Το ισλαμικό κράτος εκφράζει μια ακραία εκδοχή του Σουνιτικού ισλάμ, τον Ουαχαμπισμό, χάρη στην οποίο η δυναστεία των Σαούντ απέκτησε και διατηρεί τον έλεγχο της περιοχής που είναι γνωστή ως Σαουδική Αραβία.
Ο Ουαχαμπισμός πήρε το όνομα ενός κήρυκα του 18ου αιώνα, ενός φανατικού θρησκόληπτου όπως θα περιγραφόταν σήμερα, που δίδαξε σε μια απομακρυσμένη περιοχή που σήμερα είναι η κεντρική Σαουδική Αραβία.
Ο Muhammad Wahhab στήριζε την εκκαθάριση από το ισλάμ των πρακτικών που εκείνος θεωρούσε ειδωλολατρικές, μη καθαρές και καινοτομίες. Ο ίδιος ο αδερφός του τον θεωρούσε ακαλλιέργητο και μισαλλόδοξο.
Όταν εκδιώχθηκε από την πατρίδα του, ένα χωριό σήμερα στην Σαουδική Αραβία, βρήκε καταφύγιο στην οικογένεια του Al Saud όπου έκανε την δεύτερη συμφωνία του με ηγεμόνα (η πρώτη δεν ευοδώθηκε) για βοήθεια στην επέκταση, με αντάλλαγμα την υποστήριξη των θρησκευτικών απόψεων του.
Συμφώνησαν να επαναφέρουν τους Άραβες της Αραβικής χερσοννήσου στις αρχές αυτού που οι ίδιοι θεωρούσαν αληθινό ισλάμ. Ο Muhammad Ibn Abn al - Wahhab προσέφερε πολιτική υποταγή στον Al Saud και του υποσχέθηκε ότι η προστασία και η βοήθεια του στην εξάπλωση του Ουαχαμπισμού θα του απέφερε δύναμη, δόξα και κυριαρχία πάνω σε ανθρώπους και γη.
Η συμφωνία αυτή αποτέλεσε το άλλοθι για την εξάπλωση των Saoud και τη βάση για την δημιουργία της Σαουδικής Αραβίας.
Το 1925 η περιοχή της Χετζάζ όπου βρίσκονται η Μέκκα και η Μεδίνα καταλήφθηκε από τον ΑBdul Aziz bin Saud αφού νίκησε τους Χασεμίτες που έλκουν την καταγωγή τους από τον Μωάμεθ.
Η Χετζάζ πριν τους Σαουδάραβες ήταν μια κοσμοπολίτικη περιοχή, ακόμα και μετά συνέχισε να είναι διαφορετική από την υπόλοιπη χώρα.
Σύμφωνα με τις Αραβικές παραδόσεις, στην Τζέντα, περιοχή της Χετζάζ, είναι θαμμένη η Εύα.
Το 1927 η Αγγλία με την συνθήκη της Τζέντας αναγνώρισε την κυριαρχία του Abdul Aziz στις περιοχές Νεζντ και της Χετζάζ με αντάλλαγμα τις μη επιθέσεις στα γειτονικά Βρετανικά προτεκτοράτα. Το 1932 η Χετζάζ και η Νεζντ μαζί με άλλες κτήσεις ενώθηκαν και σχηματίστηκε το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Το φονταμενταλιστικό σουνιτικό ισλάμ γέννησε την Σαουδική Αραβία και διατήρησε την δυναστεία των Saud στην εξουσία.
Κάποτε έστελνε βεδουίνους για να κάνουν τζιχάντ και αυτό γύρισε εναντίον της με την εξέγερση τους.
Σήμερα επιδιώκει την κυριαρχία της δικής της εκδοχής του σουνητικού ισλάμ. Οι financial times έγραψαν το 2013 ότι η Σαουδική Αραβία γινόταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων για τους Σύριους αντάρτες ενώ δίνει λεφτά και σε ανθρωπιστικές οργανώσεις... οι σύγχρονες τακτικές εξάπλωσης της πολιτικής επιρροής είναι εξυπνότερες από την τζιχάντ των βεδουίνων.
Μπορεί να αντιμετωπιστεί, αν ενθαρρυνθούν οι λαοί της Σαουδικής Αραβίας να θυμηθούν τις ιδιαιτερότητες τους, που καλύφθηκαν κάτω από την αυστηρή επιβολή του Ουαχαμπισμού, είτε θρησκευτικές είτε πολιτισμικές είτε εθνοτικές.
Οι Σιίτες, να διεκδικήσουν περισσότερη θρησκευτική ελευθερία.
Οι κάτοικοι της Χετζάζ, να εκφράσουν ελεύθερα τον κοσμοπολιτισμό τους και να θυμηθούν το παρελθόν τους πριν την κατάκτηση από τους Σαούντ.
Οι βεδουίνοι, να αναρωτηθούν τι θα γίνει αν επαληθευτεί η εκτίμηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και η Σαουδική Αραβία ξεμείνει από μετρητά αν οι τιμές του πετρελαίου παραμείνουν οι ίδιες. Στο παρελθόν ο Σαούντ δεν δίστασε να καταστείλει την εξέγερση των βεδουίνων πολεμιστών όταν έπαψε να τους χρειάζεται.
Η Σαουδική Αραβία φροντίζει για το μέλλον της και την εξάπλωση της, όπως την φρόντιζε από τον 18ο αιώνα.
Θα αποτύχει, αλλά όσο νωρίτερα βρεθεί τρόπος να αντιμετωπιστεί, τόσα λιγότερα θύματα θα υπάρχουν γύρω μας από την Υεμένη ως την Συρία.