175.000 άτομα γύρισαν στο κατεστραμμένο Κομπάνι κατά την διάρκεια των περασμένων 9 μηνών, όταν ο συνολικός πληθυσμός της πόλης στην αρχή του πολέμου ήταν 250.000.
Οι λαοί έχουν πατρίδα και δεν είναι τα ντουβάρια.
Γι αυτούς που γύρισαν δεν θα ακούσετε ποτέ να μιλάνε οι ψευτοανθρωπιστές, χαλάνε βλέπετε τις ιδεοληψίες των άρρωστων βολεμένων μεγαλοαστών που αυτοβαυκαλίζονται ότι είναι ανθρωπιστές, εμποδίζουν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών για φθηνούς σκλάβους και απειλούν την επιβίωση των ΜΚΟ, ενός θεσμού, που δεν αναπτύχθηκε για να ικανοποιήσει τις ανάγκες των εθνών, δεν υπήρξε ως νίκη των αγώνων των λαών, αλλά επιβλήθηκε στους λαούς, από τους πιο στυγνούς ιμπεριαλιστές, για να πετύχουν τους σκοπούς τους αναίμακτα, να καταστρέψουν κάθε πιθανότητα ένωσης των εθνών απέναντι στους λεηλατητές του πλούτου τους, για να μετατρέψουν τους ιδιοκτήτες λαούς σε μάζα ζητιάνων.
Γι αυτό οι ψευτοαθρωπιστές αδιαφορούν πλήρως για τις πατρίδες των λαών, γι αυτό δεν διακρίνουν τους πρόσφυγες από τους οικονομικούς μετανάστες.
Οι άνθρωποι είναι μάζα για τους ψευτοανθρωπιστές, που εξυπηρετούν είτε την επαγγελματική τους δραστηριότητα, είτε νομίζουν ότι επιβεβαιώνουν την διαστρεβλωμένη οπτική τους.
Ο James Petras πρώην σύμβουλος του Αλιέντε και του Ανδρέα Παπανδρέου (έφυγε από το 83 γιατί κατάλαβε την απάτη) αναφέρει…
«Όταν έφυγα το πρόβλημα έγινε πιο έντονο, όχι επειδή έφυγα, αλλά επειδή πλέον το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιούσε πολλούς οικονομικούς πόρους από την Ευρώπη για ευνοήσει τους πελάτες του και για να εμπλουτιστούν οι ηγέτες του και οι τραπεζίτες»
Το 1999 στην έρευνα του «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις στην υπηρεσία του Ιμπεριαλισμού» γράφει ανάμεσα στα άλλα… ότι υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στην πτώση του επιπέδου ζωής των πολιτών και της ανάπτυξης των ΜΚΟ… ότι οι ΜΚΟ συμπληρώνουν την δουλειά του διεθνούς νομισματικού ταμείου…
ΔΕΝ είναι ‘‘μη κυβερνητικές οργανώσεις’’ κατά τον καθηγητή, καθώς χρηματοδοτούνται από κυβερνήσεις του εξωτερικού, δουλεύουν ως υπεργολάβοι εθνικών κυβερνήσεων και ή επιδοτούνται από συνεταιριστικά χρηματοδοτούμενα ιδιωτικά ιδρύματα, που είναι σε στενές σχέσεις εργασίας με το κράτος. Αναφέρει ακόμα ότι το 1999 υπήρχαν 50.000 ΜΚΟ στον τρίτο κόσμο, που διαχειρίζονταν 10δις δολάρια…
Πώς να μην μετράνε κεφάλια μετά, πώς να ενδιαφερθούν για τον άνθρωπο…
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το 72% όσων ζητάνε άσυλο είναι άνδρες, το 54% ηλικίας 18-34 και μόλις το 20% από την Συρία.
Οι φθηνοί έμποροι, τα δεκανίκια των ιμπεριαλιστών, δείχνουν μόνο παιδιά, σκόπιμα, για να προκαλέσουν συναίσθημα, δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια, δεν τους ενδιαφέρουν οι άνθρωποι… η δουλειά να γίνεται, να αυτοεπιβεβαιωνόμαστε…
Φυσικά αδιαφορούν για τα παιδιά που έμειναν πίσω, για τα παιδιά σκλάβους στα χέρια του ισλαμικού κράτους.
Την ίδια στιγμή οι ήρωες του Κομπάνι, γυρίζουν στο Κομπάνι που έσωσαν μόνοι τους οι κάτοικοι του, με την βοήθεια πραγματικών ανθρωπιστών.
Κανένας ή ίσως κάποιοι λίγοι θα τους βοηθήσουν, γιατί χαλάνε την προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών και των ψευτοανθρωπιστών, που δουλεύουν μαζί, με στόχο την επικράτηση, και την επιστροφή στον μεσαίωνα των αφεντάδων και δούλων, τότε που ο δούλος φιλούσε το χέρι του αφέντη όταν του έδινε ελεημοσύνη κλεμμένη από το δικό του πλούτο.
Φροντίζουν να μην υπάρξει αντίδραση, ταυτίζοντας την αντίδραση με γενικόλογη ρητορική, που δεν θα συγκινήσει ποτέ το κρίσιμο κομμάτι που πάντα ξεκινούσε τις ανατροπές.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ΜΚΟ αυξήθηκαν στην Ελλάδα από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 90, την περίοδο που το ΠΑΣΟΚ πέταγε οριστικά την σοσιαλιστική μάσκα και φανέρωνε το νεοφιλελεύθερο προσωπείο του, αυτό που ο James Petras είχε δει από τις αρχές της δεκαετίας του 80…
«Ήταν εξαιρετικά κυνικός με τις ομιλίες του από τα μπαλκόνια και με την ικανότητα που είχε να εντυπωσιάζει τις μάζες, ενώ κρυφά ή τουλάχιστον όχι φανερά, διατηρούσε στενές σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο, με την Αμερικανική πρεσβεία και με το ΝΑΤΟ» … γράφει ο Petras για τον Ανδρέα Παπανδρέου…
…Πάσα ομοιότητα με τον Αλέξη Τσίπρα… Άκρως πραγματική!