 |
| ΡΕΖΙΛΙ ΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ |
Του Στρατή Μαζίδη
Φταίει ο Παπαμιμίκος, φταίει η Παπαμαίρη, φταίει ο Βαγγέλας, φταίει ο ευτραφής Τζιτζικώστας, φταίει ο Κώστας Μητσοτάκης, φταίει το ισλαμικό κράτος κ.ο.κ. για το σημερινό εξευτελισμό της Νέας Δημοκρατίας.
Η αλήθεια είναι πως όταν ανακοινώνεις εσωκομματικές εκλογές σε 50 ημέρες και τελικά δε λειτουργεί τίποτε, τότε γίνεσαι ρεζίλι των σκυλιών. Κι εσύ, κι η ΚΕΦΕ που δε σου κανε το κέφι.
Ωστόσο για τον εξευτελισμό της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος ενδεχομένως δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, υπάρχει υπεύθυνος.
Έχει όνομα και επώνυμο. Λέγεται Κώστας Καραμανλής, είναι κάτοικος Ραφήνας απολαμβάνει τον καλό μεζέ, το εκλεκτό κρασί, την ξεχωριστή παρέα, τα όμορφα νησιά.
Αυτός είναι ο ενταφιαστής της Νέας Δημοκρατίας.
Τον εμφάνισαν οι βαρώνοι του κόμματος το 1997 ως την τρίτη λύση. Επικράτησε και υπήρξε απόλυτος κυρίαρχος στο κόμμα του. Εντωμεταξύ όπως και με τον Τσίπρα σήμερα, ομοίως και στις αρχές του 2000, ο κόσμος αηδιασμένος από τα σκάνδαλα της εποχής Σημίτη, το Χρηματιστήριο, τις μίζες, τους πανάκριβους Ολυμπιακούς Αγώνες, αποφάσισε να εμπιστευθεί τον Κώστα Καραμανλή ως νέο τότε άνθρωπο.
Ο Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές την άνοιξη του 2004 με μεγάλη διαφορά τόσο σε ποσοστά όσο και σε έδρες λαμβάνοντας σχεδόν 170. Και τι έπραξε; Τίποτε. Αντί τα πρώτα δύο χρόνια να τρέξει την αληθινή επανίδρυση του κράτους και να αποδώσει δικαιοσύνη, απλά καθόταν και απολάμβανε το καύσιμο της ευημερίας του euro 2004 και της Ελενας Παπαρίζου το 2005. Ήδη από τότε ο φιλικός του τύπος του ζητούσε να προχωρήσει σε πραγματικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (βλέπε άρθρα Κύρτσου στη Free Press).
Το μόνο που έγινε την περίοδο 2004-2007 ήταν οι χιλιάδες προσλήψεις - μονιμοποιήσεις του Πάκη και η αρχή των σκανδάλων. Και όμως ο ελληνικός λαός, παρά το ότι κάηκε η Ελλάδα, τον εξέλεξε για δεύτερη φόρα με ξεκάθαρη μεγάλη νίκη το φθινόπωρο του 2007, άσχετα αν ο νέος τότε εκλογικός νόμος του έδωσε ισχνή πλειοψηφία στη Βουλή.
Και τι έκανε; Ξανά τίποτε. Τόσο τίποτε ώστε όταν είδε τα σκούρα να πλησιάζουν κι ενώ είχε προλάβει να μας ρίξει άλλα € 28 δις στο χρέος για να τα δώσει στις τράπεζες από μόνος του, την κοπάνησε μια νύχτα φεγγάρι, λέγοντας μεν την αλήθεια αλλά όντας σίγουρα ότι ο λαός θα τον διώξει με τις κλωτσιές, μη τυχόν και έσπαγε ο διάβολος το πόδι του κι αναγκαζόταν να διατηρήσει την ευθύνη στεκόμενος απέναντι στην αλήθεια. Στο ενδιάμεσο είχε παραδοθεί σε αληθινά και κατασκευασμένα σκάνδαλα.
Το απόλυτο ΜΗΔΕΝ της περιόδου του καταλληλότερου αλλά και πιο κουρασμένου είναι αυτό που έφερε την απαξίωση της Νέας Δημοκρατίας.
Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ του 2004 (Καραμανλής - ΝΔ), κλήθηκαν από το λαό που βαρέθηκε και σιχάθηκε τα όσα έβλεπε, να αλλάξουν τα πάντα. Δεν έπραξαν το παραμικρό, απεναντίας εκτρόχιασαν εντελώς το συρμό. Σπαταλήθηκαν όλες οι πολιτικές ευκαιρίες που δόθηκαν από το λαό. Ότι συμβαίνει και σήμερα από την άλλη πλευρά.
Μεγάλη μερίδα του κόσμου μοιραία γύρισε την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία. Τόσο μεγάλη όσο χρειαζόταν ώστε να συρρικνωθεί ο χώρος αυτός. Αν ο Καραμανλής είχε κυβερνήσει, η χώρα δε θα ήταν σήμερα εδώ που βρίσκεται.
Συνεπώς τα αίτια του εξευτελισμού της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να αρχίσουν να αναζητώνται στη Ραφήνα. Ενδέχεται δε, οι έρευνες να μη χρειαστεί να επεκταθούν περαιτέρω.