Αναντίρρητη διαπίστωση όλων μας είναι ότι η κατάσταση της Πατρίδας και του Λαού μας επιδεινώνεται συνεχώς. Η οδυνηρή πραγματικότητα με τα παράνομα, επαχθή και επονείδιστα Μνημόνια και το ζοφερό μέλλον της Πατρίδας μας οφείλεται εις το μακροχρόνιο φαινόμενο της παράνοιας των πολιτικών δρώμενων. Το ελληνικό Πολιτικό Σύστημα δεν έχει την ωριμότητα, αλλά ούτε και την δυνατότητα να αλλάξει και να εκσυγχρονισθεί σε ένα σύγχρονο και δίκαιο σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, όπως αυτό είναι σε άλλες χώρες. Αυτό συμβαίνει, διότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες δεν έχει αλλάξει, ούτε εις το ελάχιστο, η σχέση μεταξύ του πολιτικού προσωπικού π.χ. κομμάτων και του εκλογικού σώματος.
Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Ronald Reagan είπε κάποτε: «Μπορείς να κοροϊδέψεις όλο τον κόσμο μια φορά, ίσως και αρκετούς για δεύτερη φορά, πλην όμως δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλο τον κόσμο κάθε φορά». Το παράδοξο και περίεργο είναι, ότι οι Έλληνες πολίτες συνεχίζουν να εμπιστεύονται το Πολιτικό Σύστημα που εδώ και δεκαετίες τους καταστρέφει. Εκ του λόγου αυτού ουδείς άλλος τολμά να ασκήσει κριτική για τα στραβά μας και για αυτά που συμβαίνουν εις την Πατρίδα μας. Διότι επί δεκαετίες πιπιλίζουμε την καραμέλα, ότι για την κατάντια μας φταίνε οι άλλοι : η Ε.Ε., οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, Ολλανδοί, οι Ρώσοι, οι Τούρκοι, οι Εβραίοι κ.α., εκτός από εμάς οι οποίοι εις την πραγματικότητα είμαστε οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας και του εαυτού μας.
Εκ του λόγου αυτού τίθεται το εύλογο ερώτημα. Γιατί οφείλει το Πολιτικό Σύστημα να εκσυγχρονισθεί και να αλλάξει συμπεριφορά, εφόσον αυτό έχει την απόλυτη βεβαιότητα, ότι κατά την αντίληψη των πολιτών φταίνε άλλοι για την κατάντια της χώρας μας, ότι έτσι ή άλλως το εκλογικό σώμα συνεχίζει ανεπιφύλακτα να στηρίζει αυτό, ασχέτως εάν παράλληλα κάθε τόσο υβρίζεται και λοιδορείται για τις αποτυχίες του; Μάλιστα όταν οι εκλογείς συνηθίζουν να δοκιμάζουν όλα τα κόμματα, κάνοντας κάθε τόσο την «βόλτα από το άλφα ή βήτα κόμμα κ.λ.π.», και μετά από μια μακροχρόνια αναζήτηση ξαναεπιστρέφουν εις το κόμμα το οποίο επί δεκαετίες υβρίζουν και αποδοκιμάζουν!
Όσο οδυνηρό και αν είναι, πρέπει να ειπωθεί ευθέως, ότι εις την χώρα μας οι εκλογές και οι τόσο παραπλανητικές τώρα «δημοσκοπήσεις» κατάντησαν εδώ και δεκαετίες να είναι γελοίες και δεν έχουν ουδεμία σχέση με την Δημοκρατία. Διότι επικρατεί μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα πολιτικής, ηθικής, κοινωνικής, οικονομικής σήψης, αβεβαιότητα και αθλιότητα για το μέλλον της χώρας μας.
Όμως βασικές αρχές της Δημοκρατίας, το μεγαλύτερο δώρο των προγόνων μας προς την ανθρωπότητα, είναι η γνώση και η συνείδηση του ανθρώπου, η κρίση αυτού μεταξύ καλού και κακού. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας για την προστασία της Δημοκρατίας, δηλαδή της Κυριαρχίας του Λαού, με ότι αυτό συνεπάγεται, είχαν τον οστρακισμό, δηλαδή την αναγραφή σε όστρακο του ονόματος εκείνου του πολιτικού προσώπου, το οποίο λόγω αρχομανίας και άλλων επικίνδυνων συμπεριφορών, εκδιώκονταν από την πόλη εις την εξορία για μία δεκαετία.
