ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ
Άκουσα χθες τον Έλληνα Πρωθυπουργό, να συσχετίζει την Οικονομική Αξιολόγηση της Χώρας μας, με τα θέματα «Κοινωνικής Συνοχής» και το «Προσφυγικό», συνομιλώντας με τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις! Και αμέσως βέβαια, ο Ευρωπαίος συνομιλητής του –σαν έτοιμος από καιρό- του δήλωσε εύστοχα και εμφατικά ότι: «…κατανοεί το πρόβλημα και ότι ήδη η Ε.Ε. ενίσχυσε τον Ελληνικό Π/Υ και …θα τον ενισχύσει περαιτέρω»…και έτσι έμειναν ΟΛΟΙ ευχαριστημένοι, όπως δήλωσαν αργότερα!
Βασική «αρχή διαπραγμάτευσης», σε οποιοδήποτε θέμα, σε όλα τα επίπεδα και τις κατηγορίες, είναι ότι: ΔΕΝ ΕΜΠΛΕΚΕΙΣ θέματα που θεωρείς «αδιαπραγμάτευτα», με αυτά που διαπραγματεύεσαι και ειδικά, αν σ’ αυτά (τα υπό διαπραγμάτευση) βρίσκεσαι «εν αδυναμία»!
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Προχθές στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής, για το «Προσφυγικό», θέσαμε ορισμένες αντιρρήσεις στις προτάσεις και τα (εις βάρος μας) σχέδια των Εταίρων μας και τελικά…καταλήξαμε να πάρουμε 5,9εκατ. ευρώ, για να δεχτούμε 50.000 πρόσφυγες στο έδαφος μας!
Αν δηλαδή αύριο μας πούνε, να πάρουμε 59εκατ. ευρώ, ΕΜΕΙΣ θα δεχτούμε άλλες 50 ή 100 χιλιάδες πρόσφυγες στην Χώρα μας!? Και μέχρι που θα πάει αυτό, διότι ανάγκη από λεφτά, εμείς ΠΑΝΤΑ θα έχουμε και αυτοί, ΠΑΝΤΑ θα είναι πρόθυμοι να μας δίνουν, αρκεί…να τους βολεύει!
Η Ευρώπη ξέρει ότι πλέον, δεν κινδυνεύει από τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, αλλά από το «Προσφυγικό» και αυτό τώρα θέλει να αντιμετωπίσει, αλλά δεν έχει τις λύσεις. Έτσι δεν θα διστάσει να ΕΚΒΙΑΣΕΙ οποιονδήποτε, βρεθεί εν αδυναμία ή απροετοίμαστος!
ΕΜΕΙΣ λοιπόν, αν θεωρούμε ότι το «Προσφυγικό», είναι θέμα…ΜΟΝΟ οικονομικής διάστασης, τότε, ας το διαπραγματευτούμε σκληρά και ας βάλουμε στο ταμείο, όσα ευρώ μπορούμε περισσότερα! Αν όμως θεωρούμε ότι, το «Προσφυγικό» άπτεται της Εθνικής μας Ασφάλειας και της Κοινωνικής Συνοχής της Χώρας μας, τότε θα πρέπει να το διαφυλάξουμε…ως ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ!
Θα πρέπει να το μελετήσουμε στην πραγματική του διάσταση και να θέσουμε, δημόσια και διεθνώς, τις σαφείς / ρητές μας θέσεις, προς κάθε κατεύθυνση! Οι Ευρωπαίοι αρέσκονται και με θρησκευτική ευλάβεια τηρούν «Μοντέλα Υπολογισμών» (αριθμητικά, λογιστικά, επιδόσεων, στατιστικών, κλπ), βάσει των οποίων ΠΑΝΤΟΥ διαπραγματεύονται και παίρνουν αποφάσεις. Άρα λοιπόν, ας διαπραγματευτούμε, με τους «δικούς τους όρους» και ας τους θέσουμε υπόψη:
- Πόσοι είναι σήμερα οι πρόσφυγες και οι μετανάστες (νόμιμοι και μη) στη Χώρα μας και σε τι ποσοστό αυτοί πλέον διαμορφώνονται, έναντι του Ελληνικού πληθυσμού (λέγεται ότι είναι περίπου στο 20%).
- Ποιος είναι ο Μ.Ο. προσφύγων και μεταναστών, ως ποσοστό του Ευρωπαϊκού πληθυσμού και επ’ αυτού να διαπραγματευτούμε (να αποδεχτούμε δηλαδή μετανάστες, μόνο μέχρι του αντίστοιχου ποσοστού Ευρωπαϊκού Μ.Ο.).
- Ποιο είναι το Ευρωπαϊκό «Κατά Κεφαλήν Μέσο Κόστος Φιλοξενίας» ανά μετανάστη (εγκατάστασης, συντήρησης, υποστήριξης, περίθαλψης, κλπ), ως «ποσοστό του Π/Υ» και εκεί πάνω, αν υστερούμε και αδυνατούμε να το υποστηρίξουμε μέσω του Π/Υ μας, να ζητήσουμε «ενίσχυση (οικονομική) ή απομείωση (αριθμητική των μεταναστών)», μέχρι τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Μ.Ο.
Δηλαδή, συνοψίζοντας, ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ να φιλοξενήσουμε, τόσους μετανάστες-πρόσφυγες, όσο και ο Ευρωπαϊκός Μ.Ο. (για να διαφυλάξουμε την Κοινωνική Συνοχή μας) ή όσους αντιστοιχούν, στο Ευρωπαϊκό «Μέσο κατά Κεφαλήν Κόστος» ανά μετανάστη, σύμφωνα με τις αντοχές του Π/Υ (συν τις Ευρωπαϊκές ενισχύσεις)!
Ακόμα και σ’ αυτό το (εθνικά) κρίσιμο θέμα της αποτελεσματικότερης «Φύλαξης των Θαλάσσιων Συνόρων» μας, μέσω της συνεργασίας μας με την Τουρκία (κοινές περιπολίες), που μας ζήτησαν επιτακτικά οι Ευρωπαίοι, το χειριστήκαμε επιπόλαια και αγκυλωτικά λάθος!
ΟΧΙ, λες μόνο σε τελεσίγραφα, όπως αυτό το ιστορικό του 1940, που επαιτιακά γιορτάζουμε σήμερα! Στη διπλωματική γλώσσα όμως, αντίστοιχα λες...«ΝΑΙ, αλλά υπό αυτές τις προϋποθέσεις» και οι προϋποθέσεις αυτές είναι τέτοιες, που το ΟΧΙ έρχεται αυτονόητα, διότι δεν είναι cost effective για τα συμφέροντα (τα μόνα που λογαριάζουν) των συνομιλητών σου. Άλλως μέσω αυτών ακριβώς των προϋποθέσεων σου, προσπαθείς να επιτύχεις άλλα «μείζονα Εθνικά οφέλη», όπως κατά σύστημα κάνει η Τουρκία (δεκαετίες τώρα)!
Ειδικότερα, είναι αυτονόητο ότι, χωρίς την ενεργό και πραγματική συνεργασία της Τουρκίας, οι «Μεταναστευτικές Ροές», δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να ανασχεθούν. Αυτές είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να ανασχεθούν στη θάλασσα, όσα καράβια κι αν περιπολούν, διότι εκεί υπερισχύει άλλο Δίκαιο (της Θάλασσας), το ανθρωπιστικό και της διάσωσης των ναυαγών. Άρα, η ανάσχεση μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ επί εδάφους και δη, του Τουρκικού εδάφους, αρχικά στα Νότια και Ανατολικά σύνορα της Τουρκίας και εν συνεχεία, κατά το οδοιπορικό των μεταναστών, στο έδαφος της,....ΠΡΙΝ δηλαδή φθάσουν στα παράλια της!
Έστω όμως κι έτσι! Με την Τουρκία…ήδη συνεργαζόμαστε ως «σύμμαχοι» σε πληθώρα αποστολών και δραστηριοτήτων. Το πρόβλημα μας, δεν είναι τόσο επί των «Θεσμικών» (συλλογικών) επαφών και δράσεων μας, αλλά αποκλειστικά και μόνο…σε διμερές πλαίσιο. Άρα, ας φτιάξουν οι Σύμμαχοι και Εταίροι μας, ένα κατάλληλο Θεσμικό / Συλλογικό Όργανο, στο πλαίσιο του οποίου θα δρουν, όσες ομάδες θέλουν και με όσες Εθνικότητες το επιθυμούν (Frontex, ΝΑΤΟ, ΟΑΣΑ, OHE, οτιδήποτε άλλο, αλλά …ΟΧΙ διμερές)! Ας αναλάβει έτσι η Τουρκία τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες της -μέσω αυτών των συλλογικών οργάνων- ώστε να ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΟΥΝ και οι πραγματικές προθέσεις της, σε όλους διεθνώς!
Δυστυχώς, για να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα, χρειάζεται πάντα ένα ρεαλιστικό Σχέδιο και μια μακρόπνοη σοβαρή Στρατηγική! Αν δεν τα έχεις αυτά, γίνεσαι «παιχνιδάκι» στα συμφέροντα των άλλων (ας δούμε ιστορικά την πορεία μας και ας προβληματιστούμε).
Η Χώρα μας, περισσότερο και από την οικονομική κρίση, σήμερα κινδυνεύει από το «Προσφυγικό», που αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο Εθνικής Ασφάλειας και ραγδαίας αποσάθρωσης της Κοινωνικής Συνοχής μας!
Είναι επιτέλους η ώρα, για Εθνική συνεννόηση!