Του Στρατή Μαζίδη
Τον κ. Φίλη πέρα από άχρωμο, άοσμο, άγευστο και αγέλαστο, τουλάχιστον το θεωρούσα σοβαρό. Σήμερα διαπίστωσα με τα λεγόμενά του πως αυτή η σοβαρότητα αξίζει όσο μια τρύπια πολιτική πενταροδεκάρα.
Σε έναν ακόμη αρνητικό πρωταγωνιστή της κυβέρνησης εξελίσσεται ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, ένας άνθρωπος αγέλαστος, άχρωμος, άοσμος και άγευστος.
Σήμερα ο κ. Φίλης δήλωσε ότι θα κριθούν από το εργό τους στην Παιδεία και όχι τις πενταροδεκάρες του ΦΠΑ.
Μόνο που οι πενταροδεκάρες αυτές, αν γίνουν πενηνταράκια για να τις αντιληφθούμε, αντιστοιχούν σε αρκετές χιλιάδες ευρώ μόνο για ένα παιδί.
«Όσοι επιλέγουν ιδιωτική εκπαίδευση, αναλαμβάνουν και το κόστος» είπε ο υπουργός. Αυτό θα μπορούσε να ειπωθεί και διαφορετικά όπως ας ακόψουν το λαιμό τους, ας πρόσεχαν, πρόβλημά τους ή χ3στήκαμε!
Όταν κάποιος πληρώνει για ένα μόνο έτος σε ιδιωτικό σχολείο € 10.000,00 δίχως να συνυπολογίζουμε το λεωφορείο, τώρα καλείται να πληρώσει επιπλέον καπέλο € 1.300,00 το οποίο αν πολλαπλασιάζουμε επί 10 πχ έτη, ξεπερνάμε τις € 13.000,00. Πενταροδεκάρες.
Πόσο προκλητικό ακούγεται αυτό σε μια κοινωνία γονατισμένη;
Σε πενταροδεκάρες, λίγες όμως, αντιστοιχεί και το πολιτικό ειδικό βάρος του υπουργού ο οποίος δεν έχει αντιληφθεί τα κύματα των παιδιών που θα προστρέξουν τον επόμενο Σεπτέμβριο να εγγραφούν στα δημόσια σχολεία, πολλά εκ των οποίων πήζουν.
Η Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων κάνει λόγο για επικείμενη φυγή 20.000 μαθητών και 5.000 απολύσεις εργαζομένων στον κλάδο.
Αλήθεια αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό ο υπουργός;
Από τη μια θα αναγκαστεί να υποδεχθεί σε μια προβληματική δημόσια παιδεία 20.000 μαθητές επιπλέον. Είναι έτοιμος; Και υπό ποιες συνθήκες; Παρατηρώ στα δικά μου παιδιά που βρίσκονται στο Δημοτικό πως τα τελευταία δύο χρόνια προστίθενται στα τμήματά τους παιδιά που ήρθαν από ιδιωτικά σχολεία ενώ φέτος η πρώτη τάξη λειτουργεί με τρία τμήματα. Ας έρθει ο υπουργός της πενταροδεκάρας να δει λίγο τι επικρατεί στο προαύλιο την ώρα της ανάπαυλας.
Από την άλλη όσα θα παντελονιάσει το κράτος από το ΦΠΑ, που θα αποδειχθούν πολύ λιγότερα από όσα εκτιμά λόγω της φυγής, θα πρέπει να προσμετρήσει και τις απώλειες σε ασφαλιστικές εισφορές και φορολογικά έσοδα λόγω ακριβώς της θύελλας των απολύσεων που διαφαίνεται στον ορίζοντα.