Αρκετές αναλύσεις των τελευταίων ημερών ασχολούνται με το ερώτημα αν τελικά η Κίνα θα εμπλακεί στις πολεμικές επιχειρήσεις που εντάθηκαν πλέον από τους συμμάχους της Δαμασκού ή αν τελικά θα παραμείνει στην άκρη.
Μολονότι κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το παραμικρό, θα πρέπει να εστιάσουμε σε πέντε σημεία ως προς την πιθανή εμπλοκή της Κίνας.
Πρώτον, ο ασιατικός αυτός γίγαντας, εκτός του οικονομικού τομέα, επιζητεί την καταξίωση και αποδοχή του και στο στρατιωτικό πεδίο από το διεθνές στερέωμα και τους ανταγωνιστές του. Άλλωστε εξοπλίζεται και ενισχύει τις ένοπλες δυνάμεις του διαρκώς.
Δεύτερον, η Κίνα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εντάσεις και προστριβές με τις όμορες χώρες στη Νότια Κινεζική Θάλασσα λόγω των τεχνητών νήσων που δημιουργεί ενώ γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ υποδαυλίζουν τους τοπικούς της αντιπάλους. Άρα η Συρία μπορεί να αποτελέσει ένα καλό πεδίο για μια ρεβάνς σε ένα γήπεδο όπου όλα πήγαν στραβά για τη Δύση.
Τρίτον, ο δρόμος του μεταξιού περνά και από τη Συρία. Για το Πεκίνο είναι ότι καλύτερο στο διάβα του να διαπερνά συμμαχικές χώρες με σταθερά καθεστώτα και όχι σπαρμένα ισλαμιστικά τεμάχια.
Τέταρτον, όπως αναφέραμε πριν λίγες ημέρες στη Freepen.gr, το Πεκίνο ενδιαφέρεται να εξολοθρεύσει και τους ισλαμιστές Ουιγούρους που μάχονται στη Συρία καθώς ήδη στη βόρεια μουσουλμανική επαρχία της Xinjiang σημειώνονται κατά καιρούς τρομοκρατικές επιθέσεις από εξτρεμιστές του ισλάμ. Δεν είναι τυχαίο πως έχει γίνει αναφορά για αποστολή 1000 πεζοναυτών.
Πέμπτον, το κινεζικό αεροπλανοφόρο Liaoning μαζί με το συνοδευτικό καταδρομικό βρίσκεται ήδη στη Συρία. Ποιος ο λόγος αν είναι να μη συμμετάσχει η Κίνα στις επιχειρήσεις; επίσης αναμένεται μια μοίρα μαχητικών J-15 αλλά και ελικόπτερα.
Πολύ πιθανόν το Πεκίνο να σταθμίζει ακόμη τα γεγονότα, να μελετά τις παραμέτρους και να περιμένει να δει τα πρώτα αποτελέσμα των ρωσικών επιδρομών. Για όλους όμως τους παραπάνω λόγους εκτιμώ ότι τελικά θα εμπλακεί. Άλλωστε είναι ήδη εκεί.