Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Γεμάτο είναι το διαδίκτυο από αγραμματοσύνη και την δόλια διαστρέβλωση των εννοιών, π.χ., πολλές ιστοσελίδες μιλούν για την δήθεν μέθοδο της «εις άτοπον απαγωγής», αντί για την μέθοδο της εις άτοπον επαγωγής. Υπό το απολυταρχικό βέβαια καθεστώς, της ενάντια στην φύση εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, που προ πολλού έχει απαγάγει ή abducted την κατά φύσιν ελευθερία και την κυριαρχία της πολιτείας, μάλλον σωστός είναι ο όρος «εις άτοπον απαγωγή».
Διεθνοποιήθηκε βέβαια, η μέθοδος της εις άτοπον επαγωγής, από τη λατινική φράση ‘reductio ad absurdum’ ή μείωση σε κάτι που είναι ἀδύνατο, άτοπο ή παράλογο. Η επαγωγή ή induction σε κάτι που είναι άτοπο, δεν εφαρμόζεται αποκλειστικά στην λογική και τα μαθηματικά, αλλά ευρύτερα συνιστά μια συλλογιστική μέθοδο, από το ειδικό στο γενικό, κατά την οποία αποδεικνύεται η αλήθεια μιας πρότασης, με βάση το γεγονός ότι η αντίθετή της είναι λανθασμένη ή ψευδής.
Ετυμολογικά, η λέξη ‘απαγωγή’ ή ‘abduction’ προέρχεται από την πρόθεση ‘ἀπό’ και το ρήμα ‘ἄγω’, ήτοι ‘απάγω’, που σημαίνει απομακρύνω, ενώ η λέξη ‘επαγωγή’ ή ‘induction’ προέρχεται από την πρόθεση ‘ἐπί’ και το ρήμα ‘ἄγω’, ήτοι ‘επάγω’, που σημαίνει συμπεραίνω από το ειδικότερο στο γενικότερο. Ας μας εξηγήσει λοιπόν κάποια ή κάποιος, μέσω της μεθόδου της εις άτοπον επαγωγής, πώς ακριβώς πάμε, από τους εξουσιαζομένους ιθαγενείς-υπηκόους του από το 1832 προτεκτοράτου ‘Greece’, στους κυρίαρχους πολίτες μιας πολιτείας εν ελευθερία;