Αυτό το πολύ σημαντικό «εργαλείο του οστρακισμού» για την προστασία της Λαϊκής Κυριαρχίας, υπάρχει και εις την σημερινή Δημοκρατία και κατοχυρωμένο και εις το Σύνταγμα της χώρας μας. Όμως η σημασία και η δύναμη αυτού αποσιωπάται συστηματικά και σκόπιμα από το Πολιτικό Σύστημα και τα δεκανίκια του μεγάλα ΜΜΕ. Εκ του λόγου αυτού δεν είναι ευρέως γνωστό, λόγω της παντελούς άγνοιας αλλά και της πρωτοφανούς εις τα σύγχρονα χρονικά τηλε-προπαγάνδας και τρομοκρατίας που υφίσταται ο Λαός μας. Είναι το «λευκό ψηφοδέλτιο» το οποίο βάσει του Νόμου και του Συντάγματος παίρνουμε κατά την ημέρα των εκλογών λίγα μέτρα πριν από την κάλπη.
Εις την αρχαία εποχή, ο Λαός έκρινε μεταξύ προσωπικοτήτων οι οποίες κυριαρχούσαν εις τα κοινά της πόλης. Σήμερα ο Λαός κρίνει μεταξύ κομμάτων και αρχηγών. Πρόσωπα και προγράμματα, αλλά και συμπεριφορές, τα οποία δυστυχώς καλύπτονται κάτω από την ομπρέλα των κομμάτων.
Άρα αυτό σημαίνει, ότι το «λευκό ψηφοδέλτιο» είναι το εργαλείο εκείνο που μας παρέχει η Δημοκρατία να κάνουμε χρήση αυτού και να τιμωρούμε, να αποπέμπουμε, να εξοστρακίζουμε δεόντως από την εξουσία πρόσωπα και κόμματα. Μπορεί να φαντασθεί κανείς το αποτέλεσμα, εάν από τα 9.5 εκατομμύρια ψηφοφόρους η πλειοψηφία των Ελλήνων αποφάσιζε εναντίον του Πολιτικού Συστήματος με την άσκηση του εργαλείου του «λευκού ψηφοδελτίου», που αυτό σημαίνει «καταψήφιση, άρνηση, αποδοκιμασία, απαξίωση, αποκαθήλωση», εκδίωξη από την εξουσία; Διότι το «λευκό ψηφοδέλτιο» είναι η ψήφος, η μοναδική ισχυρή δύναμη του Λαού εναντίον όλων εκείνων που ευθύνονται για την κατάντια της Πατρίδας και του Έθνους.
Ενώ η «αποχή» από τις εκλογές αποτελεί ένα εγκληματικό λάθος. Διότι εξυπηρετεί το Πολιτικό Σύστημα, και σκοπίμως ερμηνεύεται μόνο ως «απογοήτευση» από τους δήθεν «ειδήμονες πολιτικούς αναλυτές», διαιωνίζει έτσι αέναα την αυθαιρεσία της εξουσίας του, επιδεινώνει την ολισθηρή πορεία και καταστροφή της Πατρίδας και του Λαού μας. Δηλαδή, η «αποχή» είναι υπέρ της επιβίωσης του Πολιτικού Συστήματος το οποίο μπορεί να κυβερνά ακόμη π.χ. και με 50.000 ψήφους, ενώ η «λευκή ψήφος» είναι η δύναμη των εκατομμυρίων πολιτών πού έχει ως συνέπεια την αναπόφευκτη τιμωρία και αποκαθήλωση του.
Γιατί λοιπόν ωρυόμαστε κάθε τόσο με θυμό, ύβρεις για τις επί δεκαετίες εγκληματικές συμπεριφορές Προσώπων και Κομμάτων εις βάρος του Λαού και του Έθνους, ενώ έχουμε αυτό το «εργαλείο της λευκής ψήφου» η μεγάλη σημασία και δύναμη του οποίου αποσιωπάται από το 1843; Γιατί φοβόμαστε την τηλε-τρομοκρατία και προπαγάνδα του Πολιτικού Συστήματος και δεν αποφασίζουμε ως Λαός μεταξύ «καλού και κακού»; Τι χειρότερο υπάρχει να βλέπουμε, ότι επί δεκαετίες συστηματικά καταστρατηγείται και ποδοπατείται το «καλό», δηλαδή η αξιοπρέπεια, η τιμή του Λαού και η υπόσταση του Έθνους, και εμείς συνεχίζουμε να ψηφίζουμε και να στηρίζουμε το «κακό», το οποίο μας καταστρέφει;
Εάν αγαπάμε την Πατρίδα, την Δημοκρατία, αλλά και αυτή την ανθρώπινη ύπαρξη και αξιοπρέπεια μας, οφείλουμε ως Λαός να γνωρίζουμε τον τρόπο, αλλά και το εργαλείο και την δύναμη της «λευκής ψήφου», για να τα προστατεύουμε.
Έλληνες! Επιτέλους αφυπνιστείτε! Με τα παράνομα, επαχθή και επονείδιστα Μνημόνια μας έχουν καταδικάσει εις αργό ταπεινωτικό Θάνατον. Αντισταθείτε με το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940!
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.