Πάρα-πολύ λεπτές είναι οι έννοιες και ο δυναμικός συσχετισμός μεταξύ της κατά-φύσιν κυριαρχίας των ανθρώπων και της παρά-φύσιν εξουσίας του απολυταρχικά δεσποτικού καθεστώτος. Όμως, μόνον μέσα από τούτα τα ‘ψιλά γράμματα’ γίνεται κατανοητός ο πόλεμος, εις το διηνεκές, μεταξύ του απολυταρχικά δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας και της υψηλής τεχνολογίας αυτο-οργάνωσης και αυτο-διαχείρισης των ανθρώπων, της οποίας τεχνολογίας ένα απτό παράδειγμα είναι η πολιτεία της κλασικής Ελλάδος.
Eτυμολογία και ορισμοί
Κυριαρχία: ετυμολογικά, η ‘κυριαρχία’ παράγεται από το ουσιαστικό ‘κύρος’, απ’ όπου παράγεται και η λέξη ‘κύριος’, και από το ουσιαστικό ‘αρχή’. Την εξελικτική πορεία της έννοιας ‘κυριαρχία’ άγγιξε τον 16ο αιώνα ο Ζαν Μποντέν ή Jean Bodin, που της έδωσε ένα ορισμό: «ο ανώτατος βαθμός διοίκησης» και «η απόλυτη και διαρκής δύναμη μιας κοινοπολιτείας».
Στη συνέχεια, οι διανοητές Τόμας Χομπς ή Thomas Hobbes και Μπένεντικτ ντε Σπινόζα ή Benedict de Spinoza, βλέπουν την κυριαρχία ως μία «οντότητα που ενσάρκωνε την ανωτάτη πολιτική αρχή, ελεύθερη πάσης φύσεως περιορισμών στις πράξεις της, απόλυτη και αδιαίρετη». Όμως ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ ή Jean-Jacques Rousseau είναι ο πρώτος που μιλά για την έννοια της λαϊκής κυριαρχίας.
Η θέση του Ρουσσώ είναι πως η νόμιμη αρχή πρέπει να βασίζεται σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο, το οποίο να απορρέει μόνον από τη συγκέντρωση της λαϊκής βούλησης. Τόσο στο επίκεντρο του έργου του Ρουσσώ, όπως και σε αυτό του Χομπς, βρίσκεται το «κοινό καλό», δηλαδή η προάσπιση του κοινού συμφέροντος των ανθρώπων.
Η κυρίαρχη αυτή οντότητα δρα όπως κρίνει, αποκλειστικά όμως προς όφελος των πολιτών της. Έχει δε τον πλήρη έλεγχο των υποθέσεών της, εντός των ορίων της, καθόσον τα αγαθά μίας αναγνωρισμένης κυρίαρχης οντότητας δεν παύονται, δεν αναστέλλονται και δεν παραχωρούνται.
Εξουσία: ετυμολογικά, η λέξη ‘εξουσία’ παράγεται από το τριτοπρόσωπο ρήμα ‘έξεστι’, που είναι η απρόσωπη προστακτική του ‘ἔξειμι’ ή ‘επιτρέπεται’ ή ‘είναι δυνατόν’ και το ουσιαστικό ‘ουσία’. Ο όρος όμως συνδέεται άμεσα με την δύναμη, την δυνατότητα και την επιβολή επί των άλλων, κυρίως εις βάρος των άλλων, όπως επίσης με το ‘κατέχειν’ και το ‘πράττειν’.
Επεξήγηση του ενθέτου διαγράμματος
Το ένθετο διάγραμμα δείχνει την θετική (+) σπείρα ανάδρασης ή τον φαύλο κύκλο μεταξύ της εξουσίας και της κυριαρχίας. Ο φαύλος αυτός κύκλος είναι το αποτέλεσμα των διαχρονικά αρνητικών (–) αλληλεπιδράσεων μεταξύ της κατά-φύσιν κυριαρχίας των ανθρώπων και της παρά-φύσιν καθεστωτικής εξουσίας.
Από την μία πλευρά, η παρά-φύσιν καθεστωτική εξουσία πάντοτε δολοφονεί την κατά-φύσιν κυριαρχία των ανθρώπων, μέσω της βίας, της παρα-φυσικής και της φαυλοκρατίας. Έτσι, η παρά-φύσιν εξουσία πάντοτε υποβιβάζει τους πολίτες μιας πραγματικής πολιτείας εν ελευθερία, διότι παρά-φύσιν διαιρεί τους ανθρώπους σε εξουσιαστές τυράννους και εξουσιαζομένους υπηκόους.
Από την άλλη πλευρά, πάντοτε αναίμακτα και ειρηνικά, η κατά-φύσιν κυριαρχία των ανθρώπων πάντοτε κάνει περιττή την παρά-φύσιν καθεστωτική εξουσία, μέσω της ανάδυσης της πολιτείας. Η πολιτεία κατά-φύσιν αναδύεται αφ’ εαυτής από:
α') την δημιουργία μιας σφαιρικής δομής λήψης κοινών αποφάσεων, όπου:
β') οι αμέσως ανακλητοί, αιρετοί και κληρωτοί άρχοντες της πολιτείας άρχονται από την ομάδα πολιτών επί της οποίας άρχουν.
Έτσι η κατά-φύσιν κυριαρχία των αρχών της πολιτείας κάνει περιττή την κάθε είδους παρά-φύσιν εξουσία. Ενώ ταυτόχρονα αναβιβάζει τους τέως υπηκόους σε ανθρώπους κυριάρχους εν ελευθερία, ήτοι σε πραγματικούς πολίτες, μιας πολιτείας εν ελευθερία.
ΜΟΝΟΝ με την κατά-τόπους δημιουργία μιας σφαιρικά ελληνικής δομής λήψης κοινών αποφάσεων μπορούμε οι άνθρωποι ν’ αλλάξουμε, στην ΠΡΑΞΗ, για το κοινό μας ―άρα και το ατομικό μας― καλό, π.χ., την επιβίωση και την ευημερία μας. Στην πορεία, επίσης κατά-τόπους δημιουργούμε ξανά πραγματικές κοινωνίες ανθρώπων, με κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
ΜΟΝΟΝ έτσι αντιπαλεύουμε αποτελεσματικά και φρόνιμα το καθεστωτικό κίνημα του άκρατου ατομικισμού και της υποκειμενικότητας, που καθημερινά μας επιβάλλει η τυραννική αριστερο-κεντρο-δεξιά κομματοκρατία. Τα εμπειρικά δεδομένα της κάθε πολιτείας της κλασικής Ελλάδος δείχνουν πως αυτός είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να γίνουμε από υπήκοοι ξανά πολίτες, στην ΠΡΑΞΗ· ο τρόπος που παραθέτουν προς μελέτη τα ενεργά λινκς, στο τέλος του άρθρου με τίτλο «Για να δεις, πρέπει να ξέρεις πού να κοιτάξεις»:
http://www.freepen.gr/2015/08/blog-post_4648.html