Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Η επιβολή του κάθε μνημονίου απορρέει από μία και μόνη δυνατότητα. Την δυνατότητα της παρά-φύσιν επιβολής της βούλησης των παρά-φύσιν εξουσιαστών στους επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένους στην Ελλάδα.
ΜONON με την κατά-φύσιν ανάδυση ή εμφάνιση της πολιτείας ή ‘politeia’s emergence’, επίσης αναδύονται οι έννοιες ‘πολιτική’ ή ‘policy’, ‘πολιτικός’ ή ‘politician’, ‘πολιτικοί’ ή ‘politicians’, ‘πολίτευμα’ ή ‘polity’, ‘πολιτικό σύστημα’ ή ‘political system’ και ‘πολιτισμός’ ή ‘civilization’. Ακόμη και η έννοια ‘αστυνομία’ ή ‘police’, έστω και αν αφορά στην δημόσια τάξη, από την κατά-φύσιν ανάδυση της πολιτείας προέρχεται.
Κανένας από αυτούς τους όρους δεν ισχύει υπό το δεσποτικό καθεστώς της παρά-φύσιν εξουσίας της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας. Εξ άλλου, το άρδην καθεστωτικό μόρφωμα του έξωθεν ή εξωγενώς επιβεβλημένου, αγγλοσαξονικού-τύπου κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, ιστορικά παράγεται υπό την σιδηρά ράβδο του παρά-φύσιν απολυταρχικού στέμματος εξουσίας της Αγγλίας.
Κανενός είδους παρά-φύσιν εξουσιαστής δεν είναι ικανός ποτέ να λάβει υπ’ όψιν τα γνήσια συμφέροντα και να τείνει προς την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας, των επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένων του. Ο κάθε παρά-φύσιν εξουσιαστής, πάντοτε ενεργεί με μοναδικό κριτήριο το ίδιον συμφέρον, υπέρ της αειφορίας της παρά-φύσιν εξουσίας του.
Π.χ., όταν το 522 π.Χ., ο ύπαρχος των Σάρδεων, Οροίτης, πρώτα συνέλαβε και μετά επέβαλε να γδάρουν ζωντανό και έπειτα να σταυρώσουν τον τύραννο της Σάμου, Πολυκράτη, δεν το έκανε επειδή δήθεν έλαβε υπ’ όψιν τα γνήσια συμφέροντα της συλλογικότητας των επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένων υπηκόων της Σάμου. Το έκανε είτε:
α) διότι ο ίδιος ο Οροίτης είχε αποτύχει να κατακτήσει την Σάμο, που σήμαινε ότι επλήγη η δύναμή του ή:
β) διότι ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης είχε περιφρονήσει ένα Πέρση πρέσβη, που σήμαινε ότι ο ύπαρχος Οροίτης αισθάνθηκε προσβεβλημένος.
Και στις δύο αυτές εκδοχές έδρασε υπέρ της αποκατάστασης μόνον της προσωπικής του τιμής και της ικανοποίησης της άκρατης εγωπάθειάς του. Άρδην καθεστωτικός, λάγνος της παρά-φύσιν εξουσίας γαρ.
Υπό το δεσποτικό καθεστώς της παρά-φύσιν εξουσίας της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, μόνον εντολές άνωθεν εκτελούνται, εντολές πάντοτε από τους παρά-φύσιν εξουσιαστές προς τους επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένους. Η έννοια λοιπόν κάποιας ‘άνωθεν εντολής’, απόλυτα συνάδει με τον όρο «μνημόνιο», που εσύ ίσως προτιμάς στην καθημερινή απάθεια, που εμμονικά και ψυχαναγκαστικά σε περιτριγυρίζει.
Η επιβολή του κάθε μνημονίου απορρέει από μία και μόνη δυνατότητα. Την δυνατότητα της παρά-φύσιν επιβολής της βούλησης των παρά-φύσιν εξουσιαστών στους επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένους στην Ελλάδα.
ΜONON με την κατά-φύσιν ανάδυση ή εμφάνιση της πολιτείας ή ‘politeia’s emergence’, επίσης αναδύονται οι έννοιες ‘πολιτική’ ή ‘policy’, ‘πολιτικός’ ή ‘politician’, ‘πολιτικοί’ ή ‘politicians’, ‘πολίτευμα’ ή ‘polity’, ‘πολιτικό σύστημα’ ή ‘political system’ και ‘πολιτισμός’ ή ‘civilization’. Ακόμη και η έννοια ‘αστυνομία’ ή ‘police’, έστω και αν αφορά στην δημόσια τάξη, από την κατά-φύσιν ανάδυση της πολιτείας προέρχεται.
Κανένας από αυτούς τους όρους δεν ισχύει υπό το δεσποτικό καθεστώς της παρά-φύσιν εξουσίας της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας. Εξ άλλου, το άρδην καθεστωτικό μόρφωμα του έξωθεν ή εξωγενώς επιβεβλημένου, αγγλοσαξονικού-τύπου κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, ιστορικά παράγεται υπό την σιδηρά ράβδο του παρά-φύσιν απολυταρχικού στέμματος εξουσίας της Αγγλίας.
Κανενός είδους παρά-φύσιν εξουσιαστής δεν είναι ικανός ποτέ να λάβει υπ’ όψιν τα γνήσια συμφέροντα και να τείνει προς την ικανοποίηση των αναγκών της συλλογικότητας, των επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένων του. Ο κάθε παρά-φύσιν εξουσιαστής, πάντοτε ενεργεί με μοναδικό κριτήριο το ίδιον συμφέρον, υπέρ της αειφορίας της παρά-φύσιν εξουσίας του.
Π.χ., όταν το 522 π.Χ., ο ύπαρχος των Σάρδεων, Οροίτης, πρώτα συνέλαβε και μετά επέβαλε να γδάρουν ζωντανό και έπειτα να σταυρώσουν τον τύραννο της Σάμου, Πολυκράτη, δεν το έκανε επειδή δήθεν έλαβε υπ’ όψιν τα γνήσια συμφέροντα της συλλογικότητας των επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένων υπηκόων της Σάμου. Το έκανε είτε:
α) διότι ο ίδιος ο Οροίτης είχε αποτύχει να κατακτήσει την Σάμο, που σήμαινε ότι επλήγη η δύναμή του ή:
β) διότι ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης είχε περιφρονήσει ένα Πέρση πρέσβη, που σήμαινε ότι ο ύπαρχος Οροίτης αισθάνθηκε προσβεβλημένος.
Και στις δύο αυτές εκδοχές έδρασε υπέρ της αποκατάστασης μόνον της προσωπικής του τιμής και της ικανοποίησης της άκρατης εγωπάθειάς του. Άρδην καθεστωτικός, λάγνος της παρά-φύσιν εξουσίας γαρ.
Υπό το δεσποτικό καθεστώς της παρά-φύσιν εξουσίας της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, μόνον εντολές άνωθεν εκτελούνται, εντολές πάντοτε από τους παρά-φύσιν εξουσιαστές προς τους επίσης παρά-φύσιν εξουσιαζομένους. Η έννοια λοιπόν κάποιας ‘άνωθεν εντολής’, απόλυτα συνάδει με τον όρο «μνημόνιο», που εσύ ίσως προτιμάς στην καθημερινή απάθεια, που εμμονικά και ψυχαναγκαστικά σε περιτριγυρίζει.