόμαστε τι στάση τήρησε στη Βουλή με τα γενόσημα και την ισραηλινή Τέβα) άρα μάλλον κάτι άλλο εξυπηρετεί η πρόσφατα δεθείσα στο άρμα του ευρώ παράταξη, η κοινωνία μουδιασμένη από τα απανωτά σοκ δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ότι 71 χρόνια μετά, η πατρίδα μας ζει και πάλι το φασισμό με τη χειρότερη έκφρασή του, το ναζισμό.
Πως όμως καταλήγουμε σε αυτό το πραγματικά τρομακτικό συμπέρασμα;
Μα φυσικά από τα έργα και τις ημέρες των κυβερνώντων που φυσικά ουδεμία απολύτως σχέση έχουν τόσο με την Αριστερά οι μεν, όσο και με την Πατριωτική Δεξιά οι δε.
Σε ποια χώρα θα στρεψοδικούσε ένας ηγέτης ένα ξεκάθαρο, βροντερό, ανόθευτο, ειλικρινές, πατριωτικό, δυναμικό και συγκρουσιακό υπό συνθήκες θρίλερ ΟΧΙ με 62% βαπτίζοντάς το ΝΑΙ, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν να δεσμευθούν τα χρήματα του λαού επ'αόριστον και τρεις μετά την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων κι ενώ δεν υπάρχουν ουρές κτλ, ωστόσο όσον αφορά το υστέρημα του λαού, δεν υπάρχει καμία προοδευτική χαλάρωση ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα εμφανιζόταν ένας μη αιρετός, αλλά διορισμένος κυβερνητικός να απειλεί κάθε μέρα τους πάντες και τα πάντα με φόρους, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν σε μια νύχτα να εισβάλλουν οι αρχές στα σπίτια των ανθρώπων μπροστά σε παιδιά και ηλικιωμένους, σε όποια φάση κι αν βρίσκονται οι κατοικούντες εν αυτά ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα απειλείτο διαρκώς ο λαός ότι θα του κατάσχουν τα πάντα ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ο υπουργός εξωτερικών θα τραγουδούσε πιασμένος χέρι χέρι με έναν ομόλογό του, εκπρόσωπο φονιάδων των λαών; Ποια χώρα στήνει κολεγιά με φονιάδες, ει μη μόνο μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ένας λαός που δε χρωστούσε πουθενά και τίποτε, θα βρισκόταν ξαφνικά φορτωμένος με χιλιάδες ευρώ χρέος στο κράτος από τα απανωτά φοροσοκ και ύστερα ο διορισθείς υπουργός θα τον κατηγορούσε ως φοροφυγά κι ασυνεπή ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα φοβεριζόταν ο λαός ότι θα του κατάσχουν τα πάντα κι ας τα απέκτησε νόμιμα, αν δεν τα δηλώσει στο περιουσιολόγιο για να τα γλυτώσει, τη στιγμή που στις τράπεζες τα πάντα είναι κατασχεμένα, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα υπήρχαν εγκλωβισμένοι πολίτες που πολύ θα ήθελαν, έστω και κοψοχρονιά να ξεφορτωθούν ότι έχουν για να σηκωθούν να φύγουν, αλλά δεν μπορούν λόγω των περιορισμών, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα επινοούσαν δήθεν εχθρούς, όχι ότι δεν υπάρχουν, αλλά τους χρησιμοποιούν ως ξόνα, βλέπε ολιγάρχες, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα θα αποφασιζόταν οι μισθοί να δίνονται έτσι (κι ας διαψεύστηκε αρχικά) και να ξοδεύονται κατά τον Α-Β-Γ τρόπο, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ένας παράφρων υπουργός θα οραματιζόταν να ξεβρακώνεται ο λαός για κολοσκόπηση και δακτυλόσκοπηση, θέλει - δε θέλει, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα ενώ ένας πολίτης δεν έχει κανένα έσοδο, του βεβαιώνουν απίθανους φόρους, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Σε ποια χώρα την ώρα που όλα πάνε κατα διαόλου, οι κυβερνήτες εμπορεύονται πότε με κιτς χαλιά στον αιγιαλό πότε με στιλ Τομ Κρουζ, πατριωτισμό και εθνική υπερηφάνεια τη στιγμή που τρώμε το ένα μετά το άλλο τα χαστούκια στα εθνικά θέματα, ει μη μόνο σε μια στην οποία υπάρχει ένα ναζιστικό-φασιστικό καθεστώς;
Αναλογιστείτε τα δεδομένα, αναλύστε όσα ζείτε σήμερα, βλέπετε κι ακούτε και θα διαπιστώσετε έντρομοι πως ζούμε σε μια φασιστική-ναζιστική χώρα όπου οι κυβερνώντες κυριολεκτικά κάνουν ότι θέλουν και με την τέλεια προπαγάνδα τους πήραν και το λαό μαζί τους σε ποσοστό 80% στα μνημόνια.
Μου έγραψε ένας φίλος: «είναι νομίζω πιο @λήτες από όσο περιμέναμε αλλά και ο λαός πιο μαλ@κας από όσο είχαμε υπολογίσει» καυτηριάζοντας με αυτό το τσουχτερό σχόλιο την ανοχή του λαού απέναντι σε ανθρώπους που άλλα έλεγαν και διαφορετικά έπραξαν.
Ντρέπομαι, θλίβομαι, τρομάζω για την κατάντια της χώρας μας...
Σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε μια εθνική ανατροπή, κάτι να επιφέρει ένα ισχυρό σοκ και να συντρίψει όλο το σημερινό σκηνικό.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή αν θέλουμε να επιζήσουμε Ένα νέο εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο δίχως όμως διαχωριστικές γραμμές. Πάντα μια χούφτα άνθρωποι έσωζαν αυτόν εδώ τον τόπο.
Ας κλείσουμε παραφράζοντας τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Γεννηθήκαμε σε μια ελεύθερη χώρα, να μην παραδώσουμε μια φασιστο-ναζιστική αποικία.
Μη γένοιτο! Δε θα περάσει ο φασισμός...