Παληκάρι; Κότα; Γίγαντας; Νάνος; Τι από όλα είναι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης; Διαλέγετε και παίρνετε.
Ο Σακελλαρίδης σε ρόλο Πόντιο Πιλάτου δεν ήθελε ούτε την κυβέρνηση να πλήξει ούτε να χρεωθεί την ψήφιση αυτών των μέτρων που ανοίγουν το δρόμο ώστε χιλιάδες άνθρωποι να χάσουν τα σπίτια τους;
Κι έτσι έκανε κάτι πολύ απλό σε αντίθεση με τον αδερφό του Αλέκου Παναγούλη.
Διέρρευσε τις προθέσεις του. Ο αρχηγός της παρέας τον πήρε τηλέφωνο και του ζήτησε να παραδώσει την έδρα του. Κι όλοι έμειναν ευχαριστημένοι.
Ταπεινωτικό όμως κι εξευτελιστικό να στέκεσαι σούζα σε έναν τύπο που εξαπάτησε πολιτικά τον ελληνικό λαό, πάει να το παίξει ηγέτης στα διεθνή σαλόνια δίχως να ξέρει να ντυθεί, να μιλήσει και να σταθεί και που διαχωρίζει τη Λέσβο από τη Μυτιλήνη. Να μην έχεις το σθένος να πας στη Βουλή κι εκεί να πεις ένα όχι.
Ωστόσο έστω κι έτσι, εξευτελιστικά, μη έχοντας ανάστημα να ορθώσει, ο Γαβριήλ εξέρχεται και μπορεί να ελπίζει πως θα καθαρίσει το όνομά του από το έγκλημα.
Παράλληλα όμως ο Σακελλαρίδης έδωσε στεγνά τον Τσίπρα. Πριν λίγο καιρό ο κειμενογράφος του πρωθυπουργού και τώρα ο μέχρι πρότινος στενός του συνεργάτης. Όλοι εγκαταλείπουν τον Τσίπρα. Δε θέλουν να παραμείνουν στο άβολο τρένο της ελληνικής εξουσίας. Θυμούνται ακόμη τα όσα έλεγαν στον ελληνικό λαό κι αδυνατούν να εφαρμόσουν τα πολύ χειρότερα από όσα συνήθιζαν να καταγγέλλουν! Οι αντοχές τους στερεύουν.
Η αποχώρηση Σακελλαρίδη φανερώνει την απομόνωση αλλά και τη μετάλλαξη του Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός δεν είναι αυτός που ήταν. Προσκύνησε.
Διότι ότι και να έγινε, όπως και να συνέβη, αυτό που καταγράφεται ως γεγονός είναι ότι κάποιοι δεν αντέχουν το βάρος κι αποχωρούν, την ώρα που άλλοι αγκιστρώνονται όσο πιο πολύ μπορούν ανεξαρτήτως του τι τους ζητάται να κάνουν